تارنماي رسمي جبهه ملي ايران- تهران

در قرن بیستم، با ظهور سازمان‌هایی چون سازمان ملل متحد و نهادهای وابسته مثل گروه کارشناسان سازمان ملل برای نام‌های جغرافیای و نقشه‌نگاران رسمی کشورهای غربی، تلاش‌هایی برای حفظ استانداردهای بین‌المللی در نام‌گذاری مکان‌ها شکل گرفت. در همین راستا در قطعنامه‌های متعدد سازمان ملل، بر نام “خلیج فارس” به‌عنوان تنها نام رسمی و تاریخی این پهنه آبی تأکید شده است. “خلیج فارس ” از دوران باستان و از زمان کورش کبیر به این نام شناخته می‌شود و در متون تاریخی و نقشه‌های قدیمی روم و یونان باستان با عنوان “سینوس پرسیکوس” یعنی خلیج فارس نامیده شده است. نام گذاری در فرهنگ بشری جنبه ای نمادین است، که طبیعت حیات آدمی را وارد حیطه فرهنگ و اجتماع می سازد و به آن هویتی تاریخی می بخشد، که هیچ قدرتی را یارای تغییر آن نیست و این نام حامل بخشی از تاریخ فرهنگ بشری می گردد، که چون بناهای باستانی و میراث های فرهنگی، خویشکاری هر انسان فرهنگی است. نام‌گذاری های جغرافیایی تنها یک امر جغرافیایی نیستند، بلکه بازتابی از قدرت، هویت ملی و سیاست‌های منطقه‌ای می باشند. تغییر نام‌ها می‌تواند نشان‌دهنده تلاش برای تحریف و جعل تاریخ و تخریب فرهنگ باشد.

دریغا و دردا که کاربدستان ناکارآمد حکومت جمهوری اسلامی با نادانی وسوء سیاست خود ، شرایط کشوری با این پیشینه و سرمایه ملی و تاریخ فرهنگی را به جایی رسانده اند، که خودکامگان بر قدرت نشسته ای چون ترامپ، نتانیاهو، پوتین و شی جین پینگ، از هر سو منافع ملی و حقوق ملت ایران را مورد تهاجم و تهدید قرار می دهند. و با ادعاهایی ایران ستیزانه، تمام مستندات تاریخی و حقوق بین الملل را زیرپا نهاده، به حریم فرهنگی و سیاسی و تمامیت ارضی کشور ایران تجاوز کرده، در برابر حاکمیتی بی بهره از شعور سیاسی و پایگاه مردمی، زبان به یاوه گویی گشاده اند. متاسفانه دستگاه استبدادی و نامشروع حاکم بر ایران نیز  عاجز از برخوردی حقوقی و قانونی، از ترس سقوط، زبان به کام کشیده است. این حاکمیت سالیان سال با رجزخوانی های غیر دیپلماتیک علیه آمریکا به ایران و ایرانیان و اعتبار کشور و شهروندانش در جهان و وضعیت اقتصادی اجتماعی مردمان این کشور لطمه های جبران ناپذیر وارد ساخته، امروز نیز شان کشور را به جایی رسانده، که نابخردان متجاوزی چون ترامپ،نتانیاهو،پوتین وشی جین پینگ به خود اجازه می دهند، تا این گونه سخن بگویند.یا اغلب آنان ،حاکمیت مسلم و تردید نا پذیر ایران بر جزایر سه گانه خلیج فارس را زیر سئوال ببرند.

جبهه ملی ایران قویا اعلام می دارد، که نام خلیج فارس، پاره ای از تاریخ فرهنگی ایران زمین و از بعد حقوق بین الملل نامی قانونی است، که تمام نهادهای قانونی ملزم به پایبندی و احترام به این نامند و ملت بزرگ ایران به هیچ جبار متجاوزی اجازه نخواهد داد، که به این پاره جدا نا شدنی پیکره ایران زمین دست تعدی دراز کند. به یقین هر اقدام خصمانه ای نسبت به این نام با واکنش شدید ایرانیان سراسر جهان مواجه خواهد شد و با تمام توان ایرانیان میهن دوست با هر اندیشه ای به اعتراض دست خواهند یازید و بر طمع ورزان نژادپرست فرهنگ ستیز خواهند شورید.

این مواضع ضد ایرانی، بار دیگر نشان داد، ارزیابی گروه های وابسته،مزدور وتمامیت خواهی که برای کسب قدرت دست به دامان این خودکامگان شده و می شوند، تا چه میزان با تفکر ملی، آزادیخواهانه،استقلال طلبانه و مردمسالارانه بیگانه است.

هیات رهبری اجرائی جبهه ملی ایران

 تهران – بیست ودوم اردیبهشت ماه ۱۴۰۴

صبح روز گذشته یعنی روز شنبه ششم اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴، انفجارها و آتش‌سوزی‌های مهیبی در بندرگاه شهر بندرعباس روی داد که در اثر آن صدها تن از هم‌وطنان ما کشته و مصدوم شدند. تداوم انفجارها، تخریب ساختمان‌ها و ویرانی‌ها خسارات گسترده‌ای را موجب گردیده است.
هنوز علت واقعی و دقیق این فاجعه تلخ و اسف‌بار، روشن نشده وچگونگی ماجرا در پرده‌ای از ابهام قرار دارد. اما یقین است که در وقوع این رویداد هولناک، باز هم پای سوءِسیاست، ندانم‌کاری، سوءِمدیریت و بی‌کفایتی حکومت در میان است. حکومتی که از برقراری امنیت و تأمین اولین نیازهای جامعه ایران عاجز مانده است.
جبهه ملی ایران این واقعه‌ی اسفناک را به ملت بزرگ ایران، به ویژه به مردم شریف بندرعباس و به خانواده‌هایی که عزیزان خود را از دست داده‌اند تسلیت می‌گوید. و هم‌چنین یک‌بار دیگر یادآور می‌شود که تنها در سایه‌ی مردم‌سالاری، استقلال و استقرار حاکمیت ملی است که امنیت و آزادی و رفاه و سعادت برای ملت ایران تامین می‌گردد و بر این تیره‌روزی‌ها و مفاسد نقطه پایان گذاشته می‌شود.
هیات رهبری اجرائی جبهه ملی ایران
تهران – هفتم اردیبهشت ماه ۱۴۰۴

دیدار نوروزی اعضای شورای مرکزی جبهه ملی ایران، در روز پنجشنبه ۲۱ فروردین ماه ۱۴۰۴ از ساعت ۱۷ الی ۲۰ در یک سالن اجتماعات، برگزار شد.

مراسم با پخش سرود جبهه ملی ایران آغاز شد. آنگاه صدای دکتر محمد مصدق مربوط به پیام نوروزی سال ۱۳۳۱ و پیامی از شهید دکتر حسین فاطمی پخش گردید. سپس خانم‌ها مینو مرتاضی لنگرودی (فعال سیاسی و مدافع حقوق زنان) و نسرین ستوده (وکیل زندانیان سیاسی و مدافع دیرپای حقوق بشر) و آقایان دکتر محسن فرشاد (عضو هیات رهبری اجرائی و سخنگوی جبهه ملی ایران)، دکتر شاهین سپنتا (عضو شورای مرکزی جبهه ملی ایران)، علی حجازی یزدی (پژوهشگر فلسفه و از علاقه‌مندان نهضت ملی ایران)، علی نظری کاکوندی (شاعر پیرو راه دکتر مصدق) و دکتر حسین موسویان (رئیس شورای مرکزی جبهه ملی ایران) سخنانی پیرامون جشن نوروز و مسائل روز کشور ایراد کردند. در طول برنامه قطعاتی از موسیقی ایرانی با خوانندگی هنرمند میهن‌دوست آقای علیرضا فریدون‌پور اجراء شد.

در این مراسم علاوه بر اعضای شورای مرکزی و کادرهای تشکیلاتی جبهه ملی ایران، عده‌ای از شخصیت‌های ملی و سران احزاب جمعیت‌های ملی و سیاسی حضور داشتند.

مراسم با پخش سرود « ای ایران » و با هم‌خوانی حاضران پایان پذیرفت. فیلم کامل مراسم بزودی در رسانه‌های جبهه ملی ایران منتشر خواهد گردید.

روابط عمومی جبهه ملی ایران
تهران – ۲۲ فروردین ۱۴۰۴

به گواه تاریخ، در گستره ی تمدنی ایران، برگزاری جشن ها از جایگاهی ویژه برخوردار بوده ، و در هرماه اقلا یک جشن، در روزی که نامش هم نام آن ماه بوده ، برگزار می گردیده است. از دیگر سوی در پیوند فرهنگ و طبیعت، کهن جشن و آیین نوروز می شکوفد، که همراه آن بهار طبیعت با آغازی نو در زندگی بشر رقم می خورد و نمادهای طبیعت در بستری فرهنگی بازتابگر پیام های ژرف اندیشه ورزانه می گردند و نوید آغازی نوین را می سرایند. از ویژگی های مهم این جشن آن است که به سراسر جامعه تعلق دارد و هیچ گروه و نهادی در آن برتری ندارد، چنان که اندیشمندان صاحب نظر،این جشن را تجلی آزادی، فرا روی از محدودیت ها و همبستگی اجتماعی خوانده اند.

اما دریغا و دردا که کاربدستان ناشایست و ناآگاه در جمهوری اسلامی دهه هاست، که با اندیشه هایی فرهنگ ستیز و واپسگرا، با شادمانی جمعی و نماد های ملی به گونه هایی نادرست برخورد کرده اند، که شاهد یکی از نتایج تاسف بار آن در رخدادهای اخیر ارومیه بوده ایم. نخست آن که نوروز به هیچ صنف و طبقه و گروهی تعلق ندارد و شهروندان ایران همگی آزادند بر اساس سنت مالوف خود به نکوداشت آن بپردازند. دوم آن که جشن در خدمت همبستگی و همدلی هاست، از خانواده تا عرصه ی ملی.

طبیعتا آیین ها و مراسم آن ها، روح فرهنگِ خاستگاهشان را با خویش دارند. فرهنگ ایران در تاریخ باستان، که نوروز از آنجا سرچشمه می گیرد، منادی احترام به حقوق انسان ها و ترویج مهر بوده است. عظمت این جشن آن گونه است، که نژادپرست خودکامه ی متجاوزی چون اردوغان مدعی این کهن جشن می شود و بی شرمانه دروغ پرداز پدرانگی برای تبریز می گردد. او از ضعف های ساختار سیاسی جمهوری آذربایجان و بحران سوریه نهایت سوء استفاده را برای مداخله جویی و پیگیری توهم احیای آرمان پانتورانیسم فاشیست های ترک در دیگر کشورها انجام داده است. وی در جنگ 44 روزه قره باغ در سال 2020و بحران دالان زنگزور، اندیشه های خطرناک نژاد پرستانه ی خود را، که الهام گرفته از اندیشه هایی است که در سال های 1915 تا 1917 به نسل کشی ارامنه انجامید، به نمایش گذاشت. افسوس بسیارکه فردی بی مایه در تفکر اجتماعی و فاقد حد اقل توان اندیشیدن که نماینده مجلس فرمایشی اسلامی بوده ، با اوباشیگری و  لات مسلکی، به بهانه ی مراسم عزاداری با گروهی دیگر از صاحب منصبان جاهل و خائن، در آغاز عید نوروز فاجعه ای را رقم زد، که دشمنان این ملک و ملت از انجامش ناتوان بودند. او گویا در قامت نماینده ی گرگ های خاکستری و فاشیست های نوین حزب حرکت ملی ترکیه، بساط کشیدن زوزه گرگ را در شهر فرهنگ پرور ارومیه به راه می اندازد و فریب خوردگان ناآگاهی را با خویش همراه می سازد، آن هم در شهری که در طول تاریخ افتخارات بزرگی را برای ایران به ارمغان آورده است و نمادی کم مانند برای تکثرگرایی فرهنگی و دینی بوده و بازتابگر روا داری و مدارای فرهنگی به شمار می رفته است. نماد این فرهنگ هرگز گرگی و درنده خویی نبوده است، خداوندان سخن در تاریخ این حوزه ی تمدنی بوده اند، که کلام آفریده اند و چون سخن داشته اند و گرگ صفت نبوده اند، زوزه گرگ نکشیده اند. این جاهل خائن سال ها صاحب مسند و قدرت و امکانات از بیت المال این مملکت بوده است. شورای انتصابی نگهبان که شریف ترین و فاضل تری فرزندان ایران را از شرکت در انتخابات به پشتوانه ی قدرتی نامردمی قریب چهاردهه محروم ساخته است، چنین کسی را در انتصابات فرمایشی به مجلس می برده است، تا برای کشور با چنین پیشینه و اعتباری قانون گذاری کند. فعالیتش حمله فیزیکی به خبرنگار در مجلس و سر دادن شعارهای مبتذل بوده است. هرچند رخداد پایان اسفند در ارومیه از جهت طرح برخی شعارها قابل نقد باشد، اما واکنشی فاشیستی به بهانه مذهب بالاترین خیانتی است که می توانست توسط کسانی چون آن عمال لمپن وابسته به حکومت صورت گیرد، و جالب تر آن که در حاشیه امن سیاسی قرار داشته باشند. رد پای حکومت، از در دست گرفتن باشگاه هایی توسط مقامات نظامی پیشین تا برگزاری چنین مراسمی، برای تنش آفرینی در مناطق مختلف ایران، قابل تامل و توجه است. در زمانه ای که حاکمیت بی کفایت از عهده ی ساده ترین امور مملکت داری بر نمی آید و فقر گسترده بر ملت تحمیل شده است و عوارضی چون نا امنی و سقوط رفاه حداقلی خانواده ها را در پی دارد و آزادی های مشروع سرکوب می شود و چهره های آزادیخواه و میهن گرا زیر فشار سنگین بوده یا در زندان به سر می برند و در عرصه ی بین الملل اعتبار ایران مخدوش گردیده، حاکمان نابخرد نه تنها سرمایه ملی و اعتبار کشور را برای ماجراجویی هایی جاهلانه و خائنانه به باد فنا سپرده اند، بلکه با عدم اتخاذ دیپلماسی مبتنی بر منافع ملی، کشور را در بحران های خانمانسوزی گرفتار ساخته اند.

جبهه ی ملی ایران در این شرایط، همبستگی ملی و هم اندیشی و هم کوشی اندیشمندان و گروه ها و اقشار مختلف ملت را ضرورتی تاریخی می داند، تا دوشادوش یکدیگر بدون هیچ تبعیضی با هر آیین و فرهنگ و پیشینه ای، به عنوان شهروندان محق این آب و خاک ، در برابر استبداد و خودکامگی داخلی و نیز سلطه جویی برخی کشورهای تعدی طلب بایستند. این ایستادگی شهروند-محور مستبدان خودکامه را به وحشت می افکند، چرا که حکومت در برابر آنان مکلف به ادای حقوق شهروندیشان است، که مهمترینش نقش آفرینی مستقیم در سرنوشت سیاسی کشور است و صاحبان قدرت نامشروع با چنین جریان سازی هایی سعی در مخدوش سازی این حرکت ملی دارند، اما به یقین شهروندان آزاده ی این سرزمین، هوشمندانه و مسئولانه برای استقرار حاکمیت ملت می کوشند، دیگر بودگی برابر را به رسمیت می شناسند و تعامل بین فرهنگی را موجب شکوفایی و پویایی کشور بر می شمرند، با درک و احترام متقابل و برابر ، از حذف دیگری و از هم گریزی اجتناب می ورزند، در عین حال که دیگری فرهنگی را جایگاهی ارزنده می بخشند.

هیات رهبری اجرائی جبهه ملی ایران

   تهران – هفتم فروردین ماه 1404