دسته: اعلاميه و بيانيه

پس از کودتای ننگین 28 مرداد 1332 که توسط قدرت های خارجی طراحی و با همکاری ایادی داخلی آن ها مانند دربار،ارتش شاهنشاهی و بخشی از روحانیت به وقوع پیوست، «نهضت مقاومت ملی » و رکن اصلی آن یعنی سازمان بازار و اصناف،در دو نوبت به محاکمه غیر قانونی رهبر نهضت ملی ایران، دکتر محمد مصدق، در دادگاه نظامی کودتاچیان واکنش نشان داد. در روزهای ۱۱ مهر و ۲۱ آبان ‌‍ماه؛ به همین مناسبت، بازار به اعتصاب و تظاهرات پرداخت.تا آن زمان سازمان بازار نقطه ثقل نهضت مقاومت ملی بود. اما از آن روز ببعد، دانشجویان دانشگاه پرچمدار مبارزه با استبداد داخلی و قدرت‌های مداخله‌ جو شدند. ابتدا در ۱۶ مهر ۱۳۳۲دانشجویان دانشگاه تهران تظاهراتی در محوطه  دانشگاه برگزار کردند. هفده آبان، با شروع دادگاه دکتر مصدق تعداد بیشتری از دانشجویان در تظاهرات شرکت کردند. اما روز ۲۱ آبان اعتراضات گسترده‌ ای برگزار شد، و دانشجویان با ورود به خیابان‌ها به ویژه حرکت به سوی بازار، گستره مبارزه خود را بیشتر نشان دادند. در پی این اعتراضات، در ابتدای آذرماه همزمان با محاکمه دکتر مصدق ودفاعیات شجاعانه  آن بزرگ مرد تاریخ در دادگاه نظامی ، روز به روز به جو هیجانی دانشگاه افزوده می شد. درروز 14 آذر تجدید رابطه با دولت انگلیس و ورود دنیس رایت دیپلومات انگلیسی و همچنین سفر قریب الوقوع ریچارد نیکسون معاون رئیس جمهور آمریکا به ایران اعلام گردید.

دانشگاه درروزهای 14 و 15 آذر در حالت التهاب و اعتراض و در این دو روز یکپارچه پیکار بود. اما روز شانزده آذر، سربازان ارتش کودتاچی با حمله به داخل دانشگاه، صحنه هولناکی را رقم زدند. آنان با حمله به دانشکده فنی دانشگاه تهران، دانشجویان را به خاک و خون کشیدند. بدنبال این تهاجم،«احمد قندچی»، «مهدی شریعت رضوی» و«مصطفی بزرگ‌نیا» با ضرب گلوله دژخیمان به شهادت رسیدند. و ده ها تن نیز مجروح و گلوله خورده بر جای ماندند.عوامل داخلی و خارجی کودتای 28 مرداد ،در روز 16 آذر داغ ننگی را  بر پیشانی خود نشاندند که تا ابد زدودنی نخواهد بود.

این روز بزرگ، نماد روز دانشجو در ایران شد. هر ساله ۱۶ آذر در دانشگاه‌ها، یاد بود شهادت سه مبارز راه استقلال و آزادی برگزار می شود،که مهم‌ترین آن نکوداشتی بود که در شانزده آذر ۱۳۳۹ در دانشگاه تهران توسط سازمان دانشجویان جبهه ملی ایران برگزار گردید. از آن تاریخ سازمان دانشجویان تبدیل به یکی از بزرگترین تشکل های آزادیخواه و استقلال طلب در ایران شد. دانشگا‌ه‌های ایران، به ویژه دانشگاه تهران هر روز صحنه مبارزه علیه دستگاه استبدادی و دیکتاتوری هیأت حاکمه بود.

شوربختانه تا مقطع انقلاب دانشگاه هیچگاه مصون از حمله نیروهای نظامی و امنیتی نبود. اوج این یورش ها، در روز اول بهمن 1340 و سیزده اَبان ۱۳۵۷ به وقوع پیوست. حکومت استبدادی برخاسته از کودتا با همین رفتارها، راهی جز واژگونی باقی نگذاشته بود. اما جای تعجب است که حکومت جمهوری اسلامی جایگزین، همان اعمال دژخیمانه و استبدادی به مراتب بدتر از رژیم گذشته را در مقابل جامعه ایران، به ویژه قشر فرهیخته جامعه یعنی دانشجویان در پیش گرفته است. فراموش نکنیم که با ایجاد شبیخون خونین فرهنگی در بهار ۱۳۵۹، ضمن سرکوب گروه‌های دانشجویی در دانشگاه، به تعطیلی سه ساله دانشگاه پرداخته و جامعه را از تولید و فن‌آوری علمی بی‌بهره و بسیاری از اساتید برجسته را بی‌ دلیل اخراج کردند. همچنین نباید ظلم تاریخی که در ۱۸ تیر ۱۳۷۸ به کوی دانشگاه شد را فراموش کرد. خود دستگاه نظامی به همراهی دیگر گروه‌های موازی به کوی دانشگاه حمله کرده و شبانه دانشجویان بی‌دفاع را مورد ضرب و شتم قرار داده و برخی از دانشجویان را از پنجره طبقات بالا به حیاط پرتاب کردند. یک کشته و با گذشت ۲5 سال چند نفر ناپدید از جمله سعید زینالی، دانشجویانی سال‌ها اخراج، ماه‌ ها و حتی سال‌ها زندان پیامد خونین آن رویداد هولناک بود.این‌که از واقعه تلخ ۱۶ آذر ۱۳۳۲سخن گفته می‌شود، صرفاً ذکریک واقعه تاریخی نیست. بلکه اشاره به موضوع سرکوب دانشجویان به عنوان یک امر مستمر و مکرر است، زیرا این واقعه با اشکال گوناگون همواره توسط حکومت های دیکتاتوری و ضد ملی در حال رخ دادن بوده و می باشد.دانشجویان ۱۶ آذر را نماد  استقلال‌طلبی و آزادی‌خواهی نموده. در کنار آن سالگرد ۱۸ تیر را نمادی برای پیکار با حکومت استبدادی کنونی کردند. گویی استبداد کنونی با الهام از جنایات گذشته، استبداد سیاه‌تری را مستقر کرده است. فراموش نخواهد شد که در دوسال  گذشته، پس از خیزش زن، زندگی و آزادی، دانشگاه نخستین پایگاهی بود که علیه جور و ستم زمان به پاخاست و هیأت حاکمه به بدترین وجه با دانشجویان و اساتید حق‌طلب برخورد کرد. از یاد نباید برد که کودکان و دانش‌آموزان این سرزمین هم از گزند سرکوب سیستماتیک هیأت حاکمه دور نماندند و به بدترین شکل مورد سرکوب قرار گرفتند. پس از خیزش جاری اساتید حق‌طلب نیز مورد تهاجم قرار گرفتند و به مانند انقلاب فرهنگی سالهای نخستین انقلاب، تصفیه، تعلیق، انفصال و اخراج شدند.

هیات رهبری اجرائی جبهه ملی ایران

                                                                                                         تهران – 16 آذر 1403

حمله ناگهانی گروه تند روی فلسطینی حماس در هفتم اکتبر سال گذشته که با قتل عده ای از ساکنین بیگناه اسرائیل و گروگانگیری عده ای از آنان صورت پذیرفت، بهانه لازم را در اختیار دولت سلطه طلب اسرائیل قرار داد تا این رژیم سفاک با دست باز تهاجم به نوار غزه را شروع نماید و اکنون بیش ازیکسال است که جهان ناظر و شاهد بمباران روزانه منطقه غزه وکشتن  زن و مرد وکودک وتخریب خانه وکاشانه مردم ومدرسه‌ها وبیمارستان‌ها و بی غذائی وگرسنگی کامل  مردم وبی خانمانی و آوارگی آنان می‌باشد  و عجیب است که جوامع بین المللی و قدرتهای جهانی   با وجود اعتراضات شدید مردم کشورهای مختلف در سراسر جهان، نتوانستند تا بحال از ادامه این فاجعه اسفناک و بی‌همتای تاریخی  جلو گیری کنند .

سیاست‌های غلط و غیرمنطقی حکومت جمهوری اسلامی با دادن شعارهای بیهوده برای نابودی کشور اسرائیل از چند دهه قبل، بهترین بهانه را به این کشور داده که دشمن ستیزی خودرا با تهاجم نظامی  در بامداد شنبه 5 آبان به مراکز نظامی کشورمان انجام دهد که  سبب خرابیهائی در چند نقطه و ایجاد ترس و وحشت هم میهنان ما در این مناطق و شهادت چند نظامی جوان مدافع حریم وطنمان گردیده است.                                              

 جبهه ملی ایران تهاجم گروه حماس درهفتم اکتبر را که آغاز گر فاجعه کنونی منطقه بوده و عکس العمل بی‌رحمانه دولت اسرائیل و کشتار روزانه مردم ساکن غزه و مردم لبنان و حمله نظامی پنجم آبان این رژیم سلطه گر به کشورمان را شدیدا محکوم می‌نماید و به حاکمیت جمهوری اسلامی هشدار می‌دهد که پاسخ به تجاوز اسرائیل به خاک پاک ایران زمین باید از طریق دیپلوماتیک و مجاری حقوق بین‌الملل صورت گیرد. انجام هر گونه قدرت نمائی و انتقام جوئی از طرف حکومت جمهوری اسلامی نسبت به اسرائیل سبب ادامه تهاجم بیشتر این رژیم نژادپرست که  همیشه از کمک‌های وسیع امریکا بهره مند بوده است به مراکز غیرنظامی و حیاتی کشورمان  گردیده و خرابیهای جبران ناپذیری را ایجاد خواهد کرد  که  زندگی مردم ما را که سال‌ها  دچار فقر و تنگدستی اقتصادی و انزوای بین المللی ناشی از سیاست‌های غلط حکومتی می‌باشند بیشتر تخریب نموده وعواقب و بحرانهای غیر قابل پیش بینی و عمیقی را برای کشورمان بوجود خواهد آورد.

جبهه ملی ایرا ن افکار کسانیکه  تصور می‌کنند تهاجم اسرائیل یا هر نیروی بیگانه دیگری به ایران  سبب شکست جمهوری اسلامی و بر اریکه قدرت نشستن آنان خواهد شد و با این خیال از حمله به ایران حمایت می‌کنند باطل و بیهوده دانسته و معتقد است که اکثریت قاطع ملت بزرگ ایران خواهان دموکراسی، حاکمیت ملی، استقلال وعدم وابستگی، جدائی دین از حکومت و نظام برخاسته از اراده و رای خود می‌باشند و خود قادر به تعیین  سرنوشت میهن خود خواهند بود. ما دخالت هر کشوری را در امور داخلی وطنمان، همانطور که تاریخ  نشان داده است، غلط و زیان آور دانسته و شدیدا آن را محکوم می‌نماییم. 

هیات رهبری اجرائی جبهه ملی ایران

تهران – چهاردهم آبانماه 1403

هموطنان عزیز!
حکومت جمهوری اسلامی با در پیش گرفتن روابط بین‌المللی نادرست و سیاست خارجی متضاد با منافع ملی ایران، کشور را دچار تحریم‌های کمرشکن و انزوای اقتصادی و سیاسی نموده و از امکان بهره‌گیری از ظرفیت‌های مفید موجود در جامعه جهانی در یک روابط متعارف محروم کرده است. در نتیجه این تحریم‌های ویران‌گر و فساد گسترده بسیاری از وابستگان به مراکز قدرت و حیف و میل کردن‌ها و به هدر دادن منابع مالی کشور در مسیرهای ناصحیح، بحران‌های اقتصادی کنونی پدیدار شده‌اند که زندگی ملّت ایران را متزلزل و معیشت معمولی آنان را با تنگناهای شدید روبرو کرده است.
تنها حکومت است که می‌تواند با استفاده از تمام ابزارها و امکانات دولتی، تجمعات نمایشی برگزار کند و با استفاده از رسانه‌های عمومی که منحصراً در اختیار خود دارد، این تجمعات را بزرگ‌نمایی کرده و می‌کوشد تا خود را دارای پایگاه مردمی وانمود نماید. اما هیچ گروه سیاسی و جمعیت مدنی حق دعوت مردم به تجمع را ندارد. هر نوع اعتراض از طرف ملت ایران، به شدت از طرف حکومت سرکوب می‌شود. در دوسال پیش، جهان شاهد بود که کشته شدن در خیابان، زندان و شکنجه و حتی اعدام، پاسخ حکومت به معترضان در این سرزمین است. احزاب و جمعیت‌های ملّی و مردمی از داشتن مکان مشخص و در اختیار داشتن رسانه همگانی و ارتباط با هموطنان محرومند. انتخابات که اساس و پایه برقراری حاکمیت مردم است به گونه‌ای فریبکارانه مهندسی شده و تحت نظارت و برنامه‌ریزی حکومت برگزار می‌شود که نتیجه‌اش تنها بر صندلی نشاندن گماشتگان گوش به فرمان حکومت است. نسل جوان متولد شده و پرورش‌یافته پس از انقلاب، به علت اختناق حاکم بر جامعه، از تاریخ کشور خود، به ویژه از تاریخ معاصر و واقعیات مربوط به علل ظهور انقلاب ۱۳۵۷ بی‌اطلاع نگهداشته شده و فقط زیر بمباران تبلیغات شبانه‌روزی رسانه‌های وابسته به بیگانگان و مطالب خلاف واقع آنان قرار می‌گیرد.
در چنین ورطه هولناکی از استبداد، فساد، ناکارآمدی و بحران‌های مختلف و فزاینده، اکنون سایه مخوف جنگ نیز بر سر ملت ایران سنگینی می‌نماید. ملتی که خاطرات جنگ هشت‌ساله با عراق و صدمات وخسارات جانی و مالی ناشی از آن را فراموش نکرده و آن رویدادهای تلخ را هنوز در پیش چشم دارد. جنگ کنونی منطقه ریشه در اعماق تاریخ دارد. قرن‌ها از آغاز این منازعات می‌گذرد و تنها راه منطقی و انسانی برای پایان دادن به آن، طرح تشکیل دو کشور در کنار هم است. اما صرف‌نظر از سوابق تاریخی مذکور، دوره جدید و جاری جنگ، از هفتم اکتبر 2023 مطابق با پانزدهم مهرماه سال گذشته و با حمله ناگهانی نیروهای حماس از سرزمین غزه به خاک اسرائیل، آغاز شد. این حرکت پر رمز و راز و تأمل‌برانگیز، مستمسک لازم را در اختیار جناح جنگ‌طلب و فاشیست اسرائیل که دچار مشکلات داخلی نیز بود، قرار داد تا به عنوان دفاع از خود و آزاد کردن گروگان‌ها، با حمله گسترده به غزه، مرتکب جنایات جنگی شود و آن سرزمین را ویران و هزاران نفر را به قتل رسانده و صدها هزار نفر را آواره کند، تا جایی که دیوان دادگستری لاهه، اسرائیل را به نسل‌کشی محکوم نماید. پس از آن بود که با دخالت نیروهای حزب‌الله لبنان در حمایت از حماس و حمله اسرائیل به لبنان، بر دامنه جنگ اضافه شد و سپس کشته شدن رهبران حماس و حزب‌الله توسط اسرائیل، ابعاد تازه‌ای را بر این جنگ ویران‌گر افزود.
در روز سه شنبه دهم مهر ماه ۱۴۰۳ جمهوری اسلامی نیز آن‌گونه که رسما اعلام شد، به عنوان حمایت از حزب‌الله لبنان و گرفتن انتقام از ترور اسماعیل هنیه در تهران و کشته شدن سیدحسن نصرالله و عباس نیلفروشان در بیروت، نزدیک به ۲۰۰ موشک بالستیک به سوی اسرائیل پرتاب نمود. اکنون چند روز است که ملت ایران در شرایط ناگوار نگرانی و اضطراب از عکس‌العمل اسرائیل و این‌که چه وضعیتی برای زیربناهای اقتصادی، نظامی و تاسیسات اتمی ایران پیدا خواهد شد به سر می‌برد. پرسش از هيأت حاکمه جمهوری اسلامی این است، چرا می‌خواهید ولع سیری‌نا‌پذیر جنگ‌طلبی و کشورگشائی رژیم حاکم بر اسرائیل را هر چه بیشتر تحریک کنید؟ چرا می‌خواهید انظار جهانیان را به تماشای تولیدات نوظهور کمپانی‌های اسلحه‌سازی به این منطقه بکشانید؟ چرا با این‌که مشروعیت اسرائیل را قبول ندارید، نه تنها به موجودیت آن اعتبار می‌دهید بلکه به سفاکی و جباریت آن مشروعیت می‌بخشید؟ ورود در دام جنگ، دست‌آویزی است که حکومت اسرائیل در صدد پیدا کردن آن بود. هیات حاکمه جمهوری اسلامی باید بداند که ممکن است نتایج ابتدایی این جنگ را تخمین بزند، ولی پایان آن را چگونه مدیریت خواهد کرد؟ سرنوشت کشور را به کجا خواهد برد؟ فاجعه‌بار‌تر از همه این که رفتار و عملکرد جمهوری اسلامی در نزدیک به نیم‌قرن حکومت خود آن‌چنان سخیف و مصیبت‌بار بوده که اکنون نخست‌وزیر آدم‌کش و فاشیست اسرائیل به خود اجازه می‌دهد مدعی نجات ایران بشودو از باقی‌مانده رژیم سلطنتی سابق برای این نجات حمایت نماید. همان رژیمی که مسبب انقلاب و تمام سیاه‌روزی‌های کنونی ملت ایران بوده است.
جبهه ملّی ایران ضمن محکوم نمودن نسل کشی ددمنشانه اسرائیل در غزه، به قدرت‌مداران حکومت جمهوری اسلامی هشدار می‌دهد که از ورود به جنگ با اسرائیل خودداری کنند و در جهت فرونشاندن تنش در منطقه حرکت نمایند. تداوم ورود در بحران‌ها و مداخله در امور نظامی و سیاسی کشورهای منطقه در راستای منافع ملی ایران نبوده و ممکن است لطمات جبران‌ناپذیری برای کیان ملی ایران به بار آورد.
هيأت رهبری اجرائی جبهه ملّی ایران

تهران – نوزدهم مهرماه ۱۴۰۳

چرا حد اقل یک روز عزای ملی اعلام نشد؟

بار دیگر دهها تن از هموطنان بی پناه ما، این بار در اعماق تاریک و نمور معدنی در طبس، قربانی نا کارامد ی و بی تدبیری مسئولان گشتندفاجعه ای که هر وجدان بیدار ی را بدرد می آورد.

مام وطن هر روز عزای فرزندانش را با عزایی دیگربه پایان مى برد و گویى این چرخه هولناك را پایانى نیست

یک روز آتش سوزی سینما رکس، روزی دیگر فروریختن ساختمان پلاسکو و مرگ جانسوز آتش نشانان،یک روز غرق شدن کشتى سانچى و مرگ ملوانانش ، روز دیگر فاجعه سقوط هواپیمای اوکراینی ومسافرانش ،یک روز ریزش ساختمان متروپل و……

پس از آن نیز چهره ی شوم کشتار همچنان خود را در مرگ هموطنان ما در اثر تصادف در جاده های حادثه آفرین و ارابه های بی کیفیت ،وقوع فجایع قهری مانند سیل، زلزله، و فرو نشست زمین در اثر جهالت مدیران در اداره ی شهرها و منابع طبیعى متبلور مى سازد

این هفته اما میهن در سوگ طبس و معدنچیانش فرو رفته استمعادنی که حتی از ابتدایی ترین اصول ایمنی برخوردار نیستند. معادن زغال سنگ طبس به دلیل تحریمها، که البته برای حاکمان نعمت است،از داشتن سنسورهای هشداردهنده ساطع شدن گاز متان محروم اند. به همین دلیل به راحتی جان نزدیک به پنجاه انسان شریف، که نان را به بهای جان در می آوردند، از دست رفت

هر یک تن از آنها فرزند، پدر و یا همسر کسی بوده که اکنون زندگی بر سرش آوار شدکارگران بی پناهی که با سخت ترین شرایط، صدها متر زیر زمین، باحداقل دریافتی و گاها مدتها دور از خانواده چرخ اقتصاد کشوررا به چرخش درمیآوردند

دریغا که پس از این فاجعه انسانی، که قلب هر انسان با شرفی را به درد آورده، شاهدیم که نتیجه پیگیری مسئولان در بیان یک جمله توسط وزیر مربوطه خلاصه میشود: فقط یک سانحه بود؛ مستمری شان پرداخت می گردد!! . چه میزان مستمری، آنهم معوقه، میتواند ذره ای ازآلام به سوگ نشستگان این حادثه را بکاهد؟

آقایان، تا به کی این ملت باید قربانی نادانی و بی تدبیری حاکمیت شده و شاهد توهین به شعور خود گردد ؟

مرگ هر انسان نشانگر مرگ انسانیت است. در حالیکه برای بسیاری ریزش حتی یک برگ از درختی صحنه ای ناخوشایند است آیا مرگ روزانه انسان های بیگناه ، که حق حیات و امید به تداوم آن دارند، برای حاکمیت های خودکامه دیگر امری عادی شده که چنین بی تفاوت ومسخ شده از کنار آن عبور می کنند؟

سازمان زنان جبهه ملی ایران ضمن عرض تسلیت به خانواده های جانباختگان معدن طبس، همدلی و همدردی عمیق خود را با آنان اعلام می نماید. این سازمان انتظار داشته که در یک اقدام ضروری انسانی حداقل یک روز عزای عمومی از سوی حاکمیت اعلام می گردید. دریغا که همسران و فرزندان داغدار این عزیزان جانباخته حتی از این اقدام نمادین نیز محروم ماندند. امید است با تشکیل یک کمیته حقیقت یاب لاقل گزارش فنی دقیقی از علل وقوع این حادثه منتشر شود تا بتوان مدعی توجه حد اقلی به آلام این دردمندان شده و تلاش نمود که برای یکبارهم که شده به عالج واقعه قبل از وقوع آن اندیشید

سازمان زنان جبهه ملی ایران

چهارم مهر ماه ۱۴۰۳