دسته: اعلاميه و بيانيه

پس از رویداد های شهریور1320 و سقوط حکومت دیکتاتوری رضا شاه ، در فضای سیاسی ایران اندک گشایشی پدید آمد و زمینه ای برای کوشش آزادیخواهان و میهن دوستان فراهم گردید.در آن شرایط خاص سیاسی نیمه آزاد و در فرصت پیدا شده ،دکتر محمد مصدق در انتخابات دوره چهاردهم مجلس شورای ملی شرکت نموده و به عنوان نماینده اول مردم تهران به مجلس وارد گردید . جدا از سوابق دور، در همین دوره از مجلس بود که دکتر مصدق با سخنرانی ها و مواضعی که اتخاذ کرد،درجایگاه رهبری آزادیخواه و استقلال طلب و مورد وثوق ملت ایران قرار گرفت.دکتر مصدق درادامه مسیر تلاش های خود در آبان ماه 1328 در جریان انتخابات دوره شانزدهم مجلس شورای ملی ،جبهه ملی ایران را تاسیس کرد و فراکسیون همین جبهه بود که در مجلس شانزدهم توانست قانون ملی شدن نفت را در آخرین روز اسفند 1329 به تصویب نهایی برساند. در تاریخ هفتم اردیبهشت 1330 در مجلس به منظور اجرای قانون ملی شدن نفت به نخست وزیری دکتر مصدق ابراز تمایل شد ودر دهم اردیبهشت 1330 دولت ملی مصدق تشکیل گردید.

دولت ملی مصدق تا 28 مرداد1332 به مدت 28 ماه بر اریکه قدرت بود و در این مدت کوتاه توانست در راه آزادی و استقلال ایران گام های بلندی بردارد و الگویی از« آزادی» و« استقلال» را که مادر و مولد همه توسعه ها وپیشرفت ها هستند در معرض دید جهانیان بگذارد،تا جایی که نگاه کشورهای منطقه و تمام کشورهای زیر یوغ استعمار و استبداد را به سوی ایران جلب نماید . لذا قدرت های جهانی ، وجود یک دولت دموکرات و مستقل با این آهنگ سریع پیشرفت و توسعه در منطقه حساس خاورمیانه را برنتابیدند وبه کمک ایادی و مزدوران داخلی خود با انجام کودتا به بر اندازی دولت ملی دست زدند.پس از کودتا ویلیام دوگلاس قاضی دیوان عالی آمریکا گفت « ما در ایران کودتا کردیم و دولت ملی و مردمی مصدق را ساقط کردیم ولی پس از این در خاورمیانه دیگر از ما به نیکی یاد نخواهد شد. »

سرهنگ وودهاوس مقام برجسته اینتلجنت سرویس انگلیس طرح کودتا را ترسیم کرد و پس از تایید آن توسط دولت انگلیس ، طرح توسط رئیس” سیا ” آلن دالس و وزیر خارجه آمریکا جان فاستر دالس تصویب شد و آنگاه ژنرال آیزنهاور رئیس جمهور آمریکا بر آن صحه گذاشت و دستور اجرای آن را صادر کرد . ژنرال شوارتسکف به اروپا پرواز کرد تا اشرف پهلوی را ملاقات و او را برای توجیه محمدرضا شاه روانه ایران نماید و خود با چمدان دلار به ایران وارد گردید.کرمیت روزولت رئیس سیا در منطقه خاورمیانه به عنوان فرمانده عملیات تعیین شد و از راه زمینی واز مرز عراق به ایران وارد شد و مخفیانه با شاه ملاقات کرد. شاپور ریپورتر نماینده اینتلجنت سرویس در دربار ، برادران رشیدیان ، نیروهای ارتش وابسته به دربار وگارد شاهنشاهی ، هنگ کرمانشاه و هنگ اصفهان ، نظامیان پاکسازی شده از ارتش ، روحانیون مرتجع درباری چون آیت الله کاشانی و آیت الله بهبهانی با تمام ابواب جمعی آن ها به همراه اراذل واوباش چون طیب حاج رضایی ،حسین رمضان یخی، دارودسته شعبان جعفری معروف به بی مخ به اتفاق فواحش محله بد نام تهران همگی بسیج شدند تا کودتای مشعشع بیگانه ساخته را به ثمر برسانند . جزئیات کودتا در ده ها جلد کتاب های خاطرات دست اندرکاران و در اسناد محرمانه سی ساله وزارت خارجه انگلیس و وزارت خارجه آمریکا منتشر گردیده است و موجب حیرت است که کسانی امروز شصت و هشت سال پس از کودتا با وقاحت اصل موضوع کودتا را انکار می کنند.

ملت ایران که از فردای وقوع کودتا،مبارزه با کودتاچیان را آغاز کرد، سرانجام پس از 25 سال تلاش و مبارزه، در انقلاب بهمن 57 موفق شد حکومت برخاسته از کودتا را به زیر بکشد .اما هزاران دریغ و افسوس که قدرت مداران پس از انقلاب ،همان روشهای غیر دموکراتیک و پایمال کردن حقوق انسانی ملت ایران و دورشدن از سیاست مستقل ایرانی و راه آلودگی به فساد را در پیش گرفتند تا آن جا که موجب تطهیر و روسپیدی رژیم بر آمده از کودتای ننگین 28 مرداد هم شده اند.نتیجه این عمل کرد ها این است که امروز وطن عزیز ما با بحران های متعدد وحتی بحران موجودیت روبروست .کودتای 28 مرداد از این جهت باید مورد یادآوری و بررسی قرار گیرد که نسل جوان ایران بداند که تمام مصائب امروزین ملت ایران نیز ریشه در آن کودتای شوم دارد و مسئول و مقصر رنج ومصیبت امروز ملت ایران نیز همان کودتا چیان مزدوری هستند که راه حاکمیت ملی و استقلال کشور را که میتوانست ایران را به سرعت به سوی اعتلا و توسعه سیاسی و اقتصادی ببرد مسدود کردند.جای تاسف وتامل بسیار است که برخی از عوامل کودتای 28 مرداد مثل دست پروردگان مظفربقایی وآیتالله کاشانی و فلسفی واعظ از چهره های شاخص بعد از انقلاب شدند.

تهران – جبهه ملی ایران

بیست و هشتم مرداد1400 خورشیدی

سوء مدیریت ها و ناکارآمدی های هیات حاکمه جمهوری اسلامی کشور را به آستانه انفجار کشانده است. برخورد با پاندمی کرونا و واکسیناسیون مردم فضاحت بار است.تامین آب و برق و مایحتاج مردم وکنترل تورم و گرانی سرسام آور با بی کفایتی تمام همراه است.فضای تنفس وحق اظهار نظر برای ملت ایران و حق داشتن انتخابات واقعی،همه ازمردم ایران سلب گردیده است وتنها واکنش حکومت در مقابل اعتراضات مردم به پا خاسته ایران،سرکوب و گشودن آتش به سوی آنان است.مجموع نارسایی ها و کمبودها به ویژه بحران آب به عنوان یکی از حیاتی ترین نیازهای مردم این منطقه،اهالی خوزستان،پاره تن ایران را از چند روز قبل به خیابان آورده است.حکومت جمهوری اسلامی به طور ذاتی چشم بر نظریات کارشناسان ودانشمندان و واقعیت های علمی می بندد و با سوء سیاست ها ، ایران را درگیر بحران های فزاینده نموده است.

با آنکه ایران دارای دو حوضه ی آبی بزرگ در شمال و جنوب است، به علت نحوه ی قرار گرفتن سلسله کوه های البرز و زاگرس، اثرگذاری آنان در سرزمین ایران به بخش های کوچکی محدود شده است. یونسکو در سال 1373 اعلام کرد، بیش از 80 درصد از کل مساحت کشور از دسترسی به آب های سطحی چون دریا و رودخانه  محروم هستند و این سرزمین را می توان در شرایط اقلیمی خشکسالی در نظر گرفت و بخش بزرگی از بیابان های جهان به این سرزمین تعلق دارد.پس از این گزارش در اواخر دهه ی هفتاد خورشیدی، برخی متخصصان این حوزه هشدار دادند، 500 میلیارد متر مکعب نزولات جوی اگر درست مدیریت شود، ایران می تواند از سرسبزترین کشورها گردد، اما 60 درصد آن تبخیر می گردد، باقیمانده هم برای پیشگیری از خشکسالی کفاف می دهد، اما 75 میلیارد متر مکعب آن به زمین نفوذ می کند و 80 درصد از کل آب های سطحی و عمقی کشور مورد بهره برداری قرار نگرفته، به هدر می رود. متاسفانه کاربدستان حاکمیت، در این زمینه ی بسیار مهم هیچ تمهید درستی برای رفع مشکل و پیشگیری از بحران های آتی در پیش نگرفتند و احساس مسوولیت در قبال باشندگان این سرزمین و نسل های آینده نداشتند و ناکارآمدی و اهمالشان تا امروز ادامه یافته، به حدی که کشاورزی و معاش هموطنان شریف خوزستانی را مورد تهدید قرار داده است و باز هم به جای همدردی و کمک در برابر اعتراضات به خشونت دست یازیده وخانواده هایی را سوگوار عزیزانشان ساخته است.

مسایلی که به این بحران انجامیده است، پرشمارند و بسیاری از آنها می توانست با مدیریت صحیح رخ ندهد. مساله ی کشاورزی و نوع محصولات آن که تعیین گر میزان آب است، سدسازی های غیر کارشناسانه، عدم برنامه ریزی علمی و اجرایی برای آب های سطحی و زیرزمینی، برداشت های غیرکارشناسانه از رودخانه، انتقال های نادرست آب، عدم فعالیت های علمی و روزآمد محیط زیستی برای حفظ منابع طبیعی و مانند آن از مواردی هستند که مورد اهمال قرار گرفته اند و حساسیت لازم نسبت به آنها نبوده است و برنامه ی کارشناسانه ی درازمدتی برایشان در نظر گرفته نشده است.

از سوی دیگر نبود نهادهای مردمی مورد اعتماد و امکان ارتباط مردم با مسوولان و بیان خواسته ها و اعتراضات در فضایی مدنی و به دور از خشونت و شنیده شدن تقاضاهای برحقشان و پیگیری آن موجب می شود که در حرکاتی خودجوش این اعتراضات ابراز گردد.

جبهه ی ملی ایران ضمن ادای احترام به هم وطنان خوزستانی و همدلی به خاطر این مشکلات رخ داده، به حاکمیت هشدار می دهد چنان که سرمایه گذاری و کارآفرینی های لازم در خوزستان نشود و رفاه هم میهنانمان در آنجا تامین نگردد، این ظلم و جفا نه تنها به مردم غیور خوزستان بلکه به همه ی آحاد ملت ایران است و در این همبستگی ملی همه ی ایرانیان معترض خواهند بود. مسئولان مملکت به جای برخورد خشونت آمیز باید در این منطقه حضور یابند، ضمن تضمین امنیت جانی و مالی و موقعیتی معترضان با نمایندگان آنان مستقیم به گفتگو بنشینند و از بودجه های کلان که برای تبلیغات خود در جهان بهره می برند بکاهند و بودجه ای اختصاصی را در اسرع وقت به این استان تخصیص دهند و از خانواده های شهید داده و صدمه دیده دلجویی کنند. مردم بزرگوار این منطقه نیز باید بکوشند تا اعتراضات برحق شان از جاده اعتراضات مدنی و مسالمت آمیز و خشونت پرهیز خارج نشود و بهانه به دست بهانه جویان تندرو جهت سرکوب و اعمال خشونت ندهند. و نشان دهند فرهنگ خوزی ایرانی آن است که با قاطعیتی مدنی خواست های بر حقش را پی گیری نماید .

جبهه ملی ایران

تهران – سی ویکم تیرماه 1400

از قیام ملی سی ام تیر1331 ،شصث ونه سال سپری شده و در طول این هفت دهه ملت بزرگ ایران در راه آزادی و استقلال خود فداکاری ها کرده و جانفشانی ها به عمل آورده است .که خیزش های دیماه 96 و آبانماه 98 از آخرین نمونه های آن ایثار گری هاست و هم اکنون نیز در جای جای کشورمان مانند خوزستان مظلوم و سیستان وبلوچستان عزیز،جنبش حق طلبانه و اعتراضی ملت ایران به سوء مدیریت ها و نا کار آمدی ها و نابسامانی ها در جریان است.اما نگاه به قیام ملی سی تیر و گرامیداشت آن روز تاریخی در هر زمان ثمربخش بوده و چون مشعلی فروزان ،روشنی بخش راه آزادیخواهان و استقلال طلبان در این وطن است.

قیام ملی سی‌تیر تبلور و تحقق حاکمیت ملی در تاریخی است که استبدادگرایان داخلی وسلطه گران خارجی ، نقض حاکمیت ملی ایران را هدف گرفته بودند ، اما جامعه به طور فراگیر به ضرورت حکومتی دموکراتیک وقوف یافته بود و توانست با مداومت و مقاومت، حاکمیت ملی و دموکراسی را محقق سازد.

هیأت حاکمه وابسته به بیگانه و حمایت کنندگان سلطه گرش پیروزهای ملت ایران در نهضت بزرگ ملی شدن صنعت نفت  را تاب نیاوردند و در روز ۲۵ تیرماه ۱۳۳۱ ،پس از این‌که خواسته دکتر مصدق مبنی بر گرفتن اختیارات قانونی برای دولت ملی و تعیین وزیر دفاع، مورد مخالفت شاه قرار گرفت ،  او مجبور به استعفاء شد و احمد قوام که سودای قدرت‌طلبی و سازش و باج دهی به اجانب و بی اعتبار کردن قانون ملی شدن نفت را در سر داشت، به نخست‌وزیری رسید. هم قوام و هم دربار در صدد این بودند که با پایمال کردن مبارزات ملت ایران در قلمرو ملی شدن صنعت نفت ،با دولت‌های انگلیس و آمریکا به سازش رسیده و استقلال ملی ایران را از بین ببرند. از غروب ۲۵ تیر که کناره‌گیری دولت دکتر مصدق اعلام شد، ملت ایران در هر کوی و برزن، نه تنها در تهران، بلکه درتمام شهرهای کوچک و بزرگ کشور، نسبت به دسیسه هیأت حاکمه آگاه شده و اعتراض عمومی خود را آغاز کردند.

قیام ملت ایران آن‌جا فزونی گرفت که احمد قوام در روز ۲۷ تیر ماه بیانیه «کشتیبان را سیاستی دگر آمد» را منتشر کرد. این بیانیه که اعلام ستیز علنی با ملت بود، ملت را یک دل و یک زبان به پیکاری مسالمت‌جویانه علیه هیأت حاکمه واداشت.

مردم همدان و کرمانشاه شهر را تعطیل کردند و خواهان پیوستن به مردم تهران شدند. مردم اهواز، آبادان و خرمشهر، به ویژه کارگران شرافتمند آن دیار اعتصاب عمومی اعلام کردند.

زیررگبار بی‌امان قساوت ،موج عظیم مردم، جوشان و دادخواه، فریاد می‌کشیدند: «از جان خود گذشتیم / با خون خود نوشتیم / یا مرگ یا مصدق».

هیأت حاکمه ، قیام مردم را در روزهای آخرتیرماه 31 با تیرهای بی‌امان بیرحمانه پاسخ داد. ولی مردم جان بر کف میدان پیکار را خالی نکردند. روز سی ام تیر این پیکار به نقطه اوج خود رسید، شوربختانه در این روز دسته دسته مردم جان پاک خود را در راه آزادی و استقلال ملی کشور از دست دادند.یکی از شورانگیزترین یادگارهای قیام سی‌تیر آن‌جا بود که در خیابان اکباتان (بهارستان) جوانی گلوله خورد و بر زمین افتاد. آن‌گاه به دشواری به پا خاست و با انگشتان آغشته به خون خود بر دیوار ‌نوشت: این خون زحمتکشان ملت ایران است. زنده‌باد دکتر مصدق.  او پس از این نوشتن جان سپرد. نام او محمد محمدزاده بیجار بود. این خون‌های پاک، همچون داغ ننگی است که هیچگاه از پیشانی رژیم شاه یا هر رژیم دیکتاتوری دیگری پاک نخواهد شد.

پایداری و پا ‌فشاری مردم موجب شد که هیأت حاکمه در روز سی‌تیر، مقهور اراده ملت شده تا دگربار دکتر مصدق بر صندلی نخست‌وزیری دولت ملی قرار گیرد.

در غروب سی ام‌تیر هزاران نفر از مردم پیروزمند در مقابل خانه دکتر مصدق گردآمدند و او در بالکن منزل خود با چشم گریان طی سخنانی خطاب به مردم گفت: «ای مردم، من به جرأت می‌گویم استقلال ایران از دست رفته بود، ولی شما با رشادت خود آن را نگهداشتید. ای کاش مرده بودم و ملت ایران را این‌طور عزادار نمی‌دیدم»

قیام ملی سی‌تیر برگ زرینی در تاریخ ملت بزرگ ایران است، زیرا نه تنها ضامن آزادی و استقلال ایران در آن برهه از تاریخ گردید بلکه درس‌ هایی آموختنی و اندرزهایی فراوان پیش روی ملت ما نهاد. دکتر مصدق روز ۲۵ تیر ۱۳۳۱ از پادشاه کشور خواست که برای نخستین بار وزارت دفاع ملی را که تا آن موقع وزارت جنگ نام داشت، تحت اختیار دولت قرار دهد و شاه را طبق قانون اساسی مشروطه، مسلوب الاختیار در قلمرو نظامی کشور نماید. دکتر مصدق بر این باور بود که توسعه تسلیحاتی تنها باید به منظورهای دفاعی کشور و متوازن با رونق دیگر حوزه های اقتصادی و سیاسی باشد. در مملکتی که دموکراسی نباشد تسلیحات نظامی تنها برای سرکوب جامعه به کار می‌آید.

قیام ملی سی‌تیر، برای جبهه ملی ایران تنها یک روز تاریخی با شکوه نیست، بلکه ما بر این باوریم که این روز نمادی از تحقق حاکمیت و اراده ملی است. اگرکشور اراده و حاکمیت ملی نداشته باشد ، از دست آوردهای دموکراسی و آزادی و استقلال دور است و عظمت، غرور و هویت ملی نیز ندارد. در چنین شرایطی کشور نه تنها روی رونق و توسعه در هیچ قلمرویی را نخواهد دید، بلکه روز به روز به تگنا های بیشتر دچار شده و به سوی اضمحلال پیش خواهد رفت.

درود بر شهدای راه آزادی و استقلال ایران از انقلاب مشروطیت گرفته تا قیام ملی سی ام تیر وتا به امروز

جبهه ملی ایران

تهران – سی ام تیرماه 1400 خورشیدی

هموطنان عزیز !

ده روز است که کارگران نجیب و شریف صنایع نفت و پتروشیمی ایران در سراسر کشور و در مراکز متعدد، در اعتراض به کمبود دستمزدی که برای تامین یک زندگی حداقلی آنان کفایت نمی‌کند و همچنین اعتراض به کم بودن روزهای مرخصی ماهیانه و نامناسب و غیر بهداشتی بودن و سختی شرایط محیط کار، دست به اعتصاب زده‌اند. وقتی مسئولان به وضع معیشت کارگران توجهی ندارند و به خواسته‌های بر حق آنان اعتنایی نمی‌کنند، جز اعتصاب و دست کشیدن از کار چه راهی برای آنان باقی میماند؟ اعتصاب و توقف کار، مدنی‌ترین حرکتی است که از سوی این قشر زحمتکش و محروم می‌تواند صورت پذیرد. درمقابل این حق‌طلبی و اعتراض مسالمت‌آمیز، مسئولان ذی‌ربط، به جای گوش سپردن به مطالبات بر حق و قانونی آنان و کوشش در رفع تنگناهایشان، به سرکوب و اخراج گروهی صدها تن از آنان دست زده‌اند. در روزهای اخیر این اعتراضات کارگران نفتی به سایر کارخانجات و موسسات کارگری نیز تسری یافته است. بدیهی است که هیات حاکمه جمهوری اسلامی مسئول مستقیم این شرایط اقتصادی ناهنجار و طاقت‌فرسا برای کارگران و عموم ملت ایران می‌باشد.

حکومت جمهوری اسلامی با نداشتن برنامه صحیح و سیاست‌های اقتصادی روشن، موجب انهدام تولید داخلی و اضمحلال اقتصاد کشور گردیده و با پیروی از سیاست‌های خارجی نادرست و مبتنی بر خصومت‌ورزی بی‌جهت با بیش از نیمی از جهان و گرفتار کردن کشور در تبعات این گونه سیاست‌ها و با بذل و بخشش‌های ناصواب در راستای اهداف ایدئولوژیک در داخل و خارج از مرزها از خزانه ملت ایران، و افزون بر همه این‌ها، با امکان دادن به فسادها و سوء‌استفاده‌های مالی وصف‌ ناپذیر توسط بسیاری از وابستگان به مراکز قدرت، کشور را دچار این بحران کمرشکن و ویرانگر اقتصادی نموده است. بحرانی که موجب تورم لجام گسیخته، گرانی روز افزون کالاها و مواد غذایی و تمامی مایحتاج عمومی گردیده و نتایجی چون فقر و بیکاری گسترده و معضلات اجتماعی مانند اعتیاد و فحشا و افزایش جرم و جنایت و بالا رفتن آمار خودکشی حتی در نوجوانان را به بار آورده است.

جبهه ملی ایران ضمن حمایت از کارگران اعتصابی، خواهان پاسخ دادن حکومت به مطالبات آنان است و برخورد سرکوبگرانه و اخراج کارگران را به عنوان حرکتی ناشایست و غیرعادلانه محکوم می‌نماید. ما اصلاح قانون کار درجهت تشکیل سندیکاهای رسمی و مستقل کارگری و پیمان‌های دسته جمعی و به رسمیت شناختن حق اعتصاب برای کارگران و تبدیل قراردادهای پیمانی به قرارداد رسمی با آنان را خواهانیم. ما اعتقاد داریم که سامان یافتن اوضاع وخامت بار کشور در زمینه‌های مختلف، تنها با تجدید نظر حکومت در سیاست‌های شکست خورده قبلی و تعامل مسالمت‌آمیز و خشونت پرهیز با ملت و تمکین از نظرات مردم میسر خواهد گردید. غیر از آن راهی نیست.

                                                                          جبهه ملی ایران

                                                                                     تهران – هشتم تیرماه 1400 خورشیدی

با نهایت تاسف و اندوه بسیار، درگذشت آقای ابراهیم منتصری، عضو شورای مرکزی جبهه ملی ایران و عضو دیرپای حزب ایران را به اطلاع همگان می رسانیم. او درتمام عمر پر افتخارش در راه استقلال و آزادی ایران و برای اعتلا و سربلندی ملت ایران کوشید.

ما درگذشت این پوینده ی صدیق راه مصدق بزرگ و تلاشگر قدیمی جبهه ملی ایران را به همسر و فرزندان ارجمند ایشان و همه اعضاء و طرفداران جبهه ملی ایران تسلیت می گوییم.

 شورای مرکزی جبهه ملی ایران

 بیست و سوم خرداد1400 خوشیدی