در جوامع مردم‌سالار که موازین دموکراسی نهادینه شده و حقوق اولیه وانسانی شهروندان رعایت و صیانت می‌گردد، انتخاب نمایندگان مجلس عرصه‌ای است که افراد ملت با انتخاب وکیل، در تعیین مسیر آینده جامعه خود مشارکت می‌کنند و از طریق گزینش نماینده، در ترسیم راه و روش سیاست های کلان کشور خود دخالت می‌نمایند. اما برای شرکت مردم در انتخابات واقعی وسالم و ثمربخش، پیش‌شرط هایی وجود دارد که بدون تحقق آن‌ها انتخابات مخدوش بوده و نمی‌تواند انتخابات واقعی و سالم شناخته شود.
اصلی‌ترین شرایط لازم برای انجام یک انتخابات واقعی، حضور آزاد احزاب و سازمان‌های سیاسی با اصول اعتقادی مشخص و شناخته شده برای مردم که از متن جامعه نشات گرفته اند، آزادی اجتماعات، آزادی مطبوعات و رسانه‌ها، رعایت حق کاندیدا شدن و حق رای دادن به کاندیدای مورد نظر برای آحاد شهروندان است. در صورتی که در ایران و تحت لوای حاکمیت جمهوری اسلامی هیچ یک از این شرایط فراهم نیست.
در فقدان آزادی احزاب و اجتماعات و در نبود آزادی مطبوعات و رسانه‌ها و در حالی که نه تنها امکان حضور منتقدان و مخالفان حکومت در انتخابات وجود ندارد، بلکه حتی مقامات سابق حکومت نیز رد صلاحیت شده و به انتخابات راه داده نمی‌شوند، چه جایی برای شرکت در انتخابات باقی می‌ماند؟ این انتخابات از پایه و اساس مغلوط و دور از موازین انتخابات واقعی می‌باشد.
در جمهوری اسلامی، یک شورای انتصابی حکومتی تحت نام «شورای‌نگهبان» لیست کاندیداهایی از حواریون و عوامل مطیع و وابسته به حکومت را در مقابل مردم قرار می‌دهد و از آنان می‌خواهد که فقط به این افراد گزینش شده حکومتی رای بدهند. آیا به این صحنه سازی مضحک و پر فریب می‌توان «انتخابات» نام نهاد؟
اعضاء و هواداران جبهه‌ملی‌ایران در چنین صحنه‌ای که کمترین نشانه‌ای از یک انتخابات واقعی و آزاد را ندارد حضور نیافته و شرکت نخواهند کرد. ما تمام بحران‌های کشور و بدبختی‌ها و مشکلات فعلی مردم ایران و فقر عمومی در جامعه را نتیجه آزاد نبودن انتخابات و عدم شرکت مستقیم مردم در سرنوشت خود می‌دانیم.
هیات رهبری اجرائی جبهه ملی ایران
تهران – اول اسفند ماه ۱۴۰۲
