برچسب: جبهه ملی ایران

در این روزها در آستانه سومین سالگرد جنبش باشکوه مهسا امینی معروف به جنبش زن، زندگی، آزادی هستیم. جنبشی که ممکن است در ظاهر نشیب داشته باشد، اما در قلوب تمامی ملت ایران همواره در فراز و احتزاز است. این جنبش ادامه دارد و قطعی است که با شعله‌ور شدن آن، جنبش آزادی‌خواهی و استقلال‌طلبی در ایران‌زمین بارور خواهد شد و مردم‌سالاری محقق خواهد گردید. جنبش زن، زندگی، آزادی با دادن صدها کشته و مصدوم و هزاران زندانی نشان داد که هر تغییر و تحول و مطالبه‌ای فقط از طرف ملت ایران و در داخل صورت می‌گیرد و نه با مداخله خارجی.
اکنون با نگاهی به رویدادهای گذشته، در می‌یابیم که علاوه بر سرکوب شدید و بی‌سابقه و بی‌رحمانه رژیم، بزرگترین ضربه‌ای که به این جنبش خورد، از دخالت قدرت‌های جهانی و همچنین بدیل‌سازی بود که توسط قدرت‌ها صورت گرفت و همچنان می‌گیرد. دخالت‌هایی که توسط مداخله‌جویان ایرانی‌نما و بی‌مایه و رهبران خودخوانده، صورت گرفته و می‌گیرد، آفت هر جنبشی است. همواره جنبش‌های ملی با مداخله و تحریم‌های جهانی تضعیف می‌شوند. ضمن اینکه با وجود سایه مخوف جنگ بر کشور ما، جامعه مدنی توانایی خود را از دست می‌دهد. بنابراین کسانی‌که از درون و برون بر طبل جنگ می‌‌کوبند و کسانی‌که در پی استمرار استبداد دینی و اهداف ایدئولوژیک هستند، با مداخله‌جویان خارجی همداستان هستند. هر دو مانع بزرگی برای استمرار جنبش زن، زندگی و آزادی و پیروزی جامعه مدنی در ایران هستند.
جبهه ملی ایران هشدار می‌دهد؛ جمهوری اسلامی راهی جز روابطِ عادی مسالمت‌آمیز با جهان و توافق با ملت خویش ندارد. جمهوری اسلامی باید آزاد‌ی‌های اساسی مردم این سرزمین و حقّ حاکمیت ملت ایران را برسمیت بشناسد. تن ندادن به دموکراسی و آزادی‌های بنيادين، منجر به سقوط خواهد شد.
جمهوری اسلامی نگران عدم توافق با غرب، جنگ و سقوط است. اما باید به یاد داشته باشد نظام‌های تمامیت‌خواه و مستبد که در طول همین تاریخ معاصر در ایران و خاورمیانه سقوط کردند، سقوطشان به خاطر عدم تمکین به حاکمیت ملی و اراده ملت بوده است. کسانی مانند رضاشاه، صدام‌حسین، بشار اسد و قذافی چون برخاسته از میل و اراده ملت نبودند، سقوطشان با یک فشار خارجی، اجتناب‌ناپذیر شد.
جبهه ملی ایران با صدایی بلند می‌گوید که جمهوری اسلامی به جای اتحاد استراتژیک با متحدان سست‌عنصر در شرق و هر توافقی دیگر در غرب، با ملت خویش توافق کند. به اراده و خواست ملت ایران تسلیم شود. توافق با ملت در گرو برقراری دموکراسی و جمهوری واقعی است.
جبهه ملی ایران ضمن ضروری دانستن تقویت قوای دفاعی متعارف کشور، همواره بر لزومِ نگاه صلح‌آمیزِ، بشردوستانه و مطابق با منشور ملل متحد، با همسایگان و جامعه جهانی تأکید می‌نماید. واضح است که تقویت دفاعی باید با توسعه سیاسی واقتصادی و استقرار آزادی و استقلال و حاکمیت ملی و تأمين معیشت مردم همراه باشد.
پیامد فعال‌سازی مکانیسم ماشه مشروعیت‌بخشی به حمله دوباره به خاک ایران‌زمین است. اکنون که بیشتر کارشناسان‌ داخلی و خارجی جنگ دوباره را قریب‌الوقوع می‌دانند، بر زمام‌داران فرض است صدای مردم ستمدیده را گوش کنند. تمامی زندانیان سیاسی را آزاد کنند. آزادی احزاب و رسانه‌ها را به رسمیت بشناسند و انتخابات آزاد برگزار کنند. انتخاباتی آزاد برگزار کنند که تمامی احزاب و نهادها بتوانند نمایندگان خود را برای تعیین نظم و نسق آینده کشور بر‌گزینند و به مجلس مؤسسان، بفرستند.
جمهوری اسلامی با نگاهی به کشورهای پيرامون ایران، به سرنوشتی که زمام‌داران آن کشورها برای خود و کشورشان رقم زده‌اند، توجه کنند. اکنون این یک هشدار ساده نیست. هشداری است که هم نگران سقوط جامعه مدنی و هم نگران سقوط ایرانِ عزیز است.
پیش از انقلاب تمام سخنان مخالفان دلسوز کشور این بود که چرا رژیم پهلوی قانون اساسی را اجرا نمی‌کند و این فاجعه را آفریده است. اکنون سخن بر سر این است که اجرای بدون تنازل این قانون اساسی معیوب، فاجعه است! همچنین عدم مذاکره و پافشاری بر یک راهبرد نادرست، ارتجاع محض است. ادامه راه جنبش مهسا امینی فقط با تحقق آزادی‌های بنیادین ملت و برگزاری یک انتخابات آزاد برای برگزاری مجلس موسسان قانون اساسی می‌باشد.
هیات رهبری اجرائی جبهه ملی ایران
تهران – بیست و چهارم شهریور ۱۴۰۴

با تنش‌زدائی در منطقه و تعامل خردورزانه با جامعه جهانی، از مشتعل شدن مجدد آتش جنگ جلوگیری کنید
دولت فاشیست و جنگ‌افروز اسرائیل با حمایت دولت آمریکا، در سپیده‌دم روز جمعه ۲۳ خرداد ماه ۱۴۰۴ با بهره‌گیری از اطلاعات دقیق و حیرت‌انگیز و ابزار و وسایل جنگی مختلف، به بهانه پیش‌گیری از دست‌یابی حکومت جمهوری اسلامی به سلاح اتمی و استناد به تهدیدات علنی این حکومت مبنی بر حذف اسرائیل از نقشه جغرافیا و چند دهه خصومت‌ورزی، به وطن ما هجوم آورد. جنگی را آغاز کرد که به مدت ۱۲ روز ادامه یافت. در اولین ساعات این تهاجم ددمنشانه عده‌ای از فرماندهان سپاه پاسداران و چند تن از دانشمندان اتمی ایران به گونه‌ای شگفت‌انگیز و پر ابهامی ترور شدند و عده‌ی بی‌شماری از هموطنان ما، زنان و مردان بی‌پناه و کودکان بی‌گناه کشته شدند. تأسیسات اتمی که با هزینه کردن میلیارد‌ها دلار از ثروت‌های ملت ایران شکل گرفته بود، در چند نقطه‌ی کشور نابود شد. مراکز نظامی، مرکز تلویزیون و ساختمان‌های مسکونی، بیمارستان و حتی زندان اوین که محل نگهداری عده‌ای از زندانیان سیاسی و مخالفان حکومت بود از تهاجم در امان نماند.

برای این حرکات رذیلانه، جز فجایع ضد انسانی، چه نامی می‌توان گذاشت؟ در پاسخ به این آتش‌افروزی‌های اسرائیل، حکومت جمهوری اسلامی نیز با بهره‌گیری از موشک‌های بالستیک که در اختیار داشت، پایتخت اسرائیل و شهرهای عمده این کشور را زیر آتش گرفت که ویرانی‌های بسیار و کشته‌شدگان فراوانی را بر جای گذاشت. اسرائیل ضرباتی را که تاکنون و در طول حیات خود تجربه نکرده بود دریافت کرد. مردم اسرائیل وملت ایران ۱۲ روز پر از بیم و اضطراب را پشت سر گذاشتند، و میلیاردها دلار خسارت بر گرده آنان بار گردید.

صرف‌نظر از ادعاها و لاف زدن‌های طرفین جنگ، مبنی بر به دست آوردن پیروزی، این جنگ تنها یک شکست خورده‌ی واقعی دارد و آن فرهنگ و تمدن جامعه‌ی بشری و معیارهای انسانی است که در قرن ۲۱ میلادی سخت شکست خورده و جز شرمندگی در نزد آیندگان، چیزی بر جای نخواهد گذاشت. نکته اسفبارتر آن که طرفین این جنگ ویرانگر همچنان بر طبل تهدید یکدیگر و خشونت کلامی نسبت به هم و تهدید به قتل مقامات و شخصیت‌های سیاسی می‌کوبند که بیان این مواضع می‌تواند مقدمه‌ای بر خشونت عملی و وقوع برخوردهای نظامی مجدد باشد.

هيأت حاکمه جمهوری اسلامی در حال حاضر با قبول و پذیرش نادرستی سیاست‌های خود و زیان‌های عظیم ناشی از آن‌ها برای کشورمان، باید با تدبیر و درایت و از طریق دیپلماسی و بهره‌گیری از حمایت افکار عمومی جهانیان، به تنش‌زدائی از منطقه و رفع اختلاف با جامعه جهانی بپردازد و از به دست دادن بهانه به دولت جنگ‌افروز اسرائیل، از مشتعل شدن مجدد آتش جنگ پیشگیری نماید.

در این میان، جای تاسف بسیار است که کسانی به نام ایرانی و مدعی نجات ایران و رهبری اپوزیسیون، با دولت اسرائیل هماهنگ شده و مشوق این دولت برای حمله به ایران و جنگ و ویرانی هستند و به خیال خود می‌خواهند با کمک اسرائیل و تحمیل جنگ به ملت ایران، در این کشور بر اریکه قدرت بنشینند. این متوهمان درک نمی‌کنند که ملت ایران پس از تحمل خسارات و صدمات بسیار، طی دهه‌ها به خوبی آگاه است که حکومت وابسته به بیگانه قادر به حفظ منافع ملی و تأمين رفاه و سعادت این ملت نیست و برای آینده فقط باید مردم‌سالاری، عدم وابستگی به قدرت‌های خارجی، نظام جمهوری منبعث از انتخاب آزاد و ادواری ملت، عدالت اجتماعی، جدایی دین از حکومت وحفظ تمامیت ارضی و یکپارچگی ایران را محقق گرداند.

هیات حاکمه جمهوری اسلامی نباید قدرتمندی را تنها در گسترش نیروهای نظامی و داشتن موشک‌های بالستیک و غنی‌سازی اورانیوم با درجات بالاتر ببیند. در حالی‌که اصلی‌ترین و مهمترین مولفه قدرت برای حکومت‌ها، داشتن پایگاه مردمی و حمایت شهروندان از دولت منتخب خودشان است. و این همان مؤلفه قدرتی است که جمهوری اسلامی به علت انتخابات فرمایشی و دور از موازین دموکراسی، با اتخاذ سیاست‌های نادرست خارجی، نادیده گرفتن حقوق بشر و آزادی‌های ملت، به هدر دادن منابع مالی کشور در مسیر اهداف ایدئولوژیک خود، فساد گسترده وابستگان به مراکز قدرت، ایجاد بحران اقتصادی و معیشتی به نسبت غیرقابل تصوری از دست داده است.
جبهه ملی ایران به هیات حاکمه جمهوری اسلامی یک‌بار دیگر متذکر می‌گردد، در این شرایط هولناک تاریخ، قبل از آن که حوادث شوم و ویران‌گری برای کشور روی دهد، با آزاد کردن زندانیان سیاسی و عقیدتی در سراسر کشور و احترام گذاشتن به آزادی‌های اساسی ملت ایران مانند آزادی احزاب و اتحادیه‌ها، آزادی مطبوعات و رسانه‌ها و آزادی انتخابات و تأسیس یک مجلس مؤسسان قانون اساسی برای باز‌نگری در ساختار قدرت، راه مسالمت‌آمیز برای تغییر و تحول بنیادی در کشور و تعامل محترمانه با جامعه جهانی را باز نماید.

هیات رهبری اجرائی جبهه ملی ایران

 تهران – ۲۰ تیر ماه ۱۴۰۴

در روزهای اخیر،درکنار ده ها خبر تلخ و ناگوار مانند انفجار ها وکشته شدن ها،سرکوب شدن بازنشستگان،معلمان،کامیون داران وسایر معترضان به حکومت جمهوری اسلامی،گرانی روز افزون مواد غذائی اولیه ومورد نیاز مردم و کوچک تر شدن سفره آنان،قطع شدن برق و جیره بندی کردن آن که نتیجه ای جز فلج شدن زندگی بسیاری از افراد جامعه ندارد،تهاجم به هویت ملی ایرانیان و هدف گیری شدن نام گرامی «خلیج فارس » به علت سوء سیاست های حاکمان این سرزمین،تهدیدات مکرر بر ضد امنیت ملی ، بالاخره یک خبر مسرت بخش نیز وجود داشت که دل مردم ایران را شاد و نام ایران را در پهنه ی جهانی زنده و سرافراز گردانید.و آن خبر گرفتن جایزه «نخل طلایی» در فستیوال سینمائی کن در فرانسه،توسط هنرمند مردمی و آزادیخواه و مستقل ایرانی،جناب آقای جعفر پناهی به مناسبت کار گردانی فیلم «یک تصادف ساده» بود.

اثر گذاری هنر و فعالیت هنری هنرمندان شایسته ایران،در روزگاری که فضای سیاسی جامعه گرفتار انسداد و اختناقی کم نظیر است،بر هیچکس پوشیده نیست.

جبهه ملی ایران دریافت این جایزه هنری ارزشمند را به جناب آقای جعفر پناهی ،کارگردان سینمائی برجسته ایران و همه ی ملت ایران به ویژه به جامعه هنری کشور صمیمانه تبریک می گوید.

هیات رهبری اجرائی جبهه ملی ایران

   تهران – ششم خرداد ماه ۱۴۰۴

در قرن بیستم، با ظهور سازمان‌هایی چون سازمان ملل متحد و نهادهای وابسته مثل گروه کارشناسان سازمان ملل برای نام‌های جغرافیای و نقشه‌نگاران رسمی کشورهای غربی، تلاش‌هایی برای حفظ استانداردهای بین‌المللی در نام‌گذاری مکان‌ها شکل گرفت. در همین راستا در قطعنامه‌های متعدد سازمان ملل، بر نام “خلیج فارس” به‌عنوان تنها نام رسمی و تاریخی این پهنه آبی تأکید شده است. “خلیج فارس ” از دوران باستان و از زمان کورش کبیر به این نام شناخته می‌شود و در متون تاریخی و نقشه‌های قدیمی روم و یونان باستان با عنوان “سینوس پرسیکوس” یعنی خلیج فارس نامیده شده است. نام گذاری در فرهنگ بشری جنبه ای نمادین است، که طبیعت حیات آدمی را وارد حیطه فرهنگ و اجتماع می سازد و به آن هویتی تاریخی می بخشد، که هیچ قدرتی را یارای تغییر آن نیست و این نام حامل بخشی از تاریخ فرهنگ بشری می گردد، که چون بناهای باستانی و میراث های فرهنگی، خویشکاری هر انسان فرهنگی است. نام‌گذاری های جغرافیایی تنها یک امر جغرافیایی نیستند، بلکه بازتابی از قدرت، هویت ملی و سیاست‌های منطقه‌ای می باشند. تغییر نام‌ها می‌تواند نشان‌دهنده تلاش برای تحریف و جعل تاریخ و تخریب فرهنگ باشد.

دریغا و دردا که کاربدستان ناکارآمد حکومت جمهوری اسلامی با نادانی وسوء سیاست خود ، شرایط کشوری با این پیشینه و سرمایه ملی و تاریخ فرهنگی را به جایی رسانده اند، که خودکامگان بر قدرت نشسته ای چون ترامپ، نتانیاهو، پوتین و شی جین پینگ، از هر سو منافع ملی و حقوق ملت ایران را مورد تهاجم و تهدید قرار می دهند. و با ادعاهایی ایران ستیزانه، تمام مستندات تاریخی و حقوق بین الملل را زیرپا نهاده، به حریم فرهنگی و سیاسی و تمامیت ارضی کشور ایران تجاوز کرده، در برابر حاکمیتی بی بهره از شعور سیاسی و پایگاه مردمی، زبان به یاوه گویی گشاده اند. متاسفانه دستگاه استبدادی و نامشروع حاکم بر ایران نیز  عاجز از برخوردی حقوقی و قانونی، از ترس سقوط، زبان به کام کشیده است. این حاکمیت سالیان سال با رجزخوانی های غیر دیپلماتیک علیه آمریکا به ایران و ایرانیان و اعتبار کشور و شهروندانش در جهان و وضعیت اقتصادی اجتماعی مردمان این کشور لطمه های جبران ناپذیر وارد ساخته، امروز نیز شان کشور را به جایی رسانده، که نابخردان متجاوزی چون ترامپ،نتانیاهو،پوتین وشی جین پینگ به خود اجازه می دهند، تا این گونه سخن بگویند.یا اغلب آنان ،حاکمیت مسلم و تردید نا پذیر ایران بر جزایر سه گانه خلیج فارس را زیر سئوال ببرند.

جبهه ملی ایران قویا اعلام می دارد، که نام خلیج فارس، پاره ای از تاریخ فرهنگی ایران زمین و از بعد حقوق بین الملل نامی قانونی است، که تمام نهادهای قانونی ملزم به پایبندی و احترام به این نامند و ملت بزرگ ایران به هیچ جبار متجاوزی اجازه نخواهد داد، که به این پاره جدا نا شدنی پیکره ایران زمین دست تعدی دراز کند. به یقین هر اقدام خصمانه ای نسبت به این نام با واکنش شدید ایرانیان سراسر جهان مواجه خواهد شد و با تمام توان ایرانیان میهن دوست با هر اندیشه ای به اعتراض دست خواهند یازید و بر طمع ورزان نژادپرست فرهنگ ستیز خواهند شورید.

این مواضع ضد ایرانی، بار دیگر نشان داد، ارزیابی گروه های وابسته،مزدور وتمامیت خواهی که برای کسب قدرت دست به دامان این خودکامگان شده و می شوند، تا چه میزان با تفکر ملی، آزادیخواهانه،استقلال طلبانه و مردمسالارانه بیگانه است.

هیات رهبری اجرائی جبهه ملی ایران

 تهران – بیست ودوم اردیبهشت ماه ۱۴۰۴

به گواه تاریخ، در گستره ی تمدنی ایران، برگزاری جشن ها از جایگاهی ویژه برخوردار بوده ، و در هرماه اقلا یک جشن، در روزی که نامش هم نام آن ماه بوده ، برگزار می گردیده است. از دیگر سوی در پیوند فرهنگ و طبیعت، کهن جشن و آیین نوروز می شکوفد، که همراه آن بهار طبیعت با آغازی نو در زندگی بشر رقم می خورد و نمادهای طبیعت در بستری فرهنگی بازتابگر پیام های ژرف اندیشه ورزانه می گردند و نوید آغازی نوین را می سرایند. از ویژگی های مهم این جشن آن است که به سراسر جامعه تعلق دارد و هیچ گروه و نهادی در آن برتری ندارد، چنان که اندیشمندان صاحب نظر،این جشن را تجلی آزادی، فرا روی از محدودیت ها و همبستگی اجتماعی خوانده اند.

اما دریغا و دردا که کاربدستان ناشایست و ناآگاه در جمهوری اسلامی دهه هاست، که با اندیشه هایی فرهنگ ستیز و واپسگرا، با شادمانی جمعی و نماد های ملی به گونه هایی نادرست برخورد کرده اند، که شاهد یکی از نتایج تاسف بار آن در رخدادهای اخیر ارومیه بوده ایم. نخست آن که نوروز به هیچ صنف و طبقه و گروهی تعلق ندارد و شهروندان ایران همگی آزادند بر اساس سنت مالوف خود به نکوداشت آن بپردازند. دوم آن که جشن در خدمت همبستگی و همدلی هاست، از خانواده تا عرصه ی ملی.

طبیعتا آیین ها و مراسم آن ها، روح فرهنگِ خاستگاهشان را با خویش دارند. فرهنگ ایران در تاریخ باستان، که نوروز از آنجا سرچشمه می گیرد، منادی احترام به حقوق انسان ها و ترویج مهر بوده است. عظمت این جشن آن گونه است، که نژادپرست خودکامه ی متجاوزی چون اردوغان مدعی این کهن جشن می شود و بی شرمانه دروغ پرداز پدرانگی برای تبریز می گردد. او از ضعف های ساختار سیاسی جمهوری آذربایجان و بحران سوریه نهایت سوء استفاده را برای مداخله جویی و پیگیری توهم احیای آرمان پانتورانیسم فاشیست های ترک در دیگر کشورها انجام داده است. وی در جنگ 44 روزه قره باغ در سال 2020و بحران دالان زنگزور، اندیشه های خطرناک نژاد پرستانه ی خود را، که الهام گرفته از اندیشه هایی است که در سال های 1915 تا 1917 به نسل کشی ارامنه انجامید، به نمایش گذاشت. افسوس بسیارکه فردی بی مایه در تفکر اجتماعی و فاقد حد اقل توان اندیشیدن که نماینده مجلس فرمایشی اسلامی بوده ، با اوباشیگری و  لات مسلکی، به بهانه ی مراسم عزاداری با گروهی دیگر از صاحب منصبان جاهل و خائن، در آغاز عید نوروز فاجعه ای را رقم زد، که دشمنان این ملک و ملت از انجامش ناتوان بودند. او گویا در قامت نماینده ی گرگ های خاکستری و فاشیست های نوین حزب حرکت ملی ترکیه، بساط کشیدن زوزه گرگ را در شهر فرهنگ پرور ارومیه به راه می اندازد و فریب خوردگان ناآگاهی را با خویش همراه می سازد، آن هم در شهری که در طول تاریخ افتخارات بزرگی را برای ایران به ارمغان آورده است و نمادی کم مانند برای تکثرگرایی فرهنگی و دینی بوده و بازتابگر روا داری و مدارای فرهنگی به شمار می رفته است. نماد این فرهنگ هرگز گرگی و درنده خویی نبوده است، خداوندان سخن در تاریخ این حوزه ی تمدنی بوده اند، که کلام آفریده اند و چون سخن داشته اند و گرگ صفت نبوده اند، زوزه گرگ نکشیده اند. این جاهل خائن سال ها صاحب مسند و قدرت و امکانات از بیت المال این مملکت بوده است. شورای انتصابی نگهبان که شریف ترین و فاضل تری فرزندان ایران را از شرکت در انتخابات به پشتوانه ی قدرتی نامردمی قریب چهاردهه محروم ساخته است، چنین کسی را در انتصابات فرمایشی به مجلس می برده است، تا برای کشور با چنین پیشینه و اعتباری قانون گذاری کند. فعالیتش حمله فیزیکی به خبرنگار در مجلس و سر دادن شعارهای مبتذل بوده است. هرچند رخداد پایان اسفند در ارومیه از جهت طرح برخی شعارها قابل نقد باشد، اما واکنشی فاشیستی به بهانه مذهب بالاترین خیانتی است که می توانست توسط کسانی چون آن عمال لمپن وابسته به حکومت صورت گیرد، و جالب تر آن که در حاشیه امن سیاسی قرار داشته باشند. رد پای حکومت، از در دست گرفتن باشگاه هایی توسط مقامات نظامی پیشین تا برگزاری چنین مراسمی، برای تنش آفرینی در مناطق مختلف ایران، قابل تامل و توجه است. در زمانه ای که حاکمیت بی کفایت از عهده ی ساده ترین امور مملکت داری بر نمی آید و فقر گسترده بر ملت تحمیل شده است و عوارضی چون نا امنی و سقوط رفاه حداقلی خانواده ها را در پی دارد و آزادی های مشروع سرکوب می شود و چهره های آزادیخواه و میهن گرا زیر فشار سنگین بوده یا در زندان به سر می برند و در عرصه ی بین الملل اعتبار ایران مخدوش گردیده، حاکمان نابخرد نه تنها سرمایه ملی و اعتبار کشور را برای ماجراجویی هایی جاهلانه و خائنانه به باد فنا سپرده اند، بلکه با عدم اتخاذ دیپلماسی مبتنی بر منافع ملی، کشور را در بحران های خانمانسوزی گرفتار ساخته اند.

جبهه ی ملی ایران در این شرایط، همبستگی ملی و هم اندیشی و هم کوشی اندیشمندان و گروه ها و اقشار مختلف ملت را ضرورتی تاریخی می داند، تا دوشادوش یکدیگر بدون هیچ تبعیضی با هر آیین و فرهنگ و پیشینه ای، به عنوان شهروندان محق این آب و خاک ، در برابر استبداد و خودکامگی داخلی و نیز سلطه جویی برخی کشورهای تعدی طلب بایستند. این ایستادگی شهروند-محور مستبدان خودکامه را به وحشت می افکند، چرا که حکومت در برابر آنان مکلف به ادای حقوق شهروندیشان است، که مهمترینش نقش آفرینی مستقیم در سرنوشت سیاسی کشور است و صاحبان قدرت نامشروع با چنین جریان سازی هایی سعی در مخدوش سازی این حرکت ملی دارند، اما به یقین شهروندان آزاده ی این سرزمین، هوشمندانه و مسئولانه برای استقرار حاکمیت ملت می کوشند، دیگر بودگی برابر را به رسمیت می شناسند و تعامل بین فرهنگی را موجب شکوفایی و پویایی کشور بر می شمرند، با درک و احترام متقابل و برابر ، از حذف دیگری و از هم گریزی اجتناب می ورزند، در عین حال که دیگری فرهنگی را جایگاهی ارزنده می بخشند.

هیات رهبری اجرائی جبهه ملی ایران

   تهران – هفتم فروردین ماه 1404