دسته: اخبار جبهه ملی ایران

همه گیری ویروسی هراسناکی که سراسر جهان را درهم نوردیده و جامعه بشری را به شکلی بی سابقه درگیر کرده ، میهن ما را نیز مانند سایر کشور ها مورد تاخت وتاز قرار داده است . اما گستردگی تاختن بی امان آن به ایران به یقین نباید در حد و اندازه ای که اکنون با آن مواجهیم می بود . اگر ده ها پرواز هواپیما های ماهان پس از پیدایش اپیدمی در چین، به آن کشور صورت نمی گرفت . اگر شروع بیماری با نادانی و سهل انگاری وبرخی اهداف سیاسی نا موجه ، بیش از یک ماه پنهان نگاه داشته نمی شد .  اگر شهر قم که خاستگاه همه گیری ایران است به موقع قرنطینه می شد . اگر نا آگاهان و نا اهلان به جای متخصصان و مطلعان تصمیم گیر  شیوه ی مواجهه با این اپیدمی و کلا دخالت در همه ی امور کشور نبودند . اگر در برخورد با این همه گیری ، یک راه وروش صحیح و علمی اتخاذ و قاطعانه  دنبال می شد و در  سر در گمی بی نهایت  هر روز نظر روز قبل خود را نفی و ملغی نمی کردند ، یقینا ما با این سطح  از ابتلای مردم ایران و این تعداد جان باخته و این حجم از خسارات اقتصادی روبرو نمی شدیم . اگر منابع مالی کشور در راه های توهم آلود و به دور از مصالح و منافع ملی تلف نمی گردید وبرای حمایت و پشتیبانی از صاحبان حقیقی این ثروت ها یعنی ملت بزرگ ایران حفاظت می شد . اکنون ما نیاز ی به وام خواهی نداشتیم و نظاره گر فقر و بیکاری و درماندگی اکثریت قابل ملاحظه ی هموطنانمان نبودیم . این ها مسائلی است که در اذهان مردم ایران نقش بسته و پاسخی جز بی کفایتی و ندانم کاری هیات حاکمه جمهوری اسلامی برای آن نمی یابند .

اما نکته ای که به هیچ وجه قابل تصور نبوده و توجیه پذیر نیست ، نگاه داشتن هزاران نفر از هموطنان مان در زندان ها در این شرایط بحرانی و استثنائی کشور است . زندان ها با تراکم بیش از حد افراد در محیط های کوچک و بسته میتوانند از مهمترین کانون های اشاعه ی ویروس کرونا و ایجاد همه گیری مهلک برای زندانیان و زندان بانان و انتقال آن به خارج از زندان ها باشند . و از این رو زندانیان در همه جا زندگی خود را در خطر و خود را دست و پا بسته و بی دفاع در معرض شعله های آتش کرونا می بینند . خبر هایی از زندان های اهواز ، شیراز ، تبریز ، همدان ، سقز ، قرچک و برخی شهرهای دیگر به گوش می رسد که حاکی از اعتراض و بعضا شورش زندانیانی است که به حق نگران زندگی و موجودیت خود میباشند . با تاسف بسیار عده زیادی از این زندانیان در بند ، زندانیان سیاسی عقیدتی هستند یعنی افراد ایثار گری  که منافع و امنیت شخصی خود را در جهت اعتلای میهن و سعادت و رفاه هموطنانشان به خطر انداخته و به جرم حق طلبی و آزادیخواهی در پشت میله های زندان قرار گرفته اند . هنوز یکی از اولین شعار های روزهای انقلاب یعنی فریاد « زندانی سیاسی آزاد باید گردد » در آسمان ایران طنین انداز است . چرا و به چه دلیل و چگونه است که اکنون در این اوضاع ناهنجار ، هیات حاکمه جمهوری اسلامی ، شخصیت هایی مانند خانم نسرین ستوده وکیل دادگستری آزاده ، خانم نرگس محمدی مدافع حقوق بشر ، خانم آتنا دائمی ، آقای مهندس هاشم خواستار فرهنگی وطن خواه ، آقای محمد نوری زاد و هزاران زندانی سیاسی دیگر را هم چنان در بند و اسارت نگاه می دارد .

جبهه ملی ایران مصرا خواستار آزادی فوری و بلا درنک کلیه زندانیان  سیاسی در سراسر کشور است . آزادی سایر زندانیان نیز در این شرایط امری ضروری و انسانی است . اگر در بین زندانیان با جرائم عادی ، معدود افرادی با اتهامات سرقت مسلحانه و قتل و جنایت وجود دارند که حضور آنان در جامعه قابل قبول نیست . باید آن ها هم در محل های امن از نظر بهداشتی در حالت قرنطینه نگاهداری شوند . اقدام به آزادی زندانیان سیاسی باید هرچه سریع تر وقبل از آن که حوادث شومی روی دهد صورت پذیرد .

 پانزدهم فروردین ماه 1399

تهران – شورای مرکزی جبهه ملی ایران

از شمار دو چشم یک تن کم                وز شمار خرد هزاران بیش

با تاسف و اندوه بی کران آگاهی یافتیم که آقای دکتر فریبرز رئیس دانا ، اقتصاد دان برجسته کشور ، عضو کانون نویسندگان ایران و کوشنده ی دیرپای راه آزادی و استقرار حاکمیت ملی صبح امروز  در اثر ابتلا به بیماری ” کرونا ” دار فانی را وداع گفته اند . ما این ضایعه جبران نا پذیر را به همه ی آزادیخواهان و استقلال طلبان و عدالت جویان میهن مان تسلیت می گوییم .

دوشنبه 26 اسفندماه 1398

تهران – شورای مرکزی جبهه ملی ایران

هموطنان عزیز ! ملت شرافتمند ایران

بر خورد کار به دستان جمهوری اسلامی با اپیدمی مرگباری که کشور را فراگرفته است ، بار دیگر نشان داد و ثابت نمود که آنان درایت و کفایت لازم برای اداره ی این سرزمین و صیانت از امنیت ملت بزرگ ایران را نه تنها در مورد مسائل سیاسی و اقتصادی ، که حتی در برابر بلایای طبیعی و مخمصه هایی مانند همین اپیدمی را نیز ندارند . درهمین یکسال اخیر مصیبت هایی مانند سیل و زلزله ، بخش های وسیعی از میهن مان را ویران و گروه بسیاری از هموطنان مان را داغدار و آواره نمود ، بدون آنکه اقدام ملموس و شایسته ای از طرف حکومت ، برای رفع گرفتاری های مردم و تسکین آلام آن ها به چشم بخورد . در آبان ماه اعتراضات مردم به گران شدن یکباره و ناگهانی بنزین ، در سراسر کشور با گلوله و با به خاک و خون کشیده شدن عده زیادی از مردم ایران روبرو گردید شگفتا که حتی اجازه گرفتن مراسم یاد بود برای این قربانیان داده نشد و هنوز تعداد واقعی شهدای آن خیزش عمومی اعلام نشده است . شلیک موشک به هواپیمای مسافر بری اوکراینی و کشتن 176 مسافر بی گناه ، دسته گل دیگری بود که آقایان به آب دادند . ابتدا آن حادثه را نقص فنی هواپیما اعلام کردند و پس از چند روز و با بروز آثار وشواهد انکار نا پذیر ، به شلیک موشک اعتراف نمودند .

در نیمه دی ماه 98 در شهر ووهان در چین ، بیماری ویروسی خطرناک ” کرونا ” به شکل اپیدمی خود را نشان داد . دولت چین برای جلوگیری از گسترش بیماری شهر ووهان با حدود ده میلیون نفر جمعیت را قرنطینه نمود و ورود و خروج به این شهر را ممنوع اعلام کرد . به دنبال آن کشورهایی که با چین مراودات تجاری و سیاسی داشتند ، مرز هوایی خود  با چین را بستند تا از ورود این ویروس به کشورشان جلوگیری نمایند اما شرکت هواپیمایی ماهان ، بدون پروا وبدون اعتنا به مخاطراتی که در کمین امنیت و سلامتی ملت ایران نشسته است به پروازهای خود به چین همچنان ادامه داد و مسافران چینی و اتباع چین مقیم ایران ، از جمله طلاب مقیم شهر قم را به ایران پرواز داد . بدین سان ویروس مهلک کرونا به ایران وارد شد و اولین موارد ابتلا به بیماری ناشی از این ویروس در هفته ی اول بهمن در قم و تهران مشاهده شد . کارگزاران حکومت ، به جای آگاهی رساندن سریع و هشدار عمومی به مردم ، با اهداف سیاسی حقیر و بی ارزش مثل کمرنگ نشدن راه پیمایی دولتی 22 بهمن ، یا انتخابات دوم اسفند ، خبر را ازمردم پنهان نگاه داشتند و از قرنطینه کردن قم خودداری نمودند ، تا ویروس مرگبار به همه جای ایران پخش شد . وبیماری هزاران نفر از هموطنان مان را مبتلا وصدها نفر از آنان را به کام مرگ کشید .

هموطنان عزیز !

در این روزهای تلخ و سیاه تاریخ ، ما در صدد مطرح کردن خواسته های کلان و بنیادین ملی نیستیم چرا که آن خواسته ها را قبلا مطرح کرده ایم . اما امروز برای محدود کردن ابعاد این فاجعه به کار به دستان جمهوری اسلامی اکیدا توصیه می کنیم  که با استفاده از نظرات کارشناسان و افراد مطلع و به صورت علمی نسبت به مهار کردن این اپیدمی خطرناک اقدام کنند و به نظرات واپسگرایانه و تعصب آمیز و غیر علمی وقعی نگذارند . قرنطینه کردن شهرهایی که کانون پر خطر شناخته شده اند ، لغو کردن تمام مراسم و تجمعات ، تعطیل کردن موسسات آموزشی ، ادارات ، زیارت گاه ها ، مساجد ، پادگان ها ، خالی کردن زندان ها و آزاد کردن  زندانیان به ویژه زندانیان سیاسی و عقیدتی ، تامین کردن تجهیزات پزشکی و مواد بهداشتی و ضد عفونی کننده ها ، درست کردن بیمارستان های ویژه صحرایی یا استفاده از مکان هایی که قابلیت تبدیل شدن به بیمارستان را دارند ، قطع کردن ارتباطات و تماس های افراد جامعه با توضیح دادن و توجیه کردن آنان ، کمک گرفتن از سازمان بهداشت جهانی و کمک گرفتن از تمام جامعه بین المللی ، کمک مالی به مردم و اقشاری که در این روزهای پایان سال دچار رکود کسب وکار و اضطرار شده اند به هر ترتیب و نحوه ی ممکن ، قرنطینه کردن اسکناس ها به مدت دوهفته و ضد عفونی کردن آن ها در بانک ها ، ایجاد یک کانال تلویزیونی و یک فرستنده ی رادیویی برای آگاه کردن و خبررسانی درست و مستمر به مردم و آموزش دادن نکات بهداشتی به آنان جهت برخورد صحیح با حادثه ای که پیش آمده است ، اموریست که هیات حاکمه جمهوری اسلامی موظف به انجام آنهاست .

از هموطنان عزیز ،  ملت شریف و آگاه ایران نیز مصرا درخوا ست می کنیم که اصول بهداشتی و پیشگیرانه را به همان گونه که پزشکان و متخصصان همه جا گفته و می گویند رعایت نمایند . به طور داوطلبانه خود را در منازل قرنطینه کنند و جز در موارد ضرورت های مهم از خانه خارج نشوند . از مسافرت بین شهر ها پرهیز کنند . دید و بازدید های نوروزی حتی با نزدیک ترین افراد خانواده ی خود را لغو کنند .

جبهه ملی ایران از جامعه ی ارجمند پزشکی کشور و کادر درمانی و پرستاری بیمارستان ها که در این شرایط خطیر و حساس  و علیرغم همه ی نارسایی ها و کج رفتاری ها با نهایت ایثار و فدا کاری در خدمت بیماران بوده و تعداد از این عزیزان ، جان خود را بر سر این خدمت انسانی از دست داده اند قدردانی و سپاسگزاری می نماید . تاریخ خدمات این انسان های فرهیخته را با خطوط زرین ثبت و ضبط خواهد نمود .

  نوزدهم اسفند ماه 1398

تهران – شورای مرکزی جبهه ملی ایران

اعضای شورای مرکزی و مسئولین کمیته های تشکیلاتی جبهه ملی ایران بنا داشتند که بر طبق معمول سنواتی در روز 14 اسفند 98، در پنجاه وسومین سالگرد در گذشت دکتر محمد مصدق بر سر مزار آن مرد بزرگ تاریخ در احمد آباد حضور یافته و نسبت به او ادای احترام بنمایند. اما متاسفانه به دلیل همه گیری گسترده بیماری عفونی خطیر در کشور و به منظور رعایت موازین بهداشتی، این برنامه لغو شده و مراسم بزرگداشت آن اسطوره فنا ناپذیر آزادیخواهی، استقلال طلبی و وطن دوستی به زمان مناسب دیگری در آینده موکول گردید.

تهران – روابط عمومی جبهه ملی ایران

نهم اسفند ماه 1398

ما جلوگیری از درمان  انسان آزاده و میهن دوست، بانو نرگس محمدی را به شدت محکوم می کنیم.

خبر دردناک بیماری شدید نرگس محمدی که پیش از درمان کامل به زندان بازگردانده شد موجب نگرانی انسانی و ملی است. نرگس محمدی که به جرم شرکت در پایه گذاری کانون مدافعان حقوق بشر و کارزار لگام (حذف گام به گام اعدام) و برنده جایزه حقوق بشری ساخاروف که به تحمل ۱۶ سال حبس محکوم شده، پس از سه سال محرومیت از مرخصی برای عمل کیسه صفرا به بیمارستان منتقل شده بود که پیش از درمان بیماری های دیگرش که آمبولی ریه و فلج عضلانی است به زندان بازگردانده شد .

نسرین ستوده از چهره های جهانی حقوق بشری با اعتصاب غذای خود در اعتراض به دستگیری و زندانی کردن شوهر و همکارش، رضا خندان، همه را نگران سلامتی خود کرده است. اتهامات خانم ستوده شرکت در جنبش لگام و اتهامات موهوم دیگری است  که هیچکدام از آنها حتی در هیچ قانون جمهوری اسلامی پیش بینی و جرم شناخته نشده، می باشد. ما به حبس غیرقانونی نسرین ستوده و رضا خندان اعتراض داریم و نگران سلامتی این بانوی کوشنده میهن دوست و آزادیخواه هستیم؛ و از ایشان خواستاریم که اعتصاب غذای خود را هر چه زودتر بشکند که وجود او برای ادامه مبارزه مسالمت آمیز سیاسی و حقوق بشری مورد نیاز ملت ایران است.

دکتر فرهاد میثمی زندانی سیاسی و حقوق بشری برجسته دیگری است که جان خود را در اعتراض به ستمگری و بی قانونی با اعتصاب غذای طولانی مدت به خطر انداخته است و ما نگرانی سلامتی او هستیم. دکتر میثمی مردیست که از زمان دانشجویی دغدغه محرومان جامعه، بویژه کودکان، را داشته و با درآمد فعالیت انتشاراتی خود ، کمکهای شایانی به آموزش کودکان محروم در سراسر کشور کرده است. اکنون در اعتراض به حقوق مدنی و انسانی هموطنانش که هیچ قانونی بجز سلیقه شخصی دادرسان آن را جرم تعریف نکرده، به زندان افتاده و نزدیک شش هفته است که در اعتصاب غذا بسر میبرد. مهم ترین محور فعالیت های فکری و اجتماعی او در این سال ها که وی را به بانو نسرین ستوده و آقای رضا خندان نزدیک می کرد حقوق بشر و مبارزه مدنی با خشونت در ابعاد مختلفش بود .  ما بشدت نگران شرایط وخیم جسمی او هستیم و از او میخواهیم که به خاطر همان کودکان محروم از تحصیل، دست از اعتصاب غذا بردارد و خود را برای مادر و کودکانی که چشم به راهش هستند سالم نگه دارد.

جبهه ملی ایران ضمن اعتراض به زندانی کردن این شخصیت های برجسته آزادیخواه، پاک نهاد،و میهن دوست ، آزادی هر چه زودتر آنان را خواهان است .

ما زنده می خواهیمت، برخیز و نو کن پیمان      

صد کار کارستان هست، این گام آغازین است

اول مهر ماه 1397 خورشیدی

تهران – شورای مرکزی جبهه ملی ایران