دسته: اخبار جبهه ملی ایران

در روز اول ماه مه سال  1886 میلادی ، کارگران در بسیاری از شهر های  آمریکا در اعتراض به زیادی ساعات کار و کمی دستمزد دست به اعتصاب و تجمع زدند، در شهر شیکاگو تجمع و اعتراض کارگران از طرف نیروهای پلیس که تحت سلطه و نفوذ کارفرمایان قرار داشتند به آتش و خون کشیده شد.تعدادی از کارگران کشته و مجروح شدند و این رویداد اسفبار همراه با برخوردهای خشونت بار دیگر با کارگران موجب شد تا همه کارگران جهان،روز اول ماه مه مقارن با روز یازدهم اردیبهشت را به عنوان روز جهانی کارگر در تاریخ جنبش های کارگری ثبت نمایند.

در روز 12 اردیبهشت ماه سال 1340 معلمان ایران در اعتراض به وضعیت معیشتی و برای مطالبه حقوق قانونی خود پا به عرصه خیابان گذاشتند. معلمان با صفوف منظم از محل باشگاه معلمان به طرف میدان بهارستان و مجلس شورای ملی حرکت کردند . در این میدان نیروهای پلیس رزیم استبدادی در صدد پراکنده کردن معلمان و خاتمه دادن به تجمع آنان برآمده و به سوی آنان آتش گشود . دکتر ابوالحسن خانعلی دبیر دبیرستان جامی تهران در خون خود درغلتید.از آن تاریخ روز 12 اردیبهشت ماه به نام روز معلمان ایران شناخته شده و در تارخ مبارزات حق طلبانه معلمان درج گردید.

امروز 43 سال پس از انقلاب بهمن 57 که به منظور کسب آزادی و استقلال و برقراری عدالت اجتماعی صورت گرفت ،اما دریغا که اکنون در آستانه روز جهانی کارگر و روز تاریخی معلمان ایران ، فقدان آزادی و ازبین رفتن استقلال و بی عدالتی به شکلی دهشتناک  در جامعه ایران بیداد می کند.از آزادی احزاب و اجتماعات ،آزادی مطبوعات و رسانه ها و آزادی انتخابات مطلقا خبری نیست.استقلال کشور ما ملعبه دست قدرت های بیگانه به ویژه روسیه و چین قرار گرفته،تا آن جا که روسیه  قیم گونه در مورد مسائل حیاتی کشور ما ، بجای ما تصمیم می گیرد و با کارت ایران در مجامع جهانی با رقبای خود بازی می کند. جمهوری اسلامی هم ناگزیر است که در تصمیمات خود منافع روسیه را بر منافع ملی ایران مقدم بشمارد. عدالت اجتماعی آنچنان به بوته فراموشی سپرده شده که بکار بردن این واژه، مانند بیان یک طنز در اذهان متجلی می شود.در شرایطی که بیش از شصت میلیون از افراد ملت ایران در زیر خط فقر و در نهایت عسرت و وضعیتی اسفبار و محروم از اولیه ترین نیاز های انسانی به سر می برند،اقلیت کوچکی از نزدیکان به مراکز قدرت  با سوء استفاده و رانت خواری و اختلاس و ارتشاء به ثروت های نجومی و غیر قابل تصور دست یافته اند.  فقط گاهی به برکت وجود فضای مجازی و وسایل ارتباط جمعی گوشه هایی از این فسادهای باور نکردنی از پرده بیرون می افتد.امروز کارگران شرافتمند ما که باید با دستان توانای خود چرخ های تولید کشور را به حرکت در آورده و اعتلای اقتصادی جامعه را رهنمون شوند با حقوقی بسیار پائین تر از خط فقر  زندگی می کنند . تازه در بسیاری از مراکز همین حقوق اندک نیز ماه ها به تعویق افتاده و به آن ها پرداخت نمی شود و اعتراض آنان با ضرب و شتم و بازداشت و زندان و حتی مرگ در زندان مواجه می شود. معلمان فرهیخته ایران که مسئولیت سنگین آموزش و پرورش نسل جوان و آینده سازان این مرز وبوم را به عهده دارند،در زیر بار فشارهای اقتصادی و گرانی و تورم افسارگسیخته کمر خم کرده اند. و وقتی به عنوان اعتراض به تبعیضی که در حق آنان روا می شود و نقدی که به عدم اجرای آموزش همگانی رایگان اظهار می دارند مورد تهاجم نیروهای سرکوب گر قرار گرفته و سر از محکومیت وزندان در می آورند.

جبهه ملی ایران ضمن گرامیداشت روز جهانی کارگر و روز معلم،از اقشار مختلف ملت ایران دعوت می نماید که با همه توان از جنبش کارگران شریف و معلمان فرهیخته پشتیبانی به عمل آورده و در کنار آنان قرار بگیرند و با آنان هم صدا شوند.

تهران –  نهم اردیبهشت ماه 1401 خورشیدی

هیات رهبری اجرائی جبهه ملی ایران

جهت آگاهی اعضاء وهواداران جبهه ملی ایران و استحضار احزاب و سازمان های سیاسی و رسانه های همگانی به اطلاع می رساند که به موجب آخرین انتخابات درون تشکیلاتی جبهه ملی ایران که در تاریخ هفتم آبان ماه 1400 صورت گرفته است، هیات رئیسه شورای مرکزی از دکتر حسین موسویان رئیس شورای مرکزی ، دکتر آذین موحد و  دکتر علی حاج قاسمعلی نواب رئیس و آقایان محمد حسین ملک ختایی و ابوالفضل نیماوری منشی های هیات رئیسه متشکل می باشد.

هم چنین 9 تن اعضای انتخاب شده برای هیات رهبری اجرائی جبهه ملی ایران به ترتیب حروف الفبا عبارتند از خانم الهه امیر انتظام،آقایان دکتر محسن فرشاد یکتا،اصغرفنی پور،دکتررضا گل نراقی،مهندس علی محمدی ده آبادی،پروفسور صادق مسرت،محمد ملک خانی،دکتر حسین موسویان و دکتر پژمان میرکریمی زراسوند.

در هیات رهبری اجرائی جبهه ملی ایران،دکتر حسین موسویان ،سمت ریاست هیات ،پروفسور صادق مسرت نایب رئیس،دکتر محسن فرشادیکتا سخنگو،دکتر رضاگل نراقی بازرس ،الهه امیر انتظام مسئولیت تشکیلات ،مهندس علی محمدی ده آبادی مسئولیت انتشارات و رسانه ها،دکتر پژمان میرکریمی زراسوند مسئولیت تعلیمات و محمد ملک خانی مسئولیت تدارکات و امور مالی را عهده دار می باشند .

تهران – 24 فروردین ماه 1401 خورشیدی

روابط عمومی جبهه ملی ایران

از شمار دو چشم یک تن کم

وز شمار خرد هزاران بیش

با اندوه و تاسف بی کران درگذشت آقای دکتر محمد اقتداری را به خانواده ارجمند ایشان و به همه اعضاء و هواداران جبهه ملی ایران تسلیت می گوییم.

آقای دکتر محمد اقتداری از زمان جوانی به جبهه ملی ایران و خیل پویندگان راه مصدق پیوست و بیش از شش دهه تلاشگر راه آزادی و استقلال ایران و استقرار حاکمیت ملی در این سرزمین استبداد زده بود.

نام و یاد این دانشمند فرهیخته و وطن دوست را گرامی می داریم و به روان پاکش درود می فرستیم.

تهران – پانزدهم فروردین ماه 1401 خورشیدی

هیات رهبری اجرائی جبهه ملی ایران

در کنوانسیون رفع انواع تبعیض علیه زنان که در سال ۱۹۷۹برابر با ۱۳۵۸خورشیدی، طی قطعنامه‌ای مورد پذیرش مجمع عمومی سازمان ملل متحد قرار گرفت و تاکنون مهم‌ترین معاهده ملل متحد در تبعیض جنسیتی است، این تبعیض ، چنین تعریف شده است : « قائل شدن به هر گونه تمایز، استثنا، محرومیت، یا محدودیت بر مبنای جنسیت در زمینه‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، مدنی، و یا هر زمینه‌ی دیگر». کشور ایران تحت حکومت نظام جمهوری اسلامی در میان شش کشوری است که هنوز به این معاهده ملحق نگردیده و لذا از هر فرصتی برای نمایش این مخالفت آشکار با حقوق زنان، که در حال حاضر نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند، استفاده کرده تا این قشر عظیم را از حقوق فردی و مدنی خود، در شرایط مساوی با مردان، محروم نماید.

زنان مبارز ما طی سالها مبارزه در راستای احقاق حقوق خود  هزینه‌های زیادی را پرداخته‌اند. آخرین آنها مربوط به خودسوزی  سحر خدایاری ( دختر آبی ) بود که در اعتراض به دستگیری خود به اتهام تلاش جهت ورود به ورزشگاه آزادی در برابر دادگاه انقلاب تهران جسم و جان شیرین خود را به آتش کشید.

پایمال کردن چنین حقوقی موجب گردیده که طی سالهای اخیر بسیاری از زنان و دختران میهن‌مان‌ که دارای استعدادهای ناب و درخشانی در عرصه‌های مختلف علمی، ورزشی و هنری بوده‌اند جلای وطن کرده و به منظور حفظ و پرورش استعداد خود غربت‌نشینی را برگزینند. بدیهی است که بهره‌مندان از دست‌آوردهای این زنان نیز کشورهای میزبان بوده‌اند! نمونه فراموش نشدنی چنین مواردی نابغه ریاضی میهن مان‌ زنده یاد بانو مریم میرزاخانی است که جهانی به وی فخر فروخت.

آخرین رویداد خشونت‌بار علیه حقوق زن مربوط به برخورد اخیر نیروهای انتظامی در تاریخ  ۹ فروردین ماه با زنان و دختران هموطن ما در شهر مشهد بود. آنها که پس از تهیه بلیط لازم در تلاش بودند که به داخل استادیوم ورزشی
“امام رضا” راه یافته تا از نزدیک نظاره‌گر یک مسابقه‌ی ملی فوتبال باشند با مقاومت سنگین نیروهای امنیتی مواجه شده و چون ایستادگی کردند،  علاوه بر برخوردهای فیزیکی،  مورد اصابت گازهای  اشک‌آور و اسپری فلفل قرار گرفتند.

رویارویی با چنین صحنه‌ی دلخراشی دل همه‌ی باورمندان به کرامت انسانی را بدرد آورده و وجدان آنانی را جریحه‌دار می‌نماید که همواره دغدغه‌ی ایجاد و حفظ یک جامعه‌ی اخلاق‌مدار را در سر دارند . آیا نبایستی چنین رخدادهای تلخ را یک فاجعه ملی تلقی نمود؟ آیا میتوان از مشاهده‌ی چنین خشونتی که سویه‌ی جهش نیافته‌ای از نوع داعشی و طالبانی است با بی‌تفاوتی گذشت و اعتراض نکرد؟ تبعات شوم چنین رفتارهای هنجارشکنی دامن نسلی‌هایی را خواهد گرفت که ما در برابر آنها مسئولیم.

طی دهه‌های اخیر جامعه زنان ایران به کرات شاهد چنین رویدادهایی اسفباری بوده است. متاسفانه هیچ‌یک از مسئولین ذیربط هم پاسخگو نیستند. نه دولت، نه سازمان‌های غیردولتی، و نه سازمان‌های مستقل. اما بایستی روشن شود کشور ما با چنان  ‌پیشینه‌ی فرهنگی و تمدن تاریخی چرا و‌ چگونه به این درجه از اسفباری اخلاقی تنزل کرده است. تا کی میتوان معضل تبعیض جنسیتی را نادیده گرفت و نسبت به حد و سطح رواج آن در جامعه بی‌تفاوت ماند؟ مانند دهها و صدها مورد پیش از این باز نه تنها هیچ نهادی برای دادخواهی و دادجویی وجود ندارد بلکه  وزیر کشور اعلام می‌دارد که نیروی‌انتظامی به وظیفه ذاتی خود عمل کرده است! ذات این وظیفه اما بایستی نهفته در ایجاد امنیت و حفظ آسایش برای آحاد جامعه باشد نه ترویج خشونت سازمان یافته! از سوی دیگر، فدراسیون فوتبال ایران نیز هیچ اراده‌ای برای تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی صحیح نداشته و همواره موضوع را به مقامات بالاتر احاله داده تا نهادهای مافوق مجوز لازم برای حضور زنان در میادین ورزشی را صادر نمایند.

چراهای بسیاری همچنان در اذهان عمومی جاری است: چرا برای برگزاری مسابقه شهری مانند مشهد انتخاب شد که نه تنها یک قطب مذهبی است بلکه مختصات مافوق خاص خود را دارد؟ چرا بلیط‌ها به زنان پیش فروش شد در حالیکه هیچگونه تضمینی برای امکان حضور آنان داده نشده بود؟ چرا هشدار فدراسیون جهانی فوتبال، فیفا، به فدراسیون فوتبال ایران برای عملی کردن  تعهد الزام‌آور خود مبنی بر ایجاد امکان برای ورود زنان به استادیوم برای تماشای همه مسابقات نادیده گرفته شد؟ از آنسو،چرا فیفا تاکنون سیاست‌های موثرتر و‌ تصمیمات کارسازتری  اتخاذ ننموده است ؟ بدون شک برای تنویر افکار عمومی نه تنها در داخل کشور بلکه در آنسوی مرزها لاجرم بایستی دیر یا زود به این سئوالات پاسخ داده شود.

سازمان زنان جبهه ملی ایران تداوم نگرش تبعیض‌آمیز جنسیتی را شدیدا محکوم کرده و اقدامات خشونت بار علیه زنان و دختران به هر شکل را دور از شأن و منزلت انسانی میداند.

پیش از آنکه خدشه‌ی  جبران‌ناپذیر بیشتری بر اعتبار ایران و ایرانی نزد جهانیان وارد آید  از کلیه مسئولین مربوطه، قانون‌گذاران و مجریان قانون ‌در داخل کشور انتظار میرود که هر چه سریعتر به معضل حاد تبعیض جنسیتی رسیدگی نموده تا از بروز فجایع ضد انسانی و گسترده‌تر در آینده پیش از وقوع آن جلوگیری لازم بعمل آید. با گره‌گشایی از این معضل و بهره‌مند کردن نیمی از آحاد جامعه از حقوق فردی و اجتماعی خود، شاید بتوان تیرگی دورانی که چنین بی‌تفاوتی قساوت گونه‌ای بر جامعه ما حکفرما بوده است را در پیشگاه تاریخ تا حدی تقلیل داد.

تهران – دوازدهم فروردین ماه 1401 خورشیدی

سازمان زنان جبهه ملی ایران

« آری تنها گناه من و گناه بزرگ و بسیار بزرگ من این است که صنعت نفت ایران را ملی کرده ام و بساط استعمار و اعمال نفوذ سیاسی و اقتصادی عظیم ترین امپراطوری های جهان را از این مملکت برچیده ام و پنجه در پنجه مخوف ترین سازمان های استعماری و جاسوسی بین المللی در افکنده ام و به قیمت از بین رفتن خود و خانواده ام و به قیمت جان و عرض و مالم،خداوند مرا توفیق عطا فرمود تا با همت و اراده مردم آزاده این مملکت بساط این دستگاه وحشت انگیز را درنوردم.»

این ها جملاتی بود که دکتر محمد مصدق در ضمن آخرین دفاعیات خود در دادگاه نظامی کودتاچیان در روزهای پایانی اردیبهشت ماه 1333بر زبان آورد.

دکتر مصدق رهبر نهضت ملی ایران از زمان نو جوانی تا مدت بیش از هفتاد سال در صحنه سیاسی ایران برای آزادی و استقرار حاکمیت ملی و حفظ استقلال این سرزمین تلاش کرد و سرانجام در روز چهاردهم اسفند سال 1345 پس از آنکه به مدت 13 سال پس از کودتای بیگانه ساخته 28 مرداد 32 در حبس و یا حصر به سر برده بود،دارفانی را وداع گفته وبه دیار باقی شتافت.آنچه که نام مصدق را به عنوان یک اسطوره جاودانی در تاریخ ایران ثبت و ضبط نمود ، چگونگی عملکرد و رفتار آن مرد بزرگ  در طول زندگی پر افتخارش بود.

مصدق ساده زیست بود ومطلقا به مال و ثروت دنیا و زندگی اشرافی اعتنایی نداشت . مصدق صادق و راستگو بود وهرگز به مردم دروغ نگفت و به آنان وعده دروغ نداد و در صدد فریب مردم وخدعه نسبت به آن ها برنیامد. مصدق پاکدامن و پاک دست بود و هرگز اجازه نداد در حوزه مدیریتش کسی نادرستی داشته و به اموال مردم دست درازی کند.مصدق به آزادی تا بن دندان عقیده مند بود و رفتارش در دوران نخست وزیری با مخالفان، این عقیده مندی را به اثبات رسانید.مصدق به استقلال و حفظ تمامیت ارضی ویک پارچگی کشور با تمام وجود باور داشت ،و امر ملی کردن نفت را صرفنظر از استیفای حقوق مادی ملت ایران به منظور تامین استقلال این سرزمین دنبال کرد و به ثمر رسانید. مصدق در سیاست خارجی به تعامل با تمام جامعه جهانی با حفظ احترام متقابل، بدون سلطه پذیری از سوی قدرت ها و یا خصومت ورزی با آنان معتقد بود.

مصدق با وجود تدین و اعتقادات دینی به مسئله جدایی دین از حکومت باورمند بود و هرگز تسلیم فشار کسانی که می خواستند دین را وسیله ی اهداف سیاسی و کسب قدرت قراردهند نگردید. مصدق به تخصص عمیقا باور داشت و همکاران خود را در تمام موارد از آگاه ترین و شایسته ترین افراد در زمینه ی مسئولیتی که به آنان واگذار می کرد گزینش می نمود. مصدق قانون مدار بود و هیچگاه پای از چارچوب قانون بیرون نگذاشت . این اصول اعتقادی و طرز تفکر، از مصدق مکتبی را به یادگار گذاشت که سرمشق گرفتن از آن هم امروز و هم در آینده برای وطن ما راه گشای برون رفت از بحران ها و مصیبت ها و رفتن به طرف سعادت و اعتلا خواهد بود.

جبهه ملی ایران در پنجاه و پنجمین سالگرد درگذشت دکتر محمد مصدق یاد و نام آن بزرگ مرد را گرامی میدارد و به آرمان های او برای نجات ایران از سیاه روزی های کنونی باورمند بوده و بر آن ها پای می فشرد.

تهران –  چهاردهم اسفند 1400 خورشیدی

شورای مرکزی جبهه ملی ایران

هموطنان عزیز! تجاوز نظامی ارتش روسیه با تجهیزات کامل و نفرات بی شمار از راه زمین و هوا به کشور همسایه اش اوکراین سر انجام پس از چند روز فضای پر التهاب،در سحرگاه روز پنجم اسفند جاری صورت پذیرفت. تجاوز به خاک اوکراین که بر اساس قوانین بین المللی کشوری مستقل وعضو سازمان ملل متحد است عملی غیر قانونی و بر خلاف منشور ملل متحد و حرکتی قلدرمآبانه و ددمنشانه و زیر پا نهادن حق حاکمیت ملی یک دولت- ملت است.در این هجوم وحشیانه انسان های بی گناهی از زن و مرد و کودک در خاک و خون درغلتیدند،خانه ها و مدارس و بیمارستان ها و شهرهایی ویران شدند و صدها هزار نفر آواره و سر گردان گردیدند ومردم جهان در هراس از آغاز یک جنگ بزرگ و بین المللی در نگرانی و اضطراب فرو رفتنداین حرکت روسیه و خیز برداشتن چین برای اشغال تایوان و یا هر حرکت مشابه این ها ،گویی که جامعه بشری را از قرن بیست ویکم به قرون گذشته و زمان برقراری قانون جنگل پرتاب نموده است. تمایل دولت اوکراین برای پیوستن به پیمان آتلانتیک شمالی یا ناتو بهانه روسیه برای این تجاوز آشکار بوده است. تجاوز به اوکراین دقیقا صحت تمایل دولت اوکراین برای پیوستن به ناتو را نشان داده و توجیه کرد. اما واقعیت این است که سردمداران کاخ کرملین و در راس آنان شخص دیکتاتور ومستبدی چون آقای پوتین، هنوز در رویای اتحاد جماهیر شوروی و ابر قدرتی به سر می برند و درپی زیر نفوذ و تحت سلطه گرفتن نه تنها اوکراین که تمام سرزمین هایی که در زمان های گذشته در اختیارشان بوده می باشند. و این تجاوز گری قطعا در اوکراین متوقف نخواهد شد و سایر کشور های مستقل همسایه روسیه در اروپا و آسیا را نیز در بر می گیرد. شاید وصیت پطر کبیر هم از نظر آنان دور نمانده باشد و فکر دسترسی رسمی به آب های گرم خلیج فارس برای آنان وسوسه انگیز باشد.در این میان بی عملی کشورهای اروپایی و آمریکا و اعضای پیمان ناتو با ادعای طرفداری از دموکراسی و حقوق بشر در مقابل این حرکت تجاوزکارانه، و اکتفا کردن به تحریم روسیه، بسیار تعجب آور و مشکوک به نظر می رسد.تا جایی که بسیاری از تحلیل گران سیاسی ، این فاجعه انسانی را نتیجه زد و بند های پشت پرده و چیزی شبیه تحویل دادن افغانستان به گروه منحط طالبان ارزیابی می کنند. جالب آن که روسیه به عنوان عضو دارای حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل متحد، قطع نامه این سازمان ، در مورد اشغال اوکراین را وتو کرده و آن را بلا اثر می نماید .

هموطنان عزیز! این رویداد های اسفبار نشان می دهد که جامعه بشری با وجود پشت سر گذاشتن دو جنگ جهانی ویرانگر و بر پا نمودن سازمان ملل متحد ،پس از جنگ دوم و تصویب اعلامیه جهانی پر افتخار حقوق بشر،هنوز به یک امنیت پایدار و احترام به کرامت انسانی و برقراری یک تعامل متمدنانه در صحنه بین المللی دست نیافته و مانند قرن های پیش هنوز قانون جنگل و استفاده از زور در جهان حاکم است

جبهه ملی ایران ضمن محکوم کردن تجاوز نظامی روسیه به خاک اوکراین ، موضع حکومت جمهوری اسلامی در حمایت از این تجاوز را صریحا نکوهش نموده و آن را با منافع و امنیت ملی ایران مطابق نمی داند،

جبهه ملی ایران بر این عقیده است که یک سازمان ملل متحد نیرومند با توان باز دارندگی پر قدرت برای مدیریت جامعه جهانی و پیش گیری از این گونه تجاوزات و حفظ صلح وامنیت جهانی و آرامش ابناء بشر،ضرورت امروز کره خاک است. ما بر این عقیده ایم که حمایت از این تجاوز زور مدارانه کار ملتی با فرهنگ و تمدن تاریخی همچون ایران نیست و موضع حکومت جمهوری اسلامی در این زمینه را کاملا نادرست و غیر مسئولانه و متضاد با نظر افکار عمومی ملت فرهیخته ایران میدانیم.

تهران – هشتم اسفندماه 1400 خورشیدی

هیات رهبری اجرائی جبهه ملی ایران