بدینوسیله به اطلاع هموطنان عزیز می رساند که مراسم تشییع رادمرد میهن دوست، شاعر ملی، رئیس شورای مرکزی و هیئت رهبری جبهه ملی ایران استاد ادیب برومند ساعت 9 صبح روز چهارشنبه 25 اسفند ماه 95 از منزل آن شادروان واقع در خیابان قائم مقام فراهانی شمالی، خیابان چهارم (روبروی بیمارستان تهران کلینیک) پلاک 5 برکزار خواهد شد.
24 اسفند ماه 1395
جبهه ملی ایران
[divider]
با اندوه و تاسف بیکران درگذشت شاعر ملی، رئیس شورای مرکزی و هیات رهبری جبهه ملی ایران و پوینده دیرپای راه مصدق بزرگ، استاد ادیب برومند را به اطلاع هموطنان عزیز می رسانیم.
مراسم تشییع و تدفین متعاقباٌ به آگاهی یاران و اعضا و هواردان جبهه ملی ایران خواهد رسید.
23 اسفند ماه 1395
تهران- جبهه ملی ایران
[divider]
دکتر محمد مصدق پس از تحمل سیزده سال حبس وحصر خانگی که بعد از کودتای ننگین 28 مرداد1332 به او تحمیل گشته بود در روز 14 اسفند1345 جان به جان آفرین تسلیم نمود وبه دیار باقی شتافت .
مصدق در آغاز جوانی در انقلاب آزادیخواهانه مشروطیت ایران فعال بود وپس از آن پیام آور آن انقلاب برای نسل های بعدی گردید وتا پایان عمر برای تحقق آزادی واستقلال و عدالت اجتماعی دراین سرزمین تلاش نمود. او در سال 1304 در مجلس پنجم در کسوت نمایندگی مردم با مخالفتی که با سلطنت رضا خان انجام داد، مورد غضب دستگاه دیکتاتوری واقع شد وتا پایان سلطنت رضا شاه در انزوا به سر برد . پس از حوادث سال 1320 و سقوط حکومت رضا شاه ، مصدق در انتخابات دوره چهاردهم مجلس ، بر کرسی نماینده اول مردم تهران در مجلس شورای ملی مستقر گردید . ودر همان مجلس بود که با سخنرانی ها وتبیین مواضع خود برای ملت ایران و مطرح کردن سیاست موازنه منفی وعدم وابستگی ، در مقابل دسایس مزدوران انگلیس در هیئت حاکمه وتحرکات انحرافی عوامل شوروی ، در جایگاه یک رهبر ملی مورد وثوق مردم قرار گرفت . دکتر مصدق در آبانماه 1328 برای نیل به تحصیل آزادی ها به ویژه آزادی انتخابات ، سازمان جبهه ملی ایران را بنیان گذاشت وسپس او و همراهانش در مجلس شانزدهم موفق شدند ، قانون ملی شدن نفت را در تاریخ 29 اسفند 1329 از تصویب نهایی بگذرانند ویک ماه بعد دولت ملی را برای اجرای آن قانون مهم وتاریخ ساز تشکیل دهند .
مجموعه افکار ورفتار دکتر محمد مصدق در طول بیش از 70 سال زندگی سیاسی پر فراز ونشیبش مشخصاتی را به دست میدهد که مکتب مصدق شناخته می شود . مصدق به آزادی های سیاسی عمیقا باور داشت و آزادی را سر منشاء توسعه و رفاه و اعتلای ایران می دانست . مصدق به استقلال و نبودن تحت یوغ ونفوذ اجانب به عنوان یک مسئله کلیدی برای پیشرفت وترقی کشور می نگریست . مصدق عدالت اجتماعی را محور اصلی بقای کشور وشکوفایی آن می دانست . مصدق جز با صداقت و راستگویی با مردم رفتار نکرد . او هرگز به مردم دروغ نگفت وهیچگاه در صدد فریب آن ها بر نیامد . از مصدق درتمام مناصب ومقاماتی که کسب نمود،جز درستکاری وپاک دستی دیده نشد . ودر حوزه مدیریت او هرگز فساد وسوء استفاده از اموال مردم واموال عمومی مشاهده نگردید . اعتقاد به تخصص وشایسته سالاری و ساده زیستی از دیگر ویژگی های مصدق بود . مصدق بر سر حفظ منافع ملی تا پای جان ایستادگی داشت وهرگز منافع شخصی را بر منافع ملی ارجح ندانست .
جبهه ملی ایران در پنجاهمین سالروز در گذشت دکتر محمد مصدق بنیانگذار جبهه ملی ایران به هموطنان عزیز تاکید می نماید که در اوضاع حساس کنونی کشور و وضعیت آشفته منطقه وجهان جز مطالبه آزادی و استقلال و عدالت اجتماعی وعدم وابستگی به قدرت های خارجی وعدم تعهد به آنها وتلاش و کوشش برای حفظ منافع ملی که همان آموزه های مصدق بزرگ است راه دیگری درپیش روی ما نیست .
تهــران – جبــهه ملـی ایـران
چهاردهم اسفند 1395
انقلاب ایران سی و هشت ساله شد . 38 سال قبل مردم این سرزمین با یک دنیا امید وآرزو ، جان بر کف گرفته و با اهدافی والا پای به عرصه انقلاب نهادند . خواسته های این ملت در روزهای شکل گرفتن انقلاب ، کار ، نان ، مسکن ، آموزش و درمان ومسائلی از این دست نبود . زیرا که اینگونه کمبودها به برکت فروش نفت و با جمعیت کنترول شده آن روز کشور که در حدود سی میلیون نفر بود ، چندان پر رنگ وقابل توجه به چشم نمی آمد . اما خواسته های این ملت از انقلاب ، همان گونه که در شعارهایشان به وضوح به گوش می رسید ، استقلال ، آزادی، و عدالت ومعنویت وکرامت انسانی بود . ملت ایران استقلال می خواست بدان معنی که می خواست زیر نفوذ وتحت سلطه قدرت های بیگانه نباشد ومی خواست که سرنوشت ایران درتهران و توسط برگزیدگان واقعی ملت تعیین شود . نه در واشنگتن یا لندن ویا مسکو . ملت کهنسال وبا فرهنگ ایران در روزهای انقلاب ندای پرطنین آزادی را سر می داد و می خواست که زندانیان سیاسی آزاد گردند ومی خواست که آزادی بیان ، آزادی مطبوعات ، آزادی احزاب و آزادی انتخابات داشته باشد . و امیدوار بود که با برچیدن بساط دیکتاتوری ، دیگر با انتخابات فرمایشی ولیست های از پیش تعیین شده توسط حکومت وتحت نظارت حکومت روبرو نباشد . تا بتواند نمایندگان واقعی خود را به مجلس فرستاده و به حاکمیت ملی دست یابد . این ملت فرهیخته آزادی وحاکمیت ملی را به حق سرمنشاء اعتلا وتوسعه وبالندگی خود ونسل های آینده می پنداشت و استبداد ودیکتاتوری را به درستی سر آغاز بی عدالتی ها ، عقب ماندگی ها ودور شدن از قافله پیشرفت وتمدن بشری می دانست .
وعده هائی که سران انقلاب در مقابل چشمان جهانیان ، در رسانه های دنیا بیان می کردند از اعتقاد آن ها به حقوق بشر و رعایت موازین دموکراسی برای همه اقشار وهمه طرز تفکر ها حکایت می کرد و از تشکیل مجلس موسسان برای تدوین قانون اساسی خبر می داد ، واز نداشتن زندانی سیاسی پس از پیروزی انقلاب وتبدیل شدن زندان اوین به موزه ظلم وستم رژیم پیشین دم زده می شد . با این شعار ها واین وعده ها و ترسیم این اهداف بود که گروه های مختلف ملت ایران ، دانشگاهیان ، پزشکان ، وکلای دادگستری ، اصناف و بازاریان ، سازمان های مدنی و گروه های سیاسی ، حتی برخی از نیروهای رژیم پیشین به صفوف انقلاب پیوستند وسرانجام در روز 22بهمن 57 انقلاب به پیروزی رسید . اما از همان نخستین روزهای پس از پیروزی انقلاب ، اقتدار گرایی وانحصارطلبی یک گروه خاص که اهرم های قدرت را تصاحب کرده بودند ، اتحاد وهمبستگی را که از پیش از انقلاب شکل گرفته بود بر هم زد وجامعه ایران را دچار انشقاق وچند دستگی نمود واین جو انحصارطلبی هر روز سنگین تر وحلقه اطراف خودی ها هر روز تنگ تر و کوچک تر گردید که این روند همچنان و هنوز نیز ادامه دارد . تمام وعده های بر قراری آزادی وعدالت واستقلال به دست فراموشی سپرده شد . افراد تحصیل کرده ،لایق وکاردان ، میهن دوست وپاکدامن هر روز منزوی تر گشتند وبسیاری از هموطنان متفکر وکارساز از کشور مهاجرت کردند که تا کنون هم این پدیده زیان بار فرار مغز ها ادامه دارد . ودر عوض افراد ناکارآمد وبی سواد ودر برخی از موارد سودجو و نا پاک پست های اداری کشور را در اختیار گرفتند وبا حیف و میل اموال عمومی وحاتم بخشی های نا بجای داخلی وخارجی وفساد های مالی حیرت انگیز وباور نکردنی وثروت اندوزی های نجومی وضعیت نا بسامان امروزی را برای کشور رقم زده اند .
هنوز چندماه از پیروزی انقلاب سپری نشده بود که اشغال سفارت آمریکا وگروکان گیری آن برخلاف عرف و قوانین بین المللی صورت گرفت که تا مدت 444 روز ادامه پیدا کرد . این عمل نا متعارف ، اعتبار فرهنگی ایرانیان را که در جهان به میهمان دوستی و جوانمردی شناخته می شدند به شدت مخدوش ساخت . وعلاوه بر آن ضربه معنوی جبران نا پذیر وماندگار در تاریخ ، میلیارد ها دلار خسارت مادی هم بر گرده ملت ایران بار نمود وبه ظن قوی موجب اصلی تحریک کردن صدام حسین به حمله به ایران وتحمیل آن جنگ هشت ساله به کشور ما با آن همه خسارات مالی وجانی و روانی برای ملت ما گردید . جنگی که با حسن سیاست وتدبیر قابل پیشگیری بود . تداوم مخالفت آشتی نا پذیر با آمریکا سبب از بین رفتن بسیاری از فرصت های اقتصادی وسیاسی برای میهن ما وبر عکس در گیر شدن با تحریم های طاقت فرسا وغیر قابل تحمل گردید .
انحصار طلبان نشسته بر اریکه قدرت تمام وسایل ارتباط جمعی کشور ، اعم از رادیو ، تلویزیون ، مطبوعات و انتشار کتاب را در اختیار خود گرفتند . حکومت هر گاه که بخواهد عده ای از حقوق بگیران خود را به خیابان می کشاند و خود را دارای پایگاه مردمی قلمداد می کند ، ولی حتی یک بار هم اجازه تجمع و راه پیمایی به دگراندیشان و مخالفان نداده است تا ملت مظلوم ایران بتواند مکنونات قلبی خود را ابراز نماید . برای دگراندیشان جز زندان و محرومیت و قتل های زنجیره ای هیچ موقعیت دیگری وجود نداشته است .
پس از انقلاب ارزش پول ملی به شدت نقصان یافت . به طوری که دلار که در زمان انقلاب هفت تومان بود اکنون به حدود چهار هزار تومان رسیده ، یعنی بیش از 570 برابر شده است . درنتیجه بحران اقتصادی ، گرانی ، رکود ، فقر ، بیکاری ، اعتیاد وفحشا به سرحد کمال رسیده است . تا آن جا که از پدیده کارتون خوابی به پدیده نو ظهور گور خوابی رسیده ایم . طی چند سال بدون شناخت از توازن قوای جهانی ومنطقه ای ، مبالغ هنگفتی برای انرژی هسته ای تلف گردید که این کار هم به بن بست کشیده شد واگر مذاکرات منتهی به قرارداد برجام نمی بود ، معلوم نیست به کدام سرنوشتی گرفتار می آمدیم وحالا هم که برجام به امضاء رسیده ، عده ای یا با ناآگاهی ویا با سوء نیت مرتکب اقداماتی میشوند که برای جناح های تند رو وجنگ طلب آمریکا بهانه لازم برای لغو برجام وتحریم های مجدد فراهم گردد .
جبهه ملی ایران اعتقاد دارد که حاکمیت جمهوری اسلامی برای رفع بحران های فزاینده و خطراتی که کشور را مورد تهدید قرار میدهد باید در سیاست های داخلی وخارجی خود به صورتی جدی تجدید نظر نموده وبه طرف اجرای اهداف اولیه انقلاب باز گردد . آزادی های اساسی ملت ایران ، آزادی بیان وقلم وآزادی احزاب و اجتماعات را محترم بشمارد . انتخابات مهندسی شده و زیر نظارت استصوابی شورای نگهبان را موقوف وبه انتخابات آزاد ومتعارف مانند تمام کشورهای آزاد جهان تن در دهد . زندانیان سیاسی وعقیدتی در بند را در سراسر کشور آزاد کند . به قوانین وحقوق بین المللی احترام بگذارد . سیاست مستقل ایرانی وراه عدم تعهد واقعی را در پیش گیرد. از حضور در منازعات منطقه ای خود داری نماید . از فساد های مالی وغارت اموال عمومی در هر جا وتوسط هر مقامی به طور قاطع جلوگیری کند . از تمام منابع کشور صرفا برای رفع معضلات معیشتی مردم این سرزمین و ارتقای سطح زندگی آنها استفاده نماید . شاید که با این تمهیدات کشور از بحران های خطیر وغیر قابل پیش بینی رهایی یابد .
[divider]
اسیران وجدان، واژه ایست که به زندانیان سیاسی اتلاق شده است. سبب بکار بردن این واژه این است که آنان انسانهائی هستند که به ندای وجدان خود برای مبارزه با ناهنجاریهای جامعه و نه به لحاظ منافع شخصی یا امیال مادی پای پیش گذاشته و به بند اسارت گرفتار آمده اند. و هر آنکس که کمترین شراره ای از انسانیت در قلبش پرتو افکن باشد نمیتواند جز به دیده احترام و تکریم به این اسیران وجدان نگاه نماید. اما متأسفانه صاحبان قدرت در جمهوری اسلامی با برخوردهای خشونت آمیز و غیر قانونی، زندانیان سیاسی را با محکومیتهای سنگین و قرار دادن در شرایط طاقت فرسای جسمی و روحی تحت فشار قرار میدهند. برابر اصل حقوقی به ویژه حقوق کیفری هر مجازاتی باید متناسب با جرم باشد این اصلی است که مورد پذیرش تمام قوانین جزائی کشورهای پیشرفته جهان است. ولی با کمال تأسف دستگاه قضایی جمهوری اسلامی برای جرائم سیاسی که از نظر اندیشه های جهانی و سیستمهای قضائی بین المللی نباید مجازات داشته باشد، مجازاتهای سنگین تعیین کرده و حکم میدهد. مجازاتهای 20 سال حبس یا 15 سال حبس که برای جرائم قتل عمد و خرید و فروش مواد مخدر و سرقت مسلحانه باید تعیین شود متأسفانه برای جرائم سیاسی وضع میشود که هیچ تناسبی میان شدت جرم و مجازات وجود ندارد. تا آنجا که امروز اخباری درد ناک از اعتصاب غذای عده ای از زندانیان سیاسی عقیدتی از زندانهای چندین شهر ایران به گوش میرسد که به این احکام سنگین و شرایط زندان و عدم توجه به سلامتی زندانیان و درمان زندانیان بیمار دست به اعتراض و اعتصاب غذا زده اند. این بدان معنی است که این پیشقراولان مطالبات جامعه به تنها وسیله مبارزه که در زندان میتوانند در اختیار داشته باشند یعنی نخوردن غذا و دست شستن از جان اقدام نموده اند. و برخی از آنان تا بیش از 70 روز است که از خوردن غذا خود داری کردهاند و اکنون جان آنان در خطر است.
خانم نرگس محمدی فعال حقوق بشر با داشتن بیماریهای سنگین به 16 سال زندان محکوم شده است جرم او ایستادن در کنار مادر سالخورده ستار بهشتی و سخنرانی بر سر مزار آن کارگر وبلاگ نویس است که در راه آرمانهای خود و اظهار رعقیده در مورد وطنش در زندان جان خود را از دست داد. آقای احمد منتظری فرزند آیت الله حسینعلی منتظری به جرم منتشر کردن فایل صوتی از پدر خود آیت الله منتظری مبنی بر اعتراض آن انسان صادق به اعدامهای تابستان 67 به 16 سال زندان محکوم شده است. بسیاری از فعالان سیاسی، وکلای دادگستری، دانشجویان، فعالان حقوق بشر، فعالان حقوق زنان، کارگران، معلمان، اقلیتهای دینی، روحانیون و دیگر اقشار مردم ایران در زندانها در سرتاسر کشور با محکومیتهای نا عادلانه و غیر قانونی به بند کشیده شده اند.
جبهه ملی ایران بازداشتها و حصرهای غیر قانونی و اعمال تهدید و فشار بر زندانیان سیاسی و عقیدتی را محکوم میکند و همه سازمانهای مدافع حقوق بشر در سراسر جهان را به اعتراض به این رفتارهای سرکوبگرانه فرا میخواند و به حاکمیت جمهوری اسلامی هشدار میدهد که از این همه سرکوب و نقض فاحش حقوق انسانی ملت ایران دست بردارد.
با تاسف و اندوه فراوان از درگذشت جناب آقای دکتر سعید فاطمی عضو پیشین شورای مرکزی جبهه ملی ایران اطلاع یافتیم. ما این ضایعه را به خانواده ارجمند فاطمی و کلیه اعضاء وهواداران جبهه ملی ایران و به همه مردم شریف و حق شناس ایران تسلیت عرض می کنیم.
دکتر سعید فاطمی را از روز 22 مهر 1328 و هنگام راه پیمائی اعتراضی دکتر مصدق به طرف کاخ مرمر در کنار مصدق می بینیم و او در تمام عمر به راه مصدق و اعتقادات جبهه ملی ایران وفادار ماند.
دکتر سعید فاطمی خواهر زاده شهید بزرگ جبهه ملی ایران دکتر حسین فاطمی است. او فرزند بانوی شیر دل خانم سلطنت فاطمی است که در روز 6 اسفند1332 که دکتر فاطمی پس از چند ماه اختفا بازداشت گردید در مقابل شهربانی و زمانی که چاقو کشان مزدور حکومت کودتا برای کشتن دکتر فاطمی بر سر اوریختند این بانوی ایثارگر خود را سپر پیکر دکتر فاطمی قرار داد و ده ضربه چاقوی اراذل به سر کردگی شعبان جعفری را تحمل نمود تا دکتر حسین فاطمی در آن توطئه کشته نشود و بتواند آن مدافعات ماندگار در تاریخ را در دادگاه نظامی به عمل آورد.
یاد و خاطره دکتر سعید فاطمی گرامی و راهش پر رهرو باد.
شورای مرکزی جبهه ملی ایران
ادیب برومند – دکتر لقا اردلان – بانو فرشید افشار -مهندس عباس امیر انتظام – فرهاد امیرابراهیمی – دکتر جهانشاه برومند – فرهاد بیشه ای – دکتر هرمیداس باوند – مهندس مرتضی بدیعی – دکتر علی حاج قاسمعلی –عیسی خان حاتمی – مهندس هوشنگ خیراندیش – مهندس هوتن دولتی– دکتر علی رشیدی – دکتر شاهین سپنتا –حسین شاه حسینی – جواد شرف الدین – مهندس حسین عزت زاده – اصغر فنی پور – سرلشگر بازنشسته ناصر فربد –دکتر محسن فرشاد –حسن قدیانی – دکتر باقر قدیری اصلی – دکتر رضا گل نراقی – دکتر حسین موسویان – منوچهر ملک قاسمی – پروفسور صادق مسرت – ضیاء مصباح – جمشید میرعمادی – مهندس علی محمدی – پریچهر مبشری– محمدملک خانی – ابراهیم منتصری – دکتر حسین مجتهدی – ابوالفضل نیماوری – دکتر جمشید وحیدا
در دورانی زندگی می کنیم که برخی از صاحب نظران سیاسی و شخصیت های بین المللی احتمال قرار گرفتن جهان در لبه پرتگاه های خطرناک و سقوط در آشوب های بزرگ را دور از ذهن نمیدانند. پس از فروپاشی اتحاد جماهیرشوروی در سال 1991 و ساقط شدن شوروی از موقعیت یک ابرقدرت، جهان ورود به یک دوران تک قطبی را تجربه کرد. آمریکا خودرا تنها ابرقدرت جهان پنداشت و همه جا بدون محاسبه روی قدرتی به نام روسیه دست به عمل واقدام زد، که به عنوان نمونه میتوان از دخالت آمریکا در جنگ های منطقه بالکان وحل و فصل آن جنگ ها در سال 1995 و حمله برق آسا به افغانستان و برچیدن حکومت طالبان در سال 2001 و تهاجم به عراق و ریشه کن کردن حکومت صدام حسین در سال2003 نام برد. اما امروز پس از25 سال که از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سپری شده، روسیه تحت رهبری پوتین به تنهائی در رویای احیای اقتدار اتحاد جماهیر شوروی و تبدیل شدن مجدد به یک ابر قدرت جهانی به سر میبرد.
اقدامات او در شبه جزیره کریمه وشرق اوکراین وامروز لشگرکشی اش به سوریه برای حفظ وتثبیت این پایگاه مهم خود در خاورمیانه حاکی از اهدافی است که او در ذهن خود می پروراند. در طرف مقابل، کوتاه آمدن های دولت مداراگر وانعطاف پذیر اوباما در آمریکا ، روسیه را در پیشروی در مسیر این رویاها جسارت بیشتری بخشیده است. و بدون شک همین کوتاه آمدن های دولت اوباما در شکست دموکرات ها در انتخابات اخیر آمریکا و پیروزی جریانی که وعده بازگشت به اقتدار از دست رفته را به مردم این کشور میداد، بی تاثیر نبوده است. در کشورهای اروپائی تفرقه کشورها و پررنگ شدن افکار ناسیونالیستی و بعضا افراطی به چشم می خورد. خروج انگلستان از اتحادیه اروپا، نشانه روشن بروز اینگونه گرایشات در اروپاست . در آن سوی آسیا چین به یمن اعتلای اقتصادی و پیشرفت های صنعتی و نظامی در چنان موقعیت قدرتمندانه ای قراگرفته که صدای ناقوس بلند هشدار را از آن سو به گوش همه داعیه داران قدرت در جهان می رساند و به ویژه این زنگ مهیب گیرنده های آمریکا را بیش از همه حساس کرده است.
در همسایگی ما ترکیه هم تحت رهبری آقای اردوغان خواب دوران امپراطوری عثمانی را می بیند و در آن مسیر گام برمیدارد و از شدت هیجان به چپ وراست هم میزند . تحرکات نا معقول عربستان نیز در مجاورت ما دیوانه وار و اعجاب برانگیز است. صرفنظر از جنگ های مصیبت بار سوریه و عراق و یمن، در جای جای دیگر جهان هم، ازبرخی از کشورهای آمریکای لاتین گرفته تا فیلیپین و کره شمالی و از منطقه خاورمیانه گرفته تا بسیاری از کشورهای آفریقائی رفتارهای حیرت انگیز و بی سابقه ای دیده میشود که همگی شرایط آشفته و پرتلاطم و غیر قابل پیش بینی را در این دوره از تاریخ جهان به نمایش میگذارند. در چنین اوضاع وشرایطی منافع ملی کشورها ایجاب می کند که با درایت و عقلانیت و بادیدی باز خود را از این بحران ها به دور نگاهداشته و بکوشند تا در این دوران طوفانی از تمامیت و امنیت و ثبات کشور خود صیانت نمایند. برای میهن ما ایران نیز همین شیوه عقلانی میتواند وباید مورد الگو وسرمشق قرار بگیرد.
منافع ملی ایران اقتضا میکند که به یک وجب از خاک دیگران هم طمع نداشته و در سرزمین های آنان ورود و مداخله ننماید و در مقابل از نگاه نا محرم به هر وجب ازخاک ایران با تمام وجود ممانعت به عمل آورده و با قدرت، هر تجاوزی را درهم بکوبد. دخالت در مخاصمات و منازعات قدرت های فرامنطقه ای و هم پیمانی با هریک از آن قدرت ها با منافع ملی و امنیت حال و آینده ایران مطابقت ندارد. همان اقدامی که متاسفانه حاکمیت جمهوری اسلامی هر روز پر رنگ تر و پرصدا تر بر طبل آن می کوبد .
[divider]
هموطنان!
روند توسعه مترقیانه تمدن بشری معطوف به نیل آزادی برای کل ابناء بشر تلقی گردیده است. در این رهگذر حقوق بشر و آزادیهای اساسی عاری از هرگونه تبعیض از لحاظ جنس، نژاد، زبان و مذهب مندرج در منشور سازمان ملل متحد و اعلامیه جهانی حقوق بشر که در این راستا تعبیر گردیده است و مورد تایید و پذیرش 195 کشور می باشد، دستآورد قرن ها تلاش و تکاپوی، نواندیشان، متفکران و آزاد اندیشان از یک سو و جنگها و انقلاب های اجتماعی و سیاسی از سوی دیگر بوده است.
بی شک ارزشهای جهانشمول مورد بحث غیر قابل تفکیک، تقسیم، انشقاق و اتصاف به نحله های مختلف عقیدتی چون: حقوق بشر، هندوئیسم، بودائیسم، مسیحی ایسم، شینتوئیسم، یهودی ایسم و غیره می باشد. از سوی دیگر برخوردهای گزینشی نسبت به ارزشهای مزبور و یا سوء استفاده از آنها دال بر نفی ماهیت آنها نبوده و هیچگونه کاستی به اعتبار، ضرورت و نیازمندی جامعه بشری در پی نخواهد داشت. بهمین جهت تصمیم سازمان ملل مبنی بر تخصیص 19 آذر به عنوان روز جهانی حقوق بشر با استقبال ویژه روبرو گردیده است. بی تردید از جهتی تعیین این روز به عنوان روز جهانی حقوق بشر تداعی کننده ارزشهای جهانشمولی است که 2500 سال قبل در منشور حقوق بشر کوروش تجلی پیدا کرد. یعنی در زمانی که نظام برده داری جایگاه و نقش تعیین شده در امپراتوریها و دولت شهرهای وقت داشت و در تعارضات سیاسی – نظامی غالبا سرنوشت جوامع مغلوب به نابودی و یا اسارت جمعی رقم زده می شد. فاتحان وقت اعمال این خشونت ها و برخوردهای غیر انسانی را به عنوان مدیریت صحیح نظام امپراتوری تلقی می نمودند و فراتر از آن با فخر تمام تصویر چنین اعمال خشونت بار را برای آگاهی آیندگان در کتیبه های سنگی خود منقوش می ساختند. در چنین فضایی از خشونت، تخریب، اسارت و بیرحمی؛ آزاد مردی بپا می خیزد و نظم ونسق نوین بر اساس همزیستی اجتماعی، تسامح و سازگاری نژادی و زبانی و آزادی دینی و مذهبی و نفی برده داری و آزادی اسرا و بازگرداندن تندیس خدایان اقوام مغلوب به جایگاه اولیه شان راه و رسم نوینی را در رابطه با مدیریت جوامع بشری ارائه می دهد.
جبهه ملی ایران اعتقاد دارد که در چنین روزی، یعنی 19 آذر با الهام از ارزشهای مندرج در منشور حقوق بشر کورش و با درنظر گرفتن اعلامیه جهانی حقوق بشر که نماینده ایران به عنوان عضو کمیسیون حقوق بشر در تدوین آن مشارکت داشته و همچینن الحاق ایران به میثاق حقوق مدنی – سیاسی و میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که بموجب ماده 9 قانون مدنی در زمره قوانین داخلی کشور شناخته شده است بجاست که به یمن این روز تاریخی آزادی تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی صورت گیرد. زیرا نه تنها رهگشای فضای سیاسی و اجتماعی بازمورد خواست و درخواست اکثریت مردم ایران است، بلکه گره گشای برخی معضلات بس سنگین سیاست خارجی خواهد شد که جامعه در آینده نزدیک با آنها روبرو خواهد گردید. باشد که خرد و درایت سیاسی رهنما و رهنمون در تصمیم گیریهای سیاسی – اجتماعی در راستای خیر و مصلحت انسانی، مردمی و ملی صورت گیرد.
تهران – جبهه ملی ایران
20 آذرماه 1395
[divider]
از زمانی که دانشگاه در ایران تاسیس گردید، جنبش دانشجوئی ایران نیز پا به عرصه وجود گذاشت . زیرا که وقتی برگزیده ترین و آگاه ترین فرزندان ملت در محوطه دانشگاه در کنار هم قرار می گیرند، به علل تمام فساد ها وعقب ماندگی های سیاسی واقتصادی واجتماعی که در نتیجه نبودن آزادی هاست پی می برند وبه این حقیقت مسلم می رسند که استبداد ودیکتاتوری عامل اصلی فسادها وعقب افتادگی های جامعه است.
جنبش دانشجوئی ایران در جریان نهضت ملی شدن نفت ونخست وزیری دکتر محمد مصدق در جهت حمایت از دولت ملی ومبارزه با بخش ارتجاعی و ضد آزادی هیئت حاکمه بسیار فعال بود. لذا طراحان کودتای ننگین28 مرداد32 زمان اجرای طرح کودتا را در مرداد ماه و در زمان تعطیلی دانشگاه ودبیرستان ها برنامه ریزی کردند تا با مقاومت دانشجویان و جوانان دانش آموز مواجه نشوند وبتوانند آن کودتای خائنانه را به مرحله عمل برسانند. ولی با فرا رسیدن مهر ماه وباز شدن دانشگاه، مخالفت دانشجویان با کودتاچیان واعتراضات آنان آغاز شد. به ویژه در روزهای آذر ماه که محاکمه دکتر مصدق در دادگاه نظامی ومدافعات قهرمانانه آن بزرگ مرد در دادگاه در جریان بود، وهم چنین اقدام دولت کودتا برای برقراری مجدد رابطه با دولت استعماری انگلیس، طراح وعامل اصلی کودتای 28 مرداد، سبب گردید که اعتراضات دانشجویان دانشگاه تهران به اوج خود برسد. وسرانجام در روز 16 آذر32 رژیم کودتا با تهاجم به داخل دانشگاه وبه رگبار بستن دانشجویان ، ده ها تن از آنان را مجروح وسه دانشجوی دانشکده فنی ، احمد قندچی ، مصطفی بزرگ نیا ومهدی شریعت رضوی را به شهادت رسانید. وبدین سان روز16 آذر به نام روز دانشجو در تاریخ این سرزمین ثبت گردید. پس از انقلاب به انحراف رفته 57 هم باز دانشجویان ایران کوشیدند، یاد وخاطره روز دانشجو را زنده نگهدارند و همچنان با برپائی مراسم 16 آذر خواسته های آزادیخواهانه خود را مطرح می نمایند و نسبت به فقدان آزادی ها و نقض فاحش حقوق بشر اعتراض میکنند جای دریغ و تاسف بسیار است که هم اکنون تعداد زیادی از دانشجویان فرهیخته و میهن دوست ایران در زندان ها به بند کشیده شده اند و صدها نفر از آنان با محرومیت از تحصیل روبرو گشته اند و این رفتارهای نا هنجار حاکمیت، سیل فرار مغز ها و متخصصان را از کشور هر روز فزونی می بخشد .
جبهه ملی ایران آزادی کلیه دانشجویان زندانی وباز گرداندن دانشجویان محروم از تحصیل به کلاس های درس و رعایت شئون وکرامت انسانی دانشجویان و دانشگاهیان و برچیده شدن فضای امنیتی پلیسی از دانشگاه ها را مصرا خواستار است .
16 آذرماه 1395
تـهران – جـبهه ملــی ایــران
درود به روان تابناک دکتر حسین فاطمی شهید بزرگ جبهه ملی ایران
دکتر حسین فاطمی در سال 1296 خورشیدی در شهر نائین چشم به جهان گشود. او پس از گذراندن دوران تحصیل در اصفهان وتهران وگرفتن دکترا در فرانسه ، در روز 8 مرداد 1328 اولین شماره روزنامه باختر امروز را که اثرگذارترین روزنامه ی بیان کننده اهداف نهضت ملی ایران بود، در تهران انتشار داد. ودر روز 22 مهر 1328 در جمع 20 نفره ای بود که همراه دکتر محمد مصدق در تحصن اعتراض به نبودن آزادی انتخابات در دربار حضور یافت وسپس در بنیانگذاری جبهه ملی ایران در کنار دکتر مصدق شرکت نمود . او درهنگام وقوع کودتای ننگین 28 مرداد 1332 در مقام وزیر خارجه دولت ملی مصدق قرار داشت . وسرانجام در سپیده دم روز 19 آبان1333 در سن 37 سالگی توسط دژخیمان برخاسته از آن کودتای شوم به جوخه تیرباران سپرده شد ودر تاریخ این سرزمین به جاودانگی رسید .
دکتر حسین فاطمی شخصیت هوشمند وآینده نگری بود که با تفکری سنجیده ودقیق ابتدا تاسیس تشکلی به نام جبهه ملی ایران را پیشنهاد داد وپس از سامان گرفتن این سازمان و ورود چند تن از اعضای آن به مجلس شانزدهم، آنگاه ، ملی کردن صنعت نفت را به عنوان شعار اصلی واقدام اساسی این تشکیلات مطرح نمود واین دست خط دکتر مصدق تاییدی برای این مدعاست : « اگر ملی شدن نفت خدمت بزرگی است که به مملکت شده باید از آن کسی که اول این پیشنهاد را کرد سپاسگزاری کرد وآن کس شهید راه وطن دکتر حسین فاطمی است که روزی در خانه ی جناب آقای نریمان پیشنهاد خود را داد وعده نمایندگان جبهه ملی حاضر در جلسه آن را به اتفاق آراء تصویب نمودند. رحمتالله علیه که در تمام مدت همکاری با این جانب یک ترک اولی هم از آن بزرگوار دیده نشد .»
دکتر فاطمی روزنامه نگار وطن دوست ودلیری بود که با قلم توانا وپرخروش خود،دردهای جامعه ایران وخواسته های این ملت رنجدیده را بدون پرده پوشی بیان می کرد . دکترفاطمی در طول زندگی کوتاه وپرثمرش سه بار در خون خود درغلتید. بار اول در روز26 بهمن 1330 وقتی بر سر مزار دوست روزنامه نگار خود محمد مسعود مشغول سخنرانی بود ، یکی از اعضای جمعیت فدائیان اسلام اورا به گلوله بست و وقتی فاطمی را به بیمارستان می بردند اوچند بار به دوستان همراهش رو کرد وگفت « دیدید بالاخره انگلیس ها مرا کشتند.»
بار دوم چندماه پس از کودتای 28 مرداد، در روز 6 اسفند1332 وقتی مخفی گاهش شناخته شد وبازداشت گردید درمقابل شهربانی ودر زیر چشم ماموران انتظامی مورد تهاجم چاقوکشان مزدور رژیم کودتا قرار گرفت و13 ضربه چاقو قفسه سینه وشکم او را شکا فت.وبالاخره در مرتبه سوم در روز19 آبان1333 پیکر مجروحش در میدان تیر لشگر 2 زرهی به چوبه اعدام بسته شده وتیرباران گردید . فاطمی در پای چوبه اعدام خطاب به آزموده ، دادستان نظامی این جملات تاریخی وفراموش نشدنی را بر زبان راند. « مرگ حق است ومن از مرگ ابائی ندارم ، آن هم چنین مرگ پر افتخاری.من می میرم که نسل جوان ایران از مرگ من عبرتی گرفته وبا خون خود از وطنش دفاع کرده ونگذارد جاسوسان اجنبی بر این کشور حکومت نمایند.»
19 آبانماه 1395
تــهران – جبــهه ملـی ایــران