دسته: اخبار جبهه ملی ایران

هموطنان عزیز ، در حدود ده ماه قبل در تاریخ دوازده اسفند ماه 1395جبهه ملی ایران در قسمت پایانی بیانیه ای که تحت عنوان « سی و هشت سال پس از انقلاب در کجا ایستاده ایم » منشرکرد چنین نوشت :
« جبهه ملی ایران اعتقاد دارد که حاکمیت جمهوری اسلامی برای رفع بحران های فزاینده وخطرا تی که کشور را مورد تهدید قرار میدهد باید در سیاست های داخلی و خارجی خود به صورتی جدی تجدید نظر نموده و به طرف اجرای اهداف اولیه انقلاب باز گردد ، آزادی های اساسی ملت ایران ، آزادی بیان وقلم وآزادی احزاب و اجتماعات را محترم بشمارد . انتخابات مهندسی شده و زیر نظارت استصوابی شورای نگهبان را موقوف وبه انتخابات آزاد و متعارف مانند تمام کشورهای آزاد جهان تن در دهد . زندانیان سیاسی و عقیدتی در بند را در سراسر کشور آزاد کند . به قوانین وحقوق بین المللی احترام بگذارد . سیاست مستقل ایرانی وراه عدم تعهد واقعی را در پیش گیرد . از حضور در منازعات منطقه ای خود داری نماید . از فساد های مالی وغارت اموال عمومی در هر جا و توسط هر مقامی به طور قاطع جلوگیری کند . از تمام منابع کشور صرفا برای رفع معضلات معیشتی مردم این سرزمین و ارتقای سطح زندگی آنها استفاده نماید . شاید که با این تمهیدات کشور از بحران های خطیر وغیر قابل پیش بینی رهایی یابد . »
متاسفانه حاکمیت جمهوری اسلامی به هشدار های میهن دوستانه و آزادیخواهانه جبهه ملی ایران گوش فرا نداد و اکنون ده ماه پس از آن تاریخ ، فضای به شدت بسته سیاسی کشور همراه با اشتباهات فاحش سیاسی وهدر دادن منابع و امکانات کشور در راه هایی به دور از منافع ملی وعدم برخورد با فساد های مالی عظیم ، کار را به انفجار اجتماعی رسانید . صرفنظر از شایعاتی که    برنامه ریزی های پشت پرده رقیبان حکومتی را مسبب اولین  جرقه حرکت اعتراضی مردم  در مشهد معرفی میکند ویا اینکه تظاهرات بگونه ای خودجوش و  ناگهانی  آغاز شده باشد ، اولین حرکت اعتراضی مردم در تاریخ هفتم دیماه در شهر مشهد اتفاق افتاد و سپس این اعتراضات در بیش از یکصد شهر کوچک وبزرگ کشور به منصه ظهور رسید وبر اساس آنچه به طور رسمی اعلام شده است ، طی این خروش اجتماعی ده ها تن کشته ونزدیک به چهار هزار نفر بازداشت شده اند .

گو اینکه آمار غیر رسمی اعداد بسیار بزرگتری را گوشزد می نمایند . در شرایطی که حاکمیت جمهوری اسلامی حضور و فعالیت قانونی سازمان های سیاسی مخالف وشخصیت های مورد وثوق مردم را بر نمی تابد شاهد جنبش اعتراضی مردم بدون راهنما وبدون برنامه می باشیم . واضح است که به کار بردن زور وبر خورد خشونت بار با مردم و توهین به آنان ومنسوب کردنشان به دشمنان خارجی ، راه حل خرد مندانه ای برای آرامش جامعه نیست وفقط پاک کردن صورت مسئله به جای حل کردن آن است . واقعیت این است که  از سوء سیاست های داخلی وخارجی وسوء مدیریت ها ، تبعیض ها وفساد ها که منجر به فقر و بیکاری وگرانی و تورم روز افزون گردیده ، طاقت ملت ایران ، طاق شده است . و مردم امید خود را نسبت به آینده از دست داده اند . سه سال قبل وقتی مذاکرات جمهوری اسلامی با قدرت های جهانی تحت عنوان « برجام » به نتیجه رسید ، مردم ایران امیدوار شدند که هم با رفع تحریم ها و آزاد شدن دارایی هایشان و هم با جلب شدن سرمایه گذاری های خارجی مشکلات اقتصادی آن ها مرتفع خواهد شد . ولی نا گهان با تحرکات نا معقول برخی و با به پرواز در آمدن موشک های شعار نویسی شده ، همه چیز متوقف گردید . ضمن آنکه مردم ایران از آزاد شدن دارایی های بلوکه شده خود نیز چیزی عایدشان نگردیدوتغییر ملموسی را حس نکردند .

در انتخابات ریاست جمهوری که در اردیبهشت ماه انجام شد ملت ایران با توجه به وعده و وعید ها وبه امید بهتر شدن اوضاع در انتخابات حضور یافت . اما چرخش خود خواسته یا ناخواسته ریاست جمهوری از مواضع قبلی و هماهنگ شدن وی با جناح تندرو و اقتدار گرا ، امید ملت را کلا به یاس مبدل ساخت واین نا امیدی خود باید یکی از علل اصلی بروز خیزش مردم تلقی گردد . در شعار هایی که از زبان مردم در سراسر کشور شنیده شد ، اعتراض به بسته بودن فضای سیاسی کشور ، اعتراض به هزینه شدن منابع مالی این سرزمین در خارج از مرز ها و جاهای مختلف دیگر که نتیجه اش پیدا یش نا رسایی های شدید اقتصادی برای  مردم این سرزمین شده است و هم چنین اعتراض به فساد گسترده استنباط می شد.

آنچه که در هفته های گذشته در حدودیکصد شهر از این مملکت رخ داد ، صرفنظر از ادعاهای حکومت و شایعات گوناگون وپیش فرض های مختلف ، بطور قطع ویقین یک حقیقت را به وضوح و روشنی به همگان نشان داد و آن نا رضایتی عمومی مردم ایران در حدی بسیار بالا و انفجار آمیز نسبت به سیاست های داخلی وخارجی واقتصادی حاکمیت جمهوری اسلامی بود وبدون تردید نه شایعه جرقه خوردن حوادث، ناشی از رقابت های جناح های حکومتی در مشهد ونه ادعای دخالت دشمنان خارجی هرگز نمیتواند توجیه گر این خروش گسترده وسراسری مردم باشد . سرکوب وخاکستر زدن روی آتش نارضایتی ها تنها پوشاندن موقت زبانه های آتش در زیر خاکستر است . برای رفع بحران های گوناگون کشور ، از بحران های سیاسی واقتصادی گرفته تا بحران های اجتماعی و محیط زیستی ، باید حاکمیت به خواست های بر حق وقانونی ملت تن در دهد . زندانیان سیاسی را در سراسر کشور آزاد نماید . حقوق وآزادی های ملت از جمله آزادی احزاب و اجتماعات را محترم بشمارد . امکانات ومنابع مالی کشور را صرفا در جهت رفاه وکار آفرینی برای مردم این مرزوبوم به کار گیرد . جلوی این فساد وصف ناشدنی را درکشور ببندد . سیاست خارجی دور از تشنج آفرینی و متضمن منافع ملی ایران را در پیش بگیرد وبه انتخابات آزاد وقابل قبول و مطابق با استاندارد های جهانی روی آورد . از دخالت نهادها و بنیاد های نا مربوط در امور اقتصادی و اداری کشور جلوگیری نماید و بودجه کشور را از سمت حاتم بخشی های ناروا به نهاد های ایدئولوژیک به سوی بخش عمرانی و ایجاد کننده کار ورفاه عمومی چرخش دهد . حاکمیت همین امروز باید اقدام کند که فردا ممکن است خیلی دیر باشد وکشور دچار مشکلاتی سنگین و رویداد هایی نا معلوم بگردد .

هفتم بهمن ماه 1396
تهران – هیئت رهبری و هیئت اجرائیه جبهه ملی ایران

[divider]

بازگشت همه به سوی اوست

با اندوه وتاسف بسیار درگذشت راد مرد میهن دوست آقای حسین شاه حسینی عضو شورای مرکزی و هیئت رهبری جبهه ملی ایران را به اطلاع هموطنان عزیز ، مردم حق شناس ایران می رسانیم . او در تمام طول عمر  اثر گذار خود در مسیر نهضت ملی ایران وراه مصدق بزرگ گام برداشت . و در این راه مشقات بسیاری را متحمل گردید . مراسم تشییع آن روانشاد روز سه شنبه پنجم دی ماه 96 ساعت 5/8 صبح از مقابل منزل ایشان واقع در خیابان شریعتی بالاتر از تقاطع خیابان مطهری کوچه کاکوتی و مجلس ترحیم در روز جمعه هشتم دیماه 96 از ساعت 18 تا 30/19 در مسجد جامع شهرک غرب واقع در میدان صنعت روبروی مجتمع میلاد نور برگزار خواهد شد .
چهارم دی ماه 1396
تهران – هیئت اجرائیه جبهه ملی ایران

سانحه و قوع زلزله در مناطق غربی کشور و شهرهای استان کرمانشاه، موجب تاسف و تاثر بسیار است. در اثر این ضایعه اسفناک، عده زیادی از هموطنانمان، عزیزان خود را از دست داده و خانه و کاشانه شان با تخریب روبرو شده است. ما این حادثه هولناک را به همه هم میهنانی که با از دست رفتن اعضای خانواده یا مجروح و مصدوم شدن آن ها مواجه گردیده اند و هم چنین به همه ملت بزرگ ایران تسلیت می گوییم و از هموطنان عزیز در همه جای ایران در خواست می کنیم که با همه توان و هرگونه امکاناتی که در اختیار دارند به یاری آسیب دیدگان این زلزله بشتابند.
با دریغ و تاسف زیاد باید خاطرنشان کنیم که در سرزمین زلزله خیز ما چه درگذشته و چه در حال حاضر حاکمیت ها هرگز کوشش لازم و نظارت کافی و بایسته را برای مقاوم سازی ساختمان ها در مقابل زلزله به عمل نیاورده اند تا از این مصائب بزرگ جلوگیری گردد.
23 آبان ماه 1396
تهران – هیئت اجرائیه جبهه ملی ایران

نوزدهم آبان امسال ، شصت و سومین سالگرد شهادت سرباز سرافراز جبهه ملی ایران ، جاودان یاد دکتر حسین فاطمی است. او سردبیر روزنامه باختر امروز و وزیر امور خارجه دولت ملی دکتر محمد مصدق بود . در باره ارزش اندیشه وکار او همین نکته کفایت می کند که دکتر مصدق در حق او چنین شهادت داده است :« اگر ملی شدن نفت خدمت بزرگی است که به مملکت شده ، باید از آن کسی که اول بار این پیشنهاد را نموده سپاسگزاری گردد.و آن کس شهید راه وطن دکتر حسین فاطمی است که روزی در خانه آقای نریمان پیشنهاد خود را داد وعده نمایندگان جبهه ملی حاضر در آن جلسه ، آن را به اتفاق آراء تصویب نمودند . رحمت الله علیه که در تمام مدت همکاری با این جانب حتی یک ترک اولی از آن بزرگوار دیده نشد. »
دولت انگلستان از آغاز جنبش ملی کردن صنعت نفت با آن مبارزه می کرد وبعد هم به طور برنامه ریزی شده ، دست به کار بر اندازی دولت ملی دکتر مصدق بود . دولت آمریکا در آغاز منافع خود را در دخالت و وساطت بین ایران و انگلیس می دانست اما سرانجام دولت انگلستان ،آمریکایی ها را متقاعد کرد که ادامه نهضت ملی ایران موجب گسترش نهضت های ملی در منطقه وهمچنین قوی تر شدن توده ای ها در ایران خواهد شد و از آن پس طرح کودتای انگلیسی آمریکایی مرداد 1332 به تصویب هردو دولت رسید . برابر مذاکرات بیگانگان با کودتاچیان داخلی در شبانگاه 24 مرداد1332 افراد گارد سلطنتی دکتر حسین فاطمی وزیر امور خارجه و مهندس جهانگیر حق شناس وزیر راه و مهندس احمد زیرک زاده عضو ارشد جبهه ملی و حزب ایران را بازداشت کردند و در ساعت یک صبح روز 25 مرداد با استفاده از تاریکی شب به خانه مصدق رفتند تا فرمان مخفیانه عزل دکتر مصدق را از نخست وزیری به او ابلاغ کنند . دکتر مصدق هوشیارانه با بازداشت کردن مامور ابلاغ این فرمان یعنی سرهنگ نعمت الله نصیری رئیس بعدی ساواک وخلع سلاح نظامیان همراه او، این کودتای بد فرجام را خنثی کرد . با شنیدن این خبر محمد رضا شاه که به حالت انتظار در شمال به سر می برد بلا فاصله از همان جا همراه همسرش ملکه ثریا ، اول به بغداد وبعد به رم پایتخت ایتالیا فرار کرد . آن زمان بود که دکتر فاطمی از بازداشت غیر قانونی کودتاچیان آزاد شد وشدید ترین حمله ها را به عاملان کودتا واز جمله شخص شاه کرد و در سرمقاله باختر امروز نوشت : « خائنی که می خواست وطن را به خاک وخون بکشد فرار کرد »

دکتر حسین فاطمی یکی از بیست نفری بود که در روز 22 مهر 1328 همراه با دکتر مصدق در تحصن اعتراض به نبودن آزادی انتخابات شرکت داشت و هم او بود که در پایان آن تحصن تشکیل سازمانی به نام جبهه ملی ایران را پیشنهاد داد . دکتر حسین فاطمی به دلیل اثر گذاری کم نظیرش در پیشرفت نهضت ملی ایران در روز 26 بهمن 1330 مورد ترور یکی از اعضای جمعیت فدائیان اسلام قرار گرفت . هر چند از آن ترور جان بدر برد ولی تا پایان عمر از زخم گلوله هایی که بر پیکرش اصابت کرد در رنج بود . تا روز 25 مرداد1332 تکیه جبهه ملی بر آن بود که شاه باید سلطنت کند نه حکومت ، اما با تمکین شاه از بیگانگان در اجرای کودتای نا فرجام 25مرداد و فرارش به خارج از کشور،دیگر مشروعیتی برای ادامه سلطنت او باقی نماند . از همان روز دکتر فاطمی به فکر فراهم کردن مقدماتی برای عبور از آن سلطنت گوش به فرمان بیگانگان افتاد . کودتای ننگین 28مرداد با طراحی انگلیس ودخالت مستقیم آمریکا وتایید شوروی وهمکاری عده ای ایرانیان وطن فروش به سقوط دولت ملی مصدق انجامید .

دولت کودتا در ششم اسفند1332 مخفی گاه دکتر فاطمی را کشف و او را دستگیر کرد و در همان روز چاقوکشان وابسته به کودتاچیان به سرکردگی شعبان جعفری در توطئه ای که از قبل تدارک دیده بودند در مقابل شهربانی با کارد به او حمله کردند تا شاید نیازی به محاکمه او نداشته باشند ولی پس از آن سوء قصد ناجوانمردانه نیز او زنده ماند و کودتاچیان او را محاکمه وبه اعدام محکوم کردند و این شهید بزرگ نهضت ملی در سحرگاه 19 آبان 1333 در حال بیماری وتب تیرباران شد . او در آخرین ساعت عمر گفت : « من شهادت را در راه وطن می پذیرم تا جوانان ما بیاموزند که در راه دفاع از مملکت باید آماده جانبازی بود .» اماهزاران دریغ و افسوس که اکنون 39 سال پس از انقلابی که ملت ایران به منظور کسب آزادی واستقلال وعدالت به پیروزی رسانید ، هنوز مردم ایران آزادی برای تجلیل از بزرگ مردی چون دکتر فاطمی را ندارند وکوشندگان راه نهضت ملی ایران همچنان در سایه سنگین استبداد وخودکامگی به سر می برند . و آزادی های اساسی واولیه ملت ایران نا دیده گرفته شده واعلامیه جهانی حقوق بشر پایمال است .

نوزدهم آبانماه1396 تهران– هیئـت اجـرائیه جـبهه ملـی ایـران

[divider]

در زمانی که نظام برده داری وطبقه بردگان جایگاه و نقش تعیین شده در دولت شهرها وامپراتوری های وقت داشتند و در تعارضات نظامی- سیاسی غالبا سرنوشت جوامع مغلوب به نابودی ویا اسارت جمعی رقم زده می شد و فاتحان ، اعمال این خشونت ها و  برخوردهای غیر انسانی را به عنوان جزئی از مدیریت واداره صحیح نظام امپراتوری یا دولت شهر ها تلقی می نمودند . و فراتر از آن با فخر تمام چنین اعمالی را برای آگاهی آیندگان در کتیبه های خود منقوش می ساختند . چنانکه سناخریب ، پادشاه آشور در باره حمله خود به کشور عیلام چنین می گوید : « من سی و چهار دژ وشهر عیلام را تسخیر نمودم . اهالی آنها را اسیر کردم وشهر ها را آتش زدم و به خاکستر تبدیل نمودم ودود آتش مانند دود یک قربانی بزرگ پهنای آسمان را فرا گرفت .» در همین راستا آشور بانیپال دیگر پادشاه آشور ، پس از تسخیر کشور عیلام تنها به غارت وکشتار ساکنان عیلام بسنده نکرده ، بلکه با شکافتن مقابر پادشاهان و قهرمانان عیلامی استخوان های آنان را همراه خدایان عیلام به نینوا پایتخت آشور فرستاد و درکتیبه خودنگاشت : « سرزمین شوشان وشهر ماداکتو وشهر های دیگر را با خاک یکسان کردم ودر مدت یک ماه ویک روز کشور عیلام را به تمامی عرض آن جاروب نمودم . من این کشور را ازعبور حشم ونغمات موسیقی بی نصیب ساختم وبه ددان ، ماران وجانوران صحرا اجازه دادم آن را فرا گیرند . »
در چنین فضایی از خشونت ، تخریب ، اسارت وبیرحمی ، آزاد مردی نواندیش بپا می خیزد ونظم ونسقی نوین مبتنی بر ارزش های انسانی بر سراسر گستره امپراتوری تازه تاسیس خود مستقر می سازد . نظامی بر اساس همزیستی فرهنگی ، تساهل وسازگاری نژادی وزبانی وآزادی مذهبی از یک سو ونفی ومنع بردگی وبرده داری و آزادی اسرا وباز گرداندن آنها به موطن اصلی شان و همچنین خدایان به جایگاه اولیه شان از سوی دیگر . بی شک این اصول وارزش های مندرج در منشور کوروش ارثیه جاودانی است برای بشریت ومنشاء الهام بخش ویژه برای مردم ایران بخصوص مدیران اداره عمومی جامعه ، مدیرانی که کشورشان به اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاقین حقوق مدنی وسیاسی ، و حقوق اقتصادی و اجتماعی ملحق شده است و تعهدات مندرج در آنها در زمره قوانین داخلی کشور در آمده و رعایت آن از سوی قوای سه گانه الزامی می باشد .
اینک بر همه ما ایرانیان است که هفتم آبان ، زاد روز کوروش بزرگ را به عنوان روز تاریخی وعید ملی ایران تثبیت نماییم . و بجاست که در این روز فرخنده ، آزادی تمامی زندانیان سیاسی ، عقیدتی و مطبوعاتی صورت گیرد و در پرتو ی الهام از اصول مندرج در منشور کوروش و پای بندی به حقوق بشر و آزادی های اساسی اعلامیه جهانی و میثاقین رهگشا و گره گشای معضلات و مشکلاتی شویم که بر کشور ما سایه افکن شده است و به طور روز افزون سنگینی آن ها بیش از پیش پی آمد های نگران کننده ای را در رابطه با مسئله نقض فاحش حقوق بشر در میهنمان به ویژه در قبال چالش های خارجی موجب می گردد .
تهران – سوم آبان ماه 1396
هیئت رهبری وهیئت اجرائیه جبهه ملی ایران

[divider]

در سال 1916  نمایندگان دولتین انگلیس وفرانسه ، سایکس وپیکو ، خطوط مرزی کشورهای خاورمیانه را ترسیم واین منطقه ی حاوی هفتاد در صد از کل منابع انرژی جهان را بر اساس منافع ومقاصد استعماری  ، بین خود تقسیم نمودند ، پس از آن با همه جنگ وجدال ها وفراز ونشیب ها به جز مواردی از اشغال سرزمین های اعراب توسط دولت اسرائیل ، جغرافیای منطقه ، تقریبا بدون تغییرات عمده باقی مانده است . ولی از حدود چهاردهه پیش زمزمه هایی نا موزون مبنی بر ضرورت تجزیه کشورهای این منطقه وتبدیل آن ها به کشورهای کوچک و غیر موثر وقابل کنترول تر به گوش می رسد . مبتکر وتشخیص دهنده این ضرورت ناصحیح « برنارد لوئیس » تئوریسین ونظریه پرداز صهیونیست است که متاسفانه نظریاتش مورد وثوق وقبول طیف گسترده ای از سیاستمداران راست گرا ومحافظه کار آمریکایی واسرائیلی وکمپانی های غارت گر نفتی قرار دارد . و اکنون پس از انقلابات بهار عربی وجنگ های ویرانگر سوریه وعراق وبه صحنه آمدن گروه جنایت کار و واپس گرای داعش شاهد آنیم که حکومت اقلیم خودگردان کردستان عراق به فکر استقلال وایجاد کشور کردستان افتاده است . داعش نه واجد توان لازم بود ونه برنامه ای برای تعرض به خاک ایران داشت و بر خلاف برخی از ادعا ها هرگز خطری برای تمامیت ارضی ایران تلقی نمی شد . اما پیدایش حکومت کردستان مستقل در همسایگی ایران نمیتواند نگران کننده نباشد .

تجزیه اقلیم کردستان  از دولت فدرال عراق می تواند گام اول برای تجزیه های بعدی و به کرسی نشستن نظریات برنارد لوئیس شناخته شود . هرگونه اقدامی در جهت اعلام استقلال کردستان عراق ، نه تنها با قانون اساسی فدرال عراق که اقلیم کردستان هم در زیر آن امضاء نهاده در تضاداست، بلکه به دلایل متعدد دیگر ، نه به سود اقلیم خودگردان ، نه به صلاح عراق ونه به مصلحت سایر کشورهای خاورمیانه است . به روشنی میتوان پیش بینی کرد که به محض پا گرفتن قضیه استقلال ، تازه جنگ بین طوایف و نیروهای رقیب کرد در همین اقلیم خودگردان کردستان آغاز خواهد شد . طوایفی که در گذشته نه چندان دور جنگ های خونین و اعدام های چند صدنفره از نیروهای یکدیگر را در کارنامه خود دارند . از سوی دیگر دولت مرکزی عراق ، هم چنان که اعلام نموده ، نمی تواند در مورد از دست رفتن تمامیت ارضی خود بی تفاوت بماند و ناگزیر خواهد بود که با تمام قوا بر جدایی طلبان بتازد . که این خود با توجه به ارزیابی نیروهای طرفین ، آغاز جنگی طولانی وخانمان بر انداز خواهد بود . کشورهای ترکیه وسوریه وایران نیز به دلیل همسایگی با اقلیم کردستان عراق و به مناسبت داشتن مناطق کرد نشین نمیتوانند از ماجرا برکنار بمانند . مضافا براین باید در نظر داشت که شورای امنیت سازمان ملل متحد ودولت آمریکا وبه طور کلی جامعه بین المللی هم با اقدام حزب کردستان عراق برای انجام همه پرسی به منظور استقلال اقلیم کردستان عراق مخالفت نموده اند . صرفنظر از این ها باید در نظر داشت که در این برهه از تاریخ ، جامعه بشری وساکنان کره خاک با مسائل ومشکلات بزرگی دست به گریبانند که حل کردن این معضلات جهانی  به همگرایی وتجمع واحدهای سیاسی با یکدیگر ونزدیک شدن به یک سازمان ومرکزیت جهانی قدرتمند نیاز دارد و این تجزیه ها و واگرایی ها در هر کجای جهان که باشد باشکل گرفتن یک چنین مرکزیتی متباین ومتضاد است .

جبهه ملی ایران با هرگونه جدایی خواهی وتجزیه طلبی در کشورهای منطقه خاورمیانه قویا مخالف است . وبه هیئت حاکمه جمهوری اسلامی نیز هشدار می دهد که حفظ تمامیت ارضی ایران به تدابیری سنجیده و سیاست هایی صحیح وخردمندانه و بنیادی احتیاج دارد تا بتواند از امکان بروز چنین توطئه هایی در سرزمین ما پیشگیری نماید این پیشگیری فقط با اتکاء به زور و توسل به سرکوب وقوه قهریه میسر نیست . بلکه  سرمایه گذاری و محرومیت زدایی از استان های محروم و بها دادن به شان وشخصیت اقوام ایرانی ورعایت آزادی های اساسی واولیه ملت ایران را میطلبد . که متاسفانه اثری از اجرای چنین سیاست های امنیت آفرین واطمینان بخش دیده نشده و نمی شود . و امکانات و منابع کشور بجای سرمایه گذاری و ایجاد تحول درزندگی مردم مناطق محروم ، در مواردی غیر ضروری ودور از منافع ملی به هدر داده می شود .

دوم مهرماه1396

 تهران – هـیئت اجـرائیه جـبهه ملـی ایـران