دسته: برجسته ترین ها

با نهایت تاسف و اندوه بسیار، درگذشت آقای ابراهیم منتصری، عضو شورای مرکزی جبهه ملی ایران و عضو دیرپای حزب ایران را به اطلاع همگان می رسانیم. او درتمام عمر پر افتخارش در راه استقلال و آزادی ایران و برای اعتلا و سربلندی ملت ایران کوشید.

ما درگذشت این پوینده ی صدیق راه مصدق بزرگ و تلاشگر قدیمی جبهه ملی ایران را به همسر و فرزندان ارجمند ایشان و همه اعضاء و طرفداران جبهه ملی ایران تسلیت می گوییم.

 شورای مرکزی جبهه ملی ایران

 بیست و سوم خرداد1400 خوشیدی

هموطنان ارجمند! ملت شرافتمند ایران!

وطن عزیزمان ایران، در بحران‌ها و ابربحران‌های متعدد دست و پا می‌زند. از سویی در انزوای سیاسی و بحران‌های سیاست خارجی و تحریم‌های اقتصادی ناشی از آن گرفتار است، و از طرف دیگر با محدودیت منابع آب و آلودگی هوا و نابود شدن محیط زیست، گرانی سرسام‌آور، تورم افسار گسیخته، فقر و بیکاری، انواع مفاسد اجتماعی، فقدان ضروریات بهداشتی و درمانی، کم بود مسکن و ده‌ها معضل دیگر روبروست. در این وضعیت ناهنجار، هیات حاکمه جمهوری اسلامی که با سوء سیاست و سوء مدیریت و عدم کاردانی مسبب همه این مصائب و بلایا بوده است، با به صحنه آوردن همان عناصری که همگی در پیدایش این بحران‌ها سهیم بوده‌اند، در صدد انجام یک نمایش کمدی تراژدی، تحت نام انتخابات ریاست جمهوری است. اما کیست که نداند که آن چه به نام انتخابات در وطنمان، در جریان است، به‌طور کامل از مقصود و فلسفه انتخابات به دور است.

انتخابات یک فرایند دموکراتیک و مربوط به جوامع دارای مردم سالاری است. و زمانی این فرایند که بر معیارهای دموکراسی استوار است، مصداق واقعی پیدا می‌کند که با تمام ملزومات و پایه‌های دموکراسی همراه بوده و با هم لحاظ شوند. واضح است که تا زمانی که امکان کاندیدا شدن برای همه شهروندان به ویژه مخالفان حکومت وجود نداشته باشد و آزادی احزاب و اجتماعات و آزادی مطبوعات و رسانه‌ها تحقق نیافته باشد، انتخابات آزاد و  منصفانه ممکن و میسر نیست و آن چه انجام می‌شود ابدا معنی و مفهوم انتخابات را پیدا نمی‌کند. امروز در کشور ما، حکومت جمهوری اسلامی بدون آنکه هیچ یک از پیش زمینه‌ها و ملزومات تحقق انتخابات واقعی را رعایت کند، از انجام انتخابات دم می‌زند. حکومت جمهوری اسلامی آزادی احزاب و اجتماعات، آزادی تشکل‌ها و سندیکاهای صنفی و جوامع مدنی، آزادی مطبوعات و رسانه‌ها را بر نمی‌تابد و همه آن‌ها را به طور کلی منتفی نموده است.

حکومت جمهوری اسلامی، به یک شورای انتصابی به نام شورای نگهبان، این اختیارات را تفویض نموده که داوطلبان شرکت در انتخابات را ممیزی کند و داوطلبانی را که در دایره قدرت بوده و از عوامل حکومت هستند به زعم خود تایید صلاحیت نموده و به عرصه انتخابات راه دهد و از حضور هر آنکس که با حکومت و طرز تفکر آن هم سو نبود در انتخابات جلوگیری نماید. آیا نام این صحنه پر فریب می‌تواند انتخابات گذاشته شود؟این بار و در این نمایش انتخابات، نمایشنامه به گونه‌ای تنظیم شده و دایره گزینش آن چنان محدود گردیده که حتی مقامات مهم سابق جمهوری اسلامی را هم با هدف تمرکز روی فرد مورد نظرشان، رد صلاحیت کرده و کنار زده اند. اما این بار اکثریت قاطع ملت تحت ستم ایران علیرغم این ترفندها تصمیم گرفته‌اند که در این نمایش مبتذل شرکت نکنند و به پای صندوق‌های آلوده به فریب نروند. اسف بار و حیرت‌انگیز است که مقامات رژیم و مقامات نظامی علنا مردم را مورد تهدید قرار می‌دهند که در صورت شرکت نکردن در انتخابات مرتکب جرم شده‌اند و مورد برخورد قرار می‌گیرند.

ملت ایران در چندین دوره تجربه شرکت در انتخابات و انتخاب بین بد و بدتر را پشت سر گذاشته و کاملا متوجه شده است که این گونه انتخابات در ساختار معیوب موجود راه به جایی نمی‌برد. و اصولاً به موجب آنچه که به صراحت به آن اذعان شده، رئیس جمهور و وزراء در سیستم موجود نقشی نداشته و فقط مجری سیاست‌های «نیروهای مافوق پشت پرده» هستند. افزون براین مناظره‌ها و مواضع اعلام شده توسط کاندیداهای به صحنه آورده شده نیز نشان داد که هیچ یک از این داوطلبان صلاحیت لازم برای صیانت از حقوق ملت و دفاع از منافع ملی را ندارند.

جبهه ملی ایران شرکت در چنین انتخابات غیر واقعی را تنها مهر تایید زدن بر یک نمایش غیرقابل قبول و تایید نمودن تمام اعمال و رفتار نادرست و غیراصولی هیات حاکمه‌ای می‌داند که بر خلاف منافع ملی گام بر میدارد. و همانگونه که در بیانیه مورخ هجدهم فروردین ۱۴۰۰ اعلام داشته است، باز هم تاکید می‌کند که در این نمایش مبتذل انتخاباتی شرکت نخواهد کرد.

جبهه ملی ایران
تهران –  بیست ویکم خرداد ۱۴۰۰ خورشیدی

یکصد و سی و نه سال پیش رادمردی در خاک پاک ایران‌زمین پای به عرصه وجود گذاشت، که در طول زندگی پرافتخارش توانست با تکیه بر دو اصل مهم و اساسی «استقلال» و «آزادی» تاریخ این کشور را متحول سازد. او به همگان ثابت کرد که دو اصل استقلال و آزادی نه تنها جدایی‌ناپذیرند که دموکراسی و حاکمیت ملی تنها در گرو تحقق این دو اصل حیاتی برپا می‌شود.

او در برهه‌ای از تاریخ، بنای استقلال را چنان در نظام سیاسی کشور استوار کرد، که تمام آحاد جامعه ایران، در سایه بنای مستحکم استقلال، توانستند قطع شدن دست‌های مداخله‌گر قدرت‌های بیگانه را به عیان ببینند و ثمرات استقلال را لمس نموده و اصل استقلال را باور کنند. او تنها نخست‌وزیری در تاریخ مشروطیت ایران بود که آرمان‌های پایمال شده نهضت مشروطه را تداوم بخشید و بر این باور بود که استقلال ایران زمانی تضمین خواهد شد که اولا استقلال واقعی قوای سه‌گانه نهادینه شود، و ثانیا قدرت‌های خارجی نتوانند از طریق سلطه‌ی عوامل داخلی‌شان، استیلای خود را تحمیل کنند. از همین جهت اجرای صحیح قانون اساسی و مشروط و محدود کردن پادشاه غیرمسئول را واجب و ضروری می‌دانست. او قانون ‌اساسی مشروطه را خون‌بهای شهدای راه آزادی و میثاق ملی می‌دانست. اما چنین امری دلیل بر این نمی‌شد که او قانون ‌اساسی را تغییر ناپذیر بداند و هر آینه در صدد اصلاح قانون اساسی، حتی دردوران نخست‌وزیری بود. لوایح به جای مانده از او برگ‌های زرینی در جهت حفظ و صیانت از حقوق اساسی ملت است که تأمین کننده استقلال و حاکمیت ملی است. سیاست موازنه منفی او بر این ایده استوار بود که نه تنها نباید هیچ قدرتی امکان مداخله در نظام سیاسی و اقتصادی کشور را داشته باشد، بلکه ماجراجویی در مناسبات قدرت‌های خارجی را نیز، زمینه‌ساز دست‌اندازی آن‌ها، در سیاست و اقتصاد داخلی می‌دانست. او بر این باور بود که رشد و نمو نهال آزادی تنها و تنها در گرو استقرار استقلال ملی است. جامعه‌ای که استقلال ندارد و چشم به غرب و شرق دوخته است و مناسبات جهانی تعیین کننده سیاست و اقتصادش است، قطعاً نمی‌تواند آزادی داشته باشد. و مداخله قدرت‌ها در سیاست کلان کشوری، زمینه سلطه و دیکتاتوری را در کشور فراهم  می‌کند و لاجرم جامعه از وجود آزادی محروم می شود .

او گفته بود:‌ «ملت ایران طالب استقلال است و آن را به هیچ قیمتی از دست نمی‌دهد. ملت ایران می‌خواهد خارجی از این مملکت برود و در امور مطلقاً دخالت نکند و انتظار دارد لفظاً و معناً استقلال ما را محترم بشمارد.» وی در عین حال اعتقاد داشت «هیچ ملتی در زیر سایه حکومت استبدادی به جایی نرسیده است.» او اعتلا و پیشرفت و ترقی کشور را تنها در لوای آزادی و استقلال میسر می‌دانست و هیچ نیرویی را بالاتر از اراده ملت نمی‌‌شناخت. او کسی جز دکتر محمد مصدق نیست.

دکتر محمد مصدق تنها یک شخصیت تاریخی نیست. بلکه او الگویی برای امروز میهن ماست و ما بیش از هر دوره‌ای به رهنمودهای تاریخی وی نیازمندیم. در جهانی که قدرت‌های شرقی و غربی بیش از هر زمان دیگر گستره سلطه‌ی  خود را مبتنی بر استیلا بر کشورهای عقب نگه‌داشته شده می‌دانند و هیأت حاکمه جمهوری اسلامی هم، همواره یا در حال سازش با یک ابرقدرت و یا باج‌دهی به طرف دیگر است، تنها تاسی به الگوی دکتر مصدق بیش از هر دوره‌ای برای حفظ و تامین حقوق و منافع ملی ایران ضروری می‌باشد. اکنون که سلطه روسیه بر کشور ما برای همگان واضح گردیده و برنامه‌هایی که چین برای میهن ما تدارک دیده آشکار شده و همزمان تحمیلات قدرت‌های غربی در وین از هر گوشه رخ می‌نماید، جای خالی سیاست مستقل ایرانی و سیاست موازنه منفی دکتر مصدق بیش از همیشه احساس می‌شود.

جبهه ملی ایران به عنوان خانه سیاسی دکتر مصدق که از پنج سال پیش سالروز تولد وی را به عنوان روز ملی پاسداشت استقلال و آزادی نام‌گذاری کرد، اکنون در آستانه این روز، موکدا اعلام می‌نماید که ملت ایران برای کسب سعادت و رفاه و سربلندی در جامعه جهانی راهی به جز تمسک جستن به راه مصدق یعنی راه استقلال و آزادی ندارد. و بنابراین در این برهه از زمان راه ما عدم مداخله در انتخابات دور از موازین آزادی، درخواست آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی در سراسر کشور و تلاش برای برقراری آزادی‌های اولیه مانند آزادی احزاب و اجتماعات، آزادی مطبوعات و رسانه‌ها و آزادی انتخابات و درخواست برای تاسیس یک مجلس واقعی جهت بازنگری و اصلاح  قانون اساسی و اتخاذ سیاست مستقل ایرانی در مقابل تمام قدرت‌ها با داشتن روابط احترام‌آمیز و متعارف با تمام آنان و در عین حال سلطه ناپذیری و باج ندادن به قدرت‌های بیگانه مسیر و نقشه‌ی راه حرکت ماست.

شورای مرکزی جبهه ملی ایران

تهران – ۲9 اردیبهشت ۱۴۰۰ خورشیدی

بر اساس آمار رسمی، جامعه‌ی کارگری در ایران با احتساب بازنشستگان و خانواده های آنان، نزدیک به ۴۸ میلیون نفر اعلام شده است. سخن از مشکلات و اوضاع معیشتی کارگران ، سخن از مشکلات بیشتر از نیمی از جامعه ایران است. جامعه‌ای که از یک سو با بحران بیماری کرونا درگیر است و از سوی دیگر با سوء مدیریت و بی‌عدالتی. بی‌ثباتی قیمت‌ها، تورم افسار گسیخته، دستمزدهای ریالی و چندین برابر زیر خط فقر و هزینه‌های دلاری، زندگی میلیون ها کارگر و مزدبگیر را در سراشیبی سقوط قرار داده است. بر اساس اعلام کارشناسان اقتصادی خط فقر ۱۰ میلیون تومان اعلام شده است اما کارگران هنوز بین ۳ تا ۴ میلیون تومان حقوق دریافت می‌کنند.

اقتصادی که در آن طبقه کارگر زیر خط فقر زندگی می کند اقتصادی عقب افتاده و استثماری است کارگران از یک سو بایستی با سوء مدیریت و جهل و بی توجهی و فساد های نجومی مدیران و تصمیم‌گیران و قانونگذاران روبرو شوند و از سوی دیگر باید درگیر و نگران بیماری و مرگ ناشی از کرونا باشند. سرانه درمان برای کارگران ناچیز است و بودجه‌ای برای همسان‌سازی مستمری بازنشستگان وجود ندارد. سرمایه کارگران به آسانی به تاراج می‌رود و معیشت کارگران در گرو تصمیم‌های نابخردانه و درگیری‌های سیاسی ، روز به روز نابود می‌شود. این روزها کارگران برای تامین نیازهای ابتدایی سفره خانواده خود هم با سختی روبرو هستند و نمی‌توانند از پس هزینه‌های سرسام‌آور زندگی برآیند .

در این شرایط باید از حاکمیت پرسش کرد که راهکار شما برای حل مشکلات جامعه کارگری چیست و چرا هر ساله این مشکلات بیش از پیش افزایش می‌یابد؟

آیا ارکان زندگی کارگران بایستی گروگان تفکرات وسیاست های جاهلانه و اقدامات ایدئولوژیک شما باشد؟

سیاست های نا درست باعث ایجاد تورم وگرانی طاقت فرسا در کشور شده  و آثار آن بر سر اقشارکم در آمد جامعه فرو می‌ریزد. از سوی دیگر قوانین غیر کارشناسی برای جامعه کارگری بحران مضاعف و فاجعه‌ باری را رقم زده است. بر اساس گفته‌ی معاون وزیر کار، 98 درصد از جامعه کارگری قراردادی هستند و این مفهومی جز فاجعه برای این قشر زحمتکش ندارد.

در جامعه‌ای که در نتیجه سوء مدیریت، رشد اقتصادی منتفی شده و حکومت توانایی ایجاد اشتغال را نداشته باشد، عرضه و تقاضا در بازار کار همخوانی  نخواهد داشت و از سوی دیگر اگر امنیت شغلی وجود نداشته باشد باید شاهد اخراج گسترده کارگران باشیم. قراردادهای موقت امنیت اقتصادی و روانی جامعه کارگری را هدف قرار داده و فشارهای مضاعفی را بر کارگران و خانواده‌های آنان وارد می‌کند. این مشکلات از جامعه بدون شک وارد محیط خانواده کارگران خواهد شد و یک سیکل معیوب اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و روانی در جامعه ایجاد می‌ نماید که هزینه‌های بیشماری را به تمامی جامعه تحمیل میکند .

جبهه ملی ایران با گرامیداشت روز جهانی کارگر خواستار احقاق حقوق کارگران شرافتمند ایران است واعتقاد دارد تامین این حقوق جز در سایه آزادی و استقرار یک حاکمیت ملی و مردم‌سالار تحقق نخواهد یافت .

تهران- دهم اردیبهشت ماه 1400

هیات رهبری اجرائی جبهه ملی ایران

هموطنان عزیز !

جبهه ملی ایران سازمانی است که در میدان مبارزات انتخاباتی تاسیس گردیده و اولین سنگ بنای آن در سال 1328 در جریان انتخابات دوره شانزدهم مجلس شورای ملی به دست دکتر محمد مصدق بر زمین نهاده شده است. بنا بر این، با چنین سابقه و گذشته ای، طبیعی است که این سازمان، بیشترین توجه و تاکید را در امر انتخابات داشته باشد . اما اهمیت انتخابات برای ما و تاکیدمان نسبت به آن در صورتی است که انتخابات به شکلی سالم و بی غل و غش و در شرایطی دموکراتیک برگزار شود. نه انتخاباتی که از حضور افراد ملت به مانند عواملی بی اراده و بی اختیار، سوء استفاده شده و به سلامت عقل و آگاهی و قدرت تشخیص آنان اهانت گردد. پیش شرط های لازم برای انجام یک انتخابات سالم و آزاد، تحقق آزادی احزاب و اجتماعات، آزادی مطبوعات، آزادی حق انتخاب کردن وآزادی حق کاندیدا شدن است. وقتی حکومت تحت عنوان نظارت استصوابی توسط شورایی انتصابی به نام شورای نگهبان، تمام شخصیت های سیاسی مورد وثوق مردم را به زعم خود  رد صلاحیت کرده و فقط افرادی از بین عوامل خود  را گزینش نموده و به نام کاندیدا در مقابل مردم قرار می دهد و از مردم می خواهد که به پای صندوق های رای بروند و به یکی از این حواریون حکومت رای بدهند، آیا به این حرکت، که جز اهانت به شعور مردم و نا بالغ و ناقص العقل تصور کردن آنان چیز دیگری نیست  می توان انتخابات نام نهاد؟ و آیا این ترفند آلوده به فریب و ریا را می توان « انتخابات » دانست؟ آیا یک چنین شکلی از انتخابات در هیچ کشوری در جهان سابقه دارد؟ افزون بر شکل برگزاری انتخابات که از فلسفه و چگونگی یک انتخابات واقعی به دور است، ما در حکومت جمهوری اسلامی با ساختاری مواجهیم که نه مجلس شورا، مجلسی است که دارای اختیار بوده و بتواند وظیفه نمایندگی مردم را ایفاء نماید و نه رئیس جمهوری آن، همان طور که به کرات دیده ایم، نقشی در تعیین خط مشی سیاسی کشور و روابط بین المللی دارد و یا در سیاست داخلی توانی در حفظ وصیانت از حقوق ملت را داراست، و علاوه بر بی اختیاری در مسائل سیاسی، در مسائل امنیتی و تصمیمات کلان اقتصادی و اجتماعی هم محلی از اعراب ندارد.

جبهه ملی ایران اعتقاد دارد که تمام زنان و مردان ایرانی که از سوء پیشینه های اجتماعی مبرا باشند، با هر مرام و طرز تفکر سیاسی و عقیدتی باید از حق رای دادن و حق کاندیدا شدن برای انتخابات بر خوردار باشند.

جبهه ملی ایران اعتقاد دارد که برای برگزاری انتخابات آزاد و سالم باید ابتدا آزادی احزاب و اجتماعات و آزادی مطبوعات و سایر رسانه های همگانی محقق گردد.

جبهه ملی ایران اعتقاد دارد که بدون تحقق شرایط فوق، شرکت در انتخابات جز مهر تایید زدن بر انتخاباتی نا صحیح و فریبکارانه که از اساس از شرایط انتخابات سالم و آزاد به دور است، نتیجه دیگری ندارد و لذا اعضاء و هواداران جبهه ملی ایران در انتخاباتی این چنین ، که به وضوح از موازین انتخابات واقعی به دور است شرکت نخواهند نمود. ما از انتخاب بین بد و بد تر عبور کرده ایم و خواهان انتخاب خوب و خوب ترین ها  برای میهنمان می باشیم.

شورای مرکزی جبهه ملی ایران

تهران – هجدهم فروردین ماه 1400