به نام خداوند جان وخرد
پیشگیری ورود به احمدآباد
برهمگان روشن است که درمذهب ماشیعیان حضوردرآرامگاه رفتگان وخواندن فاتحه وگذاشتن گل به روی مزارآنان کاری مستحب ومقرون به ثواب است واین عمل درباره متوفای موردعلاقه چه ازنظرخویشاوندی ودوستی یاازجهت ارادت ویژه درظرف یکسال تکرارشدنی است.حالااگرشخصی که به ابدیت پیوسته،کسی باشدکه بزرگترین خدمت رابه کشور وهموطنان خودکرده ،حضوردرآرامگاه وی وادای احترام نسبت به اویکبار درظرف سال نه تنهامستحب موکدبلکه ازلحاظ وظیفه ملی میتواندواجب شمرده شود.اکنون بحث ما دراین است که چندسال متوالی است که افرادی ازمردم این کشوراجازه ندارندبه احمدآبادبروند وباحضور درآرامگاه زنده یاد دکترمحمدمصدق فاتحه ای برای روح پرفتوح وی بخوانند.آیا این ممانعت برای چیست؟ آیا حکومت بیمی از این کاردارد؟ چراحکومتی که خودرامستقربرمسندزمامداری میداندوبراستحکام آن پامی فشاردازاین موضوع واهمه دارد؟ آیاحکومت چنان ضعفی درخودمی بیندکه ازگردآمدن عده معدودی ازافرادحق شناس دراحمدآبادآن هم برای ایفای یک وظیفه ملی احساس خطرکرده،هراسناک میشودوازرفتن به آنجا ممانعت به عمل می آورد؟ اگرحکومت این اندازه دچارضعف است که ازحفظ امنیت احمدآبادباحضورافرادی معتقدوفرهیخته عاجزاست چرابرای تقویت بنیه امنیتی خوداقدام نمی کند؟
ازین گذشته چراحکومتی که ازدلارهای نفتی هزینه های فوق العاده خودراتامین وبه کشورهای دیگرنیزازهمین مجرا حاتم بخشی های کلان میکندوتاکنون بیش از1250میلیارددلارازین مخازن زیرزمینی بهره مندشده است نسبت به احیاءکننده این ثروت ملی وبیرون آورنده آن ازچنگ پرزورسیاست استعماری حق ناشناسی می کند؟ مگراین دست اندرکاران حکومت نمی دانندکه پیش ازملی شدن صنعت نفت بوسیله شجاعت وپایداری دکترمصدق ،کشورایران به فقر وناداری روزگارمیگذرانیدودربسیاری ازکارهای اساسی ازجمله سازمان برنامه کمیتش لنگ بود؟آیاتا این حدمیتوان ناآگاه بودکه انگلیس هاچه اندازه کوشیدندکه لایحه گس-گلشائیان رادرمجلس شورابه تصویب برسانندوبرحسب تمدید 60 ساله قراردادنفت درزمان رضاشاه تاسال 1372فقط18سهم ازعوائدشرکت نفت رابه ایران بدهند؟آیاآن کس که هنگام ریاست کمیسیون نفت درمجلس شورای ملی باسماجت واقامه دلیل وسرسختی،بطلان این قراردادالحاقی رابه تصویب اعضای کمیسیون رسانیدوقانون ملی شدن صنعت نفت رابه جای آن درهمین کمیسیون بامخالفت هاوجاروجنجال ها ازتصویب همین کمیسیون گذرانیدکسی غیراز دکترمحمدمصدق بود؟حال آیاوظیفه حکومت این است که به جای حقگزاری وبزرگداشت ازین مردشریف و وطنخواه،چنانکه رسم ملت های بیدار وکشورهای متمدن جهانی در تجلیل ازخدمتگزاران ملی خوداست،ازحضورمردم درآرامگاه مصدق جلوگیری به عمل آورد؟
این اقدامات حق ناشناسانه درتواریخ ثبت وضبط خواهدشدونسل های آینده به داوری خواهندنشست که درین عصر،به ترقی خواهی وپیشرفت کشوروملت ایران دلبستگی وجودنداشته وباچنین کاری خواسته اندبگوینداین عاقبت وطن گرائی است. بسیارجای شگفتی است که گردانندگان دستگاه حکومت که کودتای28مرداد راسرآغازواپس ماندگی وبدبختی ملت ایران میدانندوازین بابت آمریکائیان راکه درین فاجعه شرکت داشته اندشماتت میکنند به چه جهت نسبت به گرامیداشت مصدق که این ناروایی ها وماجراها بر سراورفته است،مخالفت مینمایند.خدایازین معماپرده بردار.
درپایان ازخداوندباری تعالی خواستارم که توفیق فراگیری اخلاق حسنه ازآن جمله قدردانی وسپاسمندی نسبت به خدمتگزاران فداکارملت رابه همه ما عطا فرماید.
تـهران -17 اسفند1392 – ادیـب بـرومــنـد