دسته‌ها
اعلاميه و بيانيه

توضیح روابط عمومی جبهه ملی ایران

توضیح روابط عمومی جبهه ملی ایران

 

در پاسخ به پرسش برخی از وسایل ارتباط جمعی پیرامون انتشار اعلامیه مورخ 24/5/88 با امضای جبهه ملی ایران تحت عنوان « دولت در سایه » در بعضی از سایت های اینترنتی به اطلاع میرساند که اعلامیه مزبور صرفنظر از مفاد آن مربوط به نهادهای شورای مرکزی با هیئت رهبری و یا هیئت اجرائیه جبهه ملی نبوده و بطوریکه تحقیق شده از طرف چند نفر اعضای سازمان دانش آموختگان منتشر شده است .

همانگونه که قبلا نیز اعلام گردیده کلیه انتشارات رسمی جبهه ملی ایران با تصویب یکی از نهادهای فوق الذکر و تنها از طریق روابط عمومی هیئت اجرائیه منتشر میگردد در غیر اینصورت فاقد اعتبار بوده و ربطی به سازمان جبهه ملی ایران نخواهد داشت .

 تهران – 25/5/88

روابط عمومی هیئت اجرائیه جبهه ملی ایران

دسته‌ها
اعلاميه و بيانيه

صد سال بعد از گذشت انقلاب مشروطیت و مبارزه برای آزادی و عدالت

صد سال بعد از گذشت انقلاب مشروطیت و مبارزه برای آزادی و عدالت ، مردم ایران هنوزبرای تحقق الفبای اولیه دموکراسی و آزادی با نظام استبدادی مذهبی در جدال می باشند.

————————————————

در زمانیکه که نظام های استبدادی خودکامه حاکم بر اکثر جوامع بشری بودند و ارزش های انسانی برای حاکمان معنا و مفهومی نداشت و در فرایند جنگ ها سرنوشت سکنه کشور مغلوب غالبا در کشتارجمعی ،یا اسارت جمعی و بردگی خلاصه می شد ، مدیران و مدبران سرزمین ایرانی ما بنیانگذار نظم و نسقی جدید مبتنی بر همزیستی اجتماعی– فرهنگی ، تساهل و سازگاری نژادی و آزادی مذهبی بودند. آئینی که در حدود یک هزار سال دوام داشت. اما پس از آنکه جامعه ایران در فراز و نشیب های سیاسی و اجتماعی در معرض تهاجم های پی در پی اقوام بادیه نشین و عشیره نشین قرار گرفت و مقهور نظام های استبدادی گردید ، با مبانی دو فرهنگ متفاوت و ستیزه جو روبرو گردید : یکی مبتنی بر فرهنگ تک – بعدی و خودکفا و متعارض با فرهنگ چند بعدی ایرانی و نفی کننده و عقیم کننده ارزش های متفاوت آن ، دیگری مبتنی بر فرهنگی نهیلیستی ( نیست گرایی ) که با مفاهیم همزیستی و همکاری بیگانه بوده و امنیت واقعی خود را در نابودی مخالفین جستجو می کرد .گو اینکه در گذر زمان اندیشمندان ایرانی به ویژه دیوانسالاران موفق شدند تا حدودی مهاجمان را به ارزش های اجتماعی و سیاسی خود فرهیخته سازند ، ولی از سوی دیگر جامعه ایرانی وارث آئین ها و قوانین شوم و غیر انسانی حکام مهاجم از لحاظ مدیریت و اداره جامعه گردید . بطوریکه رویه و تصمیمات خودسرانه آنان به ویژه در امور کیفری مانند قتل عام ، شکنجه ، مکحول نمودن بینایی ، قطع و جرح اعضای بدن و غیره اثرات خاص خود را در رویه و روش استبدادی حکام بعدی به ارث گذاشت .

تاسف بارترآنکه از آغاز قرن نوزدهم که ایران عملا در طیف دیپلماسی ، سیاسی و اقتصادی غرب و مظاهراستثماری آن قرار گرفت ، حکام وقت به سبب اتصاف به سرشتی ژانوسی استبدادی و استعمار پذیری ، بیش از پیش در ایفای وظایف و     مسئولیت های ملی و تاریخی خود ناتوان و آسیب پذیر شدند . چنانکه در طول یکصد و سی سال حکومت استبدادی آنها ، ناتوانی آنان در عرصه های گوناگون نه تنها منجر به از دست رفتن سرزمین هایی در شمال ارس و اترک ، مشرق و جنوب شرقی و شمال غربی شد ، بلکه در نیمه دوم قرن مزبور مجبور به پذیرش معاهدات تجاری مخرب اقتصاد داخلی و واگذاری امتیازات مشابه و رقابتی به دو قدرت استعماری زمان یعنی انگلستان و روسیه شدند.

مجموعه این ناکامی ها و نافرجامی ها در عرصه های اقتصادی ، سیاسی ، نظامی و اجتماعی موجب گردید که نواندیشان ، آزاد اندیشان ، آگاهان و فعالان سیاسی برای برون رفت از نظام استبدادی و استعمار زده وقت ، تغییر وضع موجود و استقرار قانون را به معنای روز خود تبلیغ و تجویز نمایند . روندی که زمینه ساز جنبش مردم ایران برای نیل به آزادی و عدالت خواهی گردید که فرآیند آن انقلاب مشروطیت و پیروزی آن شد . بی شک این رویداد در زمانی که در دو قاره آسیا و آفریقا فقط شش کشور ظاهرا مستقل ( ژاپن ، چین ، ایران ، عثمانی ، حبشه ، لیبریا ) وجود داشت ، از اهمیت خاصی برخوردار بوده واحتمالا بنحوی در انقلاب 1908 ترک های جوان و انقلاب مشروطه 1911 چین موثر بوده است .

با اینکه دولت مشروطه تنها پس از یک سال با مشکلات ، محدودیت ها و تحمیلات قدرت های استعماری از جمله عهدنامه 1907 ( ناظر به تقسیم ایران به دو منطقه تحت نفوذ ) ، استبداد صغیر ، دوران فترت و بالاخره اشغال ایران در جنگ بین الملل اول مواجه گردید، ولی نمایندگان منتخب ملت ایران تا مجلس چهارم در حفظ و دفاع از منافع و مصالح جامعه ایران صادقانه کوشا بودند .

دریغا که پس از اتمام جنگ بین الملل اول اگر چه نظم نوین جهانی در محدوده میثاق جامعه ملل به ویژه اصل آزادی تعیین سرنوشت مردم از یکسو و بروز انقلاب اکتبر روسیه از سوی دیگر به ویژه پس از نا فرجامی و ناکامی وقوع انقلاب کارگری در اروپا و چرخش از استراتژی انقلابی به استراتژی دفاعی و درون گرا بعد از 1919 ، که فضا را برای رشد و تحقق ارزش های مشروطیت فراهم نموده بود ولی جامعه ایران با کودتای استبدادی 1921 و استقرار مجدد حکومت استبدادی مواجه گردید . گواینکه در دوره بیست ساله نظام استبدادی اقداماتی در زمینه نوسازی جامعه انجام گرفت ولی نظام مشروطیت عملا تعطیل و آزادی مورد نظر ملت در محاق نظام استبدادی وقت قرار گرفت .اگرچه در طول جنگ بین الملل دوم و بعد از آن در مقاطعی به ویژه دوران سه ساله نهضت ملی کردن نفت ، جامعه ایران از برخی اصول و مضامین آزادی از جمله آزادی بیان ، قلم ، مطبوعات ، احزاب ، تجمعات ، و نقش فعال قوه مقننه بهره مند گردید اما نهضت ملی شدن صنعت نفت با تمام اثرات فراگیر داخلی و خارجی آن مقهور کودتای ننگین 28 مرداد گردید و بار دیگر استبداد در کسوت مشروطیت به حیات خود ادامه داد .

دریغ و درد آنکه در زمانیکه ارزش های جهان شمول بشری مندرج در منشور ملل متحد ، اعلامیه جهانی حقوق بشر ، میثاق حقوق مدنی و سیاسی و میثاق حقوق اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی سر لوحه قوانین اساسی بسیاری ازکشورها قرار گرفته بود و در پرتو جنبش های استقلال طلبانه و آزادیخواهانه تعداد کشورهای مستقل آسیایی و آفریقایی از شش کشور به بیش از یک صد کشور افزایش پیدا کرده بود و مردم ایران که از فرایند مشروطیت استبداد زده به رنج و درد آمده بودند برآن شده بودند که در پرتو جنبش همگانی 1357 نظم نوینی را بر اساس آزادی ، مردم سالاری و حکومت قانون بنا نمایند ، ولی غافل از اینکه این انتظارات دولت مستعجلی بیش نبود واز درون و لابه لای حوادث پیش آمده چون گروگان گیری ، جنگ تحمیلی هشت ساله و غیره استبداد مذهبی با تمام ویژگی هایش در مقام چالشگری نسبت به حقوق بشر و آزادی های اساسی برآمد. جویندگان مردم سالاری و حکومت قانون یا به حاشیه رانده شدند و یا در زندان ها جای گرفتند و برخی نیز مجبور به جلای وطن گردیدند و اسف بارتر اینکه اصلاح طلبان و طالبان تغییرات مسالمت آمیز برخاسته از دورن همین نظام مذهبی نیز بتدریج سرنوشتی مشابه غیر خودی های اعلام شده پیدا نمودند .مردم ایران با صد سال تجربه پای صندوق رفتن حضور در انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری را امری ضروری برای رفع نا بسامانی ها و نارسائی های موجود در امور داخلی و خارجی و پایان دادن به ادامه وضع موجود تشخیص دادند و به این امید که با شرکت درانتخابات به این مقصود مهم دست می یابند در آن شرکت نمودند.

غافل از اینکه فرآیند انتخابات مورد بحث از قبل بنفع نامزد مورد نظر نظام که شکستش قطعی بنظر می رسید تنظیم و مهندسی شده بود و به طرزی ناشیانه ، عجولانه و نابخردانه پیروزی کاندیدای نظام حاکم اعلام شد . وقتی حکومت انحصار طلب و تمامیت خواه با اعتراض آرام ، مسالمت آمیز ، قانونمند و متمدنانه میلیونی مردم روبرو می گردد به اقتضای طبیعت استبدادی اش در مقام سرکوبی معترضان قانونمند برآمده به ضرب و شتم ، زندان ، شکنجه و کشتار آنان دست می یازد . اقداماتی که نه تنها انزجار داخلی بلکه اعتراض و انتقاد جهانی را در پی داشته است .

شگفت آنکه در آستانه روز 14 امرداد که یاد آور روز غرور آفرین پیروزی انقلاب مشروطیت و فداکاری های شهدای راه آزادی و عدالت است ، مردم ایران پس از گذشت یک صد سال از این وریداد هنوز برای تحقق الفبای اولیه آزادی و دموکراسی با نظام استبدادی مذهبی روزدر مبارزه هستند. آنهم در شرایطی که خواست ها ، درخواست ها ، و استدلال های مسالمت آمیز و قانونمند آنها با واکنش های خشونت آمیز مواجه می شود . اسف بارتر اینکه درآستانه روز 14 امرداد که یاد آور پیام آزادی و آزادگی پدران آنهاست و ظاهرا می بایست با شادمانی و شادی برگزار گردد ، مردم ایران باید شاهد مراسم تحلیف فردی باشند که منصوب فرایند شمارش مخدوش آرای انتخابات و احراز کننده غیر مشروع مقام ریاست جمهوری است و بدین ترتیب جو ارعاب ، اخافه ، خشونت و کشتار جاری با این رویداد نامیمون رقم زده می شود . غافل از اینکه مردم ایران با الهام و پیام برگرفته از ندای آزادی و عدالت خواهی پدران خود در یک صد سال گذشته و با اعتقاد و پای بندی به ارزش های جهانشمول حقوق بشر و آزادیهای اساسی و تعهدات بین المللی ناشی از آن ، قویا در راه تحقق آزادی و مردم سالاری کوشا بوده و برآن هستند که جنبش آزادیخواهی را به سر منزل مقصود یعنی استقرار دموکراسی و حقوق بشر و حکومت قانون برسانند .

جبهه ملی ایران ضمن تاکید به همبستگی هر چه بیشتر صفوف کنشگران آزادی و مردم سالاری آنها را به ادامه اعتراضات آرام و مسالمت آمیز برای پایان دادن به وضع خفقان آور موجود و مظاهرغیرانسانی آن فرا می خواند و بر این باور است که رودهای کوچک و متفرق مقاومت و مبارزه مردم سرانجام چون سیل به دریای خروشان آزادی می پیوندند.

تهران – جبهه ملی ایران

10/5/88

دسته‌ها
اعلاميه و بيانيه

جمهوری اسلامی با برگزاری مراسم 30 تیر با خشونت برخورد کرد

جمهوری اسلامی با برگزاری مراسم 30 تیر با خشونت برخورد کرد

 

سالهاست که عصر روز سی ام تیر اعضای شورای مرکزی و نمایندگان سازمانهای جبهه ملی ایران در میدان هفت تیر تجمع پیدا کرده و از آنجا به ابن بابویه بر سر مزار شهدای سی ام تیر میروند و با نثار گل نسبت به شهدای گرانقدر سی تیر ادای احترام میکنند اما امروز 30/4/88 ساعت 5/4 بعدازظهر هنگامیکه اعضای جبهه ملی به میدان هفت تیر و مقابل مسجد الجواد میامدند با صحنه یک شهر اشغال شده و با صدها نیروی انتظامی و بسیجی و لباس شخصی مواجه میشدند که اجازه توقف به هیچکس نمیدادند و با خشونت هر چه تمامتر افراد را متفرق میکردند و به اتوبوس هایی هم که برای رفتن به ابن بابویه تهیه شده بود اجازه توقف در میدان داده نشد و تعداد زیادی از مردم را که برای همگامی با اعضای جبهه ملی به میدان هفت تیر آمده بودند مورد ضرب و شتم و بازداشت قرار دادند از سوی دیگر پس از برخورد حکومت با این مراسم مسالمت آمیز عده ای از اعضاء جبهه ملی بطور انفرادی و با اتوموبیل های خود به ابن بابویه رفتند که تعدادی از آنها به هنگام خروج از محوطه مزار شهدای 30 تیر توسط نیروهای انتظامی بازداشت شدند که در میان بازداشت شدگان آقایان اصغر فنی پور ، مهندس حسین عزت زاده ، ناصر کمیلیان ، حسین ریاحی ، علی قادری ، محمدعلی رباطی ، دکتر حسین مجتهدی و چند نفر دیگر دیده میشدند .

 

شامگاه 30/4/88

روابط عمومی جبهه ملی ایران

دسته‌ها
اعلاميه و بيانيه

پنجاه و هفتمین سالروز قیام ملی سی تیر را گرامی میداریم

 

پنجاه و هفتمین سالروز قیام ملی سی تیر را گرامی میداریم

 

طبق سنت همه ساله عصر روز سی ام تیر بر سر مزار شهدای قیام ملی سی تیر در ابن بابویه حضور یافته تربت پاک آن شهدای گرانقدر را گلباران میکنیم . وسیله رفت و برگشت راس ساعت 30/4 بعد از ظهر روز سه شنبه 30/4/88 در میدان هفت تیر روبروی مسجد الجواد مهیاست .

 

کمیته تشکیلات جبهه ملی ایران – استان تهران

24/4/88

 

دسته‌ها
اعلاميه و بيانيه

به مناسبت سالروز ولادت زنده یاد دکتر محمد مصدق

بانوان و آقایان اعضاء و هواداران جبهه ملی ایران

برگزار کنندگان گردهم آیی

با سلام و درود از اینکه به مناسبت سالروز ولادت زنده یاد دکتر محمد مصدق «29 اردیبهشت» انجمنی برای گرامیداشت این روز خجسته برگزار خواهید فرمود مراتب تمجید و تقدیر شورای مرکزی جبهه ملی ایران را بدین وسیله به آگاهی آن جنابان محترم میرسانم و توفیق همگان را در اجرای نیات وطنخواهانه از خداوند خواستارم .

تهران- از طرف شورای مرکزی و هیئت رهبری جبهه ملی ایران

ادیب برومند

15/3/88

دسته‌ها
اعلاميه و بيانيه

من فقط و فقط عضو جبهه ملی ایران هستم

دکتر سید حسین موسویان : من فقط و فقط عضو جبهه ملی ایران هستم

 هموطنان عزیز

در بیانیه ای که امروز (5/3/88 ) بعنوان اعلام تاسیس جمعیتی بنام « همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر »در سایتهای اینترنتی انتشار یافته است نام اینجانب جزو هیئت موسسین درج گردیده است . بدینوسیله به اطلاع هموطنان ارجمند میرسانم که اینجانب در تاسیس این جمعیت هیچگونه مشارکتی نداشته و ندارم و از آنجا که دموکراسی خواهی و دفاع از حقوق بشر و سایر اصول اعتقادی ذکر شده برای این جمعیت همان اصول اعتقادی جبهه ملی ایران است کلا نیازی به تاسیس چنین جمعیتی نمیبینم .

اینجانب فقط و فقط عضو جبهه ملی ایران و تابع تصمیمات شورای مرکزی آن هستم .

 

                                                                            

تهران دکتر سید حسین موسویان

رئیس هیئت اجرائیه و مسئول تشکیلات جبهه ملی ایران

5/3/88

دسته‌ها
اعلاميه و بيانيه

تعطیل دفتر نمایندگی حقوق بشر محکوم است

تعطیل دفتر نمایندگی حقوق بشر محکوم است

 یکی از اقدامات ناروای اخیر دولت جمهوری اسلامی قفل زدن به دفتر نمایندگی حقوق بشر درایران وپراکنده ساختن دعوت شدگان به این دفتر واهانت به خانم شیرین عبادی برنده جایزه جهانی صلح نوبل ومسئول دفترنمایندگی سازمان حقوق بشراست.

این عمل ناشایست وشرم آورنشان دهنده آنست که جمهوری اسلامی علاوه براین که به موضوع حقوق بشر هیچ توجه واعتنائی ندارد نسبت به آن حالت خصمانه وقیافه دشمنانه به خود گرفته ودست به کاری می زندکه در دنیای امروز بسیارقبیح وناستوده است.

جبهه ملی ایران این کارنسنجیده را که حاکی ازخودکامگی مطلق ومنادی استبداد است محکوم میکند وآن را مخل امنیت ملی ومخالف مصالح کشور ومایه ی اعتراض آزادیخواهان به ویژه جوانان می شناسد.

تهران- جبهه ملی ایران

بتاریخ12 دیماه 1387

دسته‌ها
اعلاميه و بيانيه

نقض تعهدات بین المللی ایران را توسط جمهوری اسلامی محکوم می کند

جبهه ملی ایران

نقض تعهدات بین المللی ایران را توسط جمهوری اسلامی محکوم می کند

امروزه، همبستگی و وابستگی جوامع بشری به یکدیگر آنچنان در هم تنیده است که هیچ کشوری بی نیاز از دیگران نبوده و به تنهایی قادر به رفع نیازها و حل مشکلات خود نیست. تدوین و انعقاد روزافزون کنوانسیون های چند جانبه بین المللی در زمینه های گوناگون به دلیل همین همبستگی اجتناب ناپذیر است. امروز امنیت واقعی در گرو رعایت حقوق بشر و توسعه اقتصادی پایدار می باشد که همکاری دولت ها با سازمانهای بین المللی و فعال سازی بخش خصوصی متضمن آن می باشد. رعایت حقوق بشر از هدفهای عمده منشور سازمان ملل متحد است که در مقدمه آن می گوید: “ما مردم ملل متحد بار دیگر اعتقاد راسخ خود به اصول اساسی حقوق بشر، کرامت و حیثیت فرد انسان و برابری زن و مرد اعلام می داریم.” و در بند 3 ماده 1 ناظر به هدف ها نیز توسعه همکاری های بین المللی را در زمینه های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی و انسانی در گرو رعایت و اعتلای حقوق بشر و آزادیهای اساسی بدون هرگونه تبعیض جنسیتی، نژادی، زبانی و مذهبی دانسته است.

اهمیت روز افزون حقوق بشر در تعاملات بین المللی سبب شده که سازمان ملل متحد به اصول حقوق بشر مندرج در منشور ملل متحد و تعهدات کشورهای عضو نسبت به رعایت آن بسنده ننموده با صدور اعلامیه جهانی حقوق بشر و تدوین و انعقاد میثاق ها و کنوانسیون ها در رابطه با اصول شاخص مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر اجرای آنها را از طریق کشورهایی که به عضویت کنوانسیون ها و میثاق های مورد بحث درآمده اند عملی سازد.

بدیهی است کشور ایران که از جمله امضاء کنندگان اعلامیه جهانی حقوق بشر و عضو 5 میثاق حقوق مدنی و سیاسی، میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، کنوانسیون بین المللی منع مجازات کشتار جمعی، کنوانسیون بین المللی محو هر نوع تبعیض نژادی و کنوانسیون حقوق کودک می باشد و اصول مندرج در اسناد بین المللی مزبور در زمره حقوق داخلی ایران تلقی می شوند، بی شک عدم رعایت و نقض آنها موجب مسئولیت بین المللی جمهوری اسلامی و پذیرش پیامدهای آن می شود. حتا خودداری از پیوستن جمهوری اسلامی به کنوانسیون ضد شکنجه و رفتار یا مجازات خشن، غیرانسانی و تحقیر کننده، و کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان، آن را به دلایل زیر از مسئولیت بین المللی ناشی از نقض دو کنوانسیون مورد بحث مبری نمی سازد:

1- از آنجایی که مسئله برابری زن و مرد و رفع هرگونه تبعیض میان آنان در برخورداری از مواهب زندگی و حقوق اجتماعی و سیاسی در همه اسناد حقوق بشری سازمان ملل، از جمله منشور ملل متحد، اعلامیه جهانی حقوق بشر، میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و غیره مطرح شده و مورد تاکید قرار گرفته، کشور ایران به سبب عضویت در کنوانسیون های گفته شده نسبت به مفاد کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان متعهد می باشد. بدیهی است برخوردهای خشونت آمیز و سرکوبگرانه نسبت یه خواسته های بحق و قانونی زنان ایران، نقض تعهدات بین المللی تلقی شده و جمهوری اسلامی نسبت به آنها مسئول است.

2- سازمان ملل متحد از همان روزهای نخستین در تلاش برای از بین بردن شکنجه بوده و قطعنامه های بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، که ایران از جمله دولتهای امضا کننده و عضو اسناد مزبور است، شکنجه را ممنوع اعلام کرده است. افزون بر آن، در تاریخ 9 دسامبر 1975، نیز مجمع عمومی طی قطعنامه شماره 13452، اعلامیه حمایت از افراد انسان در برابر شکنجه و دیگر رفتارها و مجازاتهای خشن، غیر انسانی و تحقیر کننده را تصویب نمود و نماینده ایران به قطعنامه مزبور رای مثبت داد. با توجه به اینکه جمهوری اسلامی بر پایه ماده 5 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 7 میثاق حقوق مدنی و سیاسی ممنوعیت شکنجه و رفتار و مجازات خشن و غیر انسانی را پذیرفته، عملا و قانونا ملزم به رعایت مفاد آنها می باشد ولو اینکه به آن نپیوسته باشد.

3- ماده یک کنوانسیون محو تبعیض نژادی تصریح می کند که “تبعیض نژادی از نظر این کنوانسیون به معنای هرگونه تبعیض، محرومیت، محدودیت یا امتیاز بر مبنای نژاد، رنگ، نیا، یا ریشه های ملی یا قومی و مذهبی است که در شناسایی، برخورداری یا اجرای برابری حقوق بشر و آزادیهای بنیادین در زمینه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سایر زمینه های مربوط به زندگی عمومی لطمه وارد می سازد. با در نظر گرفتن مفاد بند 1 برخورد با پیروان کیش ها و آیین های گوناگون و مذهبهای متفاوت از مذهب رسمی عدم رعایت و پایبندی به این کنوانسیون و محرومیت بخش عمده ای از شهروندان ایرانی از امکانات و فرصت های یکسان در برابر قانون چیزی جز نقض تعهدات بین المللی بشمار نمی آید.

4- کنوانسیون حقوق کودک ضمن آنکه دولتهای عضو را مسئول حمایت از کودکان در برابر آزارهای جسمی و روحی، از جمله سوء استفاده جنسی و استثمار آنها، می نماید، اقدامات لازم قانونی، اجرایی، اجتماعی و آموزشی را برای رفاه آنها ضروری می داند. در مورد مسائل قضایی، تصریح می نماید که “اعدام و حبس ابد نباید در مورد کودکان کمتر از 18 سال اعمال شود.” یعنی قطع نظر از تعریفی که هر کشور ممکن است برای کودک و سن بلوغ داشته باشد، از نظر این کنوانسیون اعمال مجازات اعدام و حبس ابد برای افراد کمتر از 18 سال ممنوع شده و دولتهای عضو باید این معنا را رعایت کنند. جمهوری اسلامی در نقض فاحش این تعهدات، به اعدام کودکان کمتر از 18 سال اقدام می نماید. چنانکه در سال گذشته 25 کودک زیر 18 سال اعدام شدند و صدها کودک در انتظار اجرای حکم اعدام می باشند.

سرانجام، عدم پایبندی به حقوق بشر و آزادیهای بنیادین سبب گردیده که بخش بزرگی از اندیشمندان، هنرمندان، دانشجویان، و فرهیختگان سیاسی، اجتماعی و فرهنگی کشور به عنوان غیرخودی، دگراندیش و یا وابسته به جمعیت ها و جوامع مدنی مخالف اعمال غیرقانونی حاکمیت، از کشور مهاجرت و سیلی از فرار مغزها و سرمایه ها را بوجود آورند.

جبهه ملی ایران ضمن اعلام پایبندی راسخ خود به آزادی بنیادین مدنی، مردم سالاری، حقوق بشر و حکومت قانون، بر این باور است که همه شهروندان ایرانی بدون هرگونه تبعیض از لحاظ جنسیت، نژاد و مذهب، می بایستی از حقوق و امکانات یکسان بهره مند شوند. باید به تعصبات و نابرابری های موجود تحت هر عنوان که باشد، بویژه برخاسته از مذهب رسمی، پایان داده شود و تعهدات پیش بینی شده در اعلامیه جهانی حقوق بشر و سایر اسناد بین المللی حقوق بشری با حسن نیت اجرا گردد. جبهه ملی ایران بی اعتنایی به تعهدات بین المللی و نقض فاحش آنها را محکوم می کند چنانچه در نامه 4 شهریور 1387، آقای عباس امیرانتظام به دبیرکل سازمان ملل متحد نیز تشریح و تصریح شده که مورد تایید و حمایت کامل جبهه ملی ایران می باشد. جبهه ملی ایران پشتیبانی بی دریغ خود را از اندیشه ها، دیدگاهها و فعالیت های مسالمت آمیز ایشان را در راه آزادی، حقوق بشر و منافع ملی اعلام می نماید.

جبهه ملی ایران

تهران – 22 مهر 1387

امضاء: ادیب برومند

دسته‌ها
اعلاميه و بيانيه

اجلاس شورای مرکزی جبهه ملی ایران

اجلاس شورای مرکزی جبهه ملی ایران

 

در تاریخ 31 مرداد ماه هشتاد و هفت جلسه شورای مرکزی جبهه ملی ایران با حضور 28 نفر از اعضاء تشکیل گردید . در این جلسه شورای مرکزی به اتفاق آراء تصویب نمود که تا پلنوم آینده اعضاء هیئت رئیسه و هیئت رهبری و هیئت اجرائیه جبهه ملی ایران در مسئولیتهای خود باقی مانده و به انجام وظایف خود ادامه دهند .

 

2/6/87 – رئیس شورای مرکزی جبهه ملی ایران

ادیب برومند

دسته‌ها
اعلاميه و بيانيه

ملت ايران و فرهنگ دوستان جهان

ملت ايران و فرهنگ دوستان جهان

بيستم امرداد 1387

سياست هاي خشن و دور از تمدن و فرهنگ ايراني به قدرت نشستگان، چنان فضائي عليه ايران و ايراني بوجود آورده که هر چه به اين فرهنگ و تمدن وابستگي دارد، مورد خشم و هجوم بيگانگان قرار گرفته است.

متاسفانه در روزهاي گذشته شاهد توهين غيرمنصفانه ي هفته نامه ي آلماني اشپيگل به بزرگترين فرمانرواي تاريخ ايران و بلکه جهان ,و منجی و نماد آزادی– کوروش بزرگ – بوده ايم که به سزاوار او را بايد پدر حقوق بشر ناميد.

ما ايراندوستان ضمن محکوم کردن اين عمل به دور از خرد اشپيگل، بيان مي کنيم که تازش به فرهنگ و تمدن ايراني، تازش به فرهنگ و تمدن بشري است و آناني که خود را متمدن مي نامند، نبايد به چنين تحریف های تاریخی متوسل شوند. از اسفناکتر آنکه در درون کشور ما هم گروهي از قدرت بدستان، خود بزرگترين آسيب ها را به فرهنگ و تمدن ايراني و به چهره ي ايرانيان در نزد جهانيان زده اند. در اين سال ها ما شاهد روزي نبوده ايم که در آن خبر ناگواري از تخريب آثار مادي و معنوي ايرانيان به گوش نرسد.

ما امضاکنندگان اين بيانيه ضمن محکوم کردن هر دوي اين حرکت ها، از قدرتمداران مي خواهيم از کارهائي که منجر به آسيب زدن به هويت ايرانيان شود، بپرهيزند و به فرهنگ دوستان جهان اعلام مي کنيم که اعمال اين کاربدستان را به حساب مردم و تاريخ پربار ايرانيان نگذارند و با ملتي که در طول تاريخ خدمات شاياني به تمدن و فرهنگ بشري کرده است، عناد نورزند. به باور ما اينگونه کارها نهايت بي خردي و فرهنگ ستيزي نزد افکار عمومي جهانيان و نسل هاي آينده خواهد بود.

اديب برومند، الاهه امیرانتظام، مهندس عباس اميرانتظام، بانو دکتر لقا اردلان، بانو فرشيد افشار، ابوالقاسم آخته، دکتر داود هرميداس باوند، مهندس مرتضي بديعي، دکتر جهانشاه برومند، تيرداد بنکدار، دکتر چنگيز پهلوان، بانو گيتي پورفاضل، ابوالحسن پازوکي، سرهنگ بازنشسته نصرالله توکلي، بيژن جانفشان، عيسي خان حاتمي، دکتر علي حاج قاسمعلي، علی حيدری، مهندس حميدرضا خادم، دکتر پرويز دبيري، جمال درودي، مهندس آرش رحماني، بهرام رحمانی وحيد، دکتر علي رشيدي، دکتر محسن رهامي، مهندس اشکان رضوي، مهندس کورش زعيم، دکتر احمد ساعي، بانو توران شهرياري، مهندس مجيد ضيايي، يوسف فلاح، دکتر محسن فرشاد، سرلشکر بازنشسته ناصر فربد، دکتر باقر قديري اصلي، دکتر عليقلي محمودي بختياري، هرمز مميزي. دکتر محمد ملکي، مهندس حميدرضا مسيبيان، مهندس علي اکبر معين فر، بانو پريچهر مبشري، دکترعلي اکبر نقي پور، دکتر عبدالرضا هوشنگ مهدوي، مهندس حبيب يکتا.